به گزارش مهر، پژوهشگران مرکز بین دانشگاهی میکروالکترونیک (IMEC) هلند در حال توسعه فناوری هستند که از طریق حسگرهای داخلی و خارجی به بدن ما اجازه می دهد که با تلفنهای همراه هوشمند آندروئید تعامل کنند. به این ترتیب وضعیت سلامت بدن بیمار به طور مرتب تحت کنترل قرار خواهد گرفت و در صورت بروز مشکل، تلفن همراه به راحتی با پزشک تماس می‌گیرد.
این سیستم که براساس عبارت "Local Area Network" (شبکه فضای داخلی) Body Area Network (شبکه فضای بدن) یا "BAN" نامگذاری شده است به اندامهای بدن انسان این امکان را می دهد که برای خود یک آدرس IP (آدرس اینترنت پروتکل) داشته باشند.
این سیستم می‌تواند اندامهای بدن را به یک تلفن همراه هوشمند متصل کند و به این ترتیب فرد بتواند وضعیت سلامت خود را به طور مرتب کنترل کند.
این سکو که Human++ BAN نامیده شده، سیستمی است که حسگرهای بسیار کم مصرف الکتروکاردیوگرام را به گره ها (ناتهای) بی سیمی تبدیل می کند که در داخل شبکه ای با پرتوهای کوتاه (nRF24L01+) وجود دارند.
این حسگرها فعالیت اندامها را کنترل کرده و اطلاعات فیزیولوژیکی را به یک "هاب" یا تلفن همراه بیمار انتقال می دهد. از اینجا به بعد، تلفن همراه از راه اینترنت نسل سوم موبایل و یا اینترنت "وای- فای" این اطلاعات را برای پزشک بیمار ارسال می کند و یا روی نمایشگر تلفن آنها را نشان می دهد.
همچنین زمانی که برخی پارامترهای تحت کنترل از مقیاس طبیعی بالاتر باشند تلفن همراه زنگ می زند و به بیمار اطلاع می دهد که سریعتر کاری برای بازگشت پارامترها به ارزشهای نرمال انجام دهد.
"ژولین پندر" که این سیستم را توسعه داده است تائید کرد که این فناوری می تواند حتی با سایر حسگرهای پزشکی کم مصرف، مثل حسگرهای الکتروکاردیوگرام و یا الکترومیوگرافی کار کنند.
"شبکه فضای بدن" نه تنها برای افراد با بیماریهای آشکار مفید است بلکه همچنین می تواند مورد استفاده افرادی قرار گیرد که با خطر توسعه مشکلات پزشکی مواجهند و یا افرادی که به طور ساده می خواهند وضعیت سلامت خود را کنترل کنند.
ایده کنترل وضعیت سلامت انسان از طریق تلفنهای همراه هوشمند جدید نیست اما فناوری IMEC به روزتر از فناوریهای مشابه است.
این موسسه تحقیقاتی دستگاه گیرنده ای را ایجاد کرده است که وارد شیار کارت حافظه SD یک تلفن همراه هوشمند مجهز به سیستم عامل آندروئید می شود و می تواند به طور ثابت اطلاعات را از حسگرها دریافت کند.
این حسگرها می توانند به طور مرتب کار کنند و در هر 100 هزارم ثانیه یکبار به مدت 7 روز بدون نیاز به شارژ، اطلاعات را به تلفن همراه هوشمند انتقال دهند.
براساس گزارش دیسکاور مگزین، به گفته این محققان با استفاده از بلوتوث به جای استفاده از پرتوهای کوتاه nRF24L01+ شارژ باتری این حسگرها یکروز به طول می انجامد.
گام بعدی این فناوری نوآورانه بسیار جالب در عرصه پزشکی، استفاده از یک فرستنده کم مصرف تر برای بهبود مدت زمان شارژ حسگرها است.
