ای مضمون قصه‌های یکی بود و یکی نبود!
ای عمود استوار این گنبد کبود!
ای آینه جمال و جلال چهره معبود!
ای میوه رسیده برهان، بر شاخسار وجود!
ای حجت بالغه حضرت محمود!
ای بانی عاقبت به خیری جهان در فصل موعود!
ای پایان آغاز بخش داستان وجود!
ای سرانجام شیرین هرچه بود و نبود!
دست داستان جهان به دامان آمدنت.
بیا!
بیا که با ظهور فصل الخطابت، پرده از چهره نفاق کنارزنی و پرده از رخسار حقیقت‌برداری.
بیا که با مکیال حضورت، سره از ناسره جدا کنی. بیا که با روشنایی روی ماهت، راه را از چاه نشان دهی.
بیا که با حضور شاخصت معلوم کنی که از تمامی قصه‌ها که در یلدای غیبت سروده شد، کدامیک راست بود و کدام راست نبود.
سیدمهدی شجاعی: هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای / هر سطری از خصال تو وز رحمت آیتی
کد خبر 12021
