خبرگزاری اتریش از واشنگتن گزارش داد، در تحقیقی که در نشریه تخصصی آمریکایی بیولوژی باروری به چاپ رسید، اعلام شد این تکنیک جدید می تواند در دراز مدت برای حفظ گونه‌های در معرض تهدید جانوری و حتی بشری مورد استفاده قرار گیرد.
در این تحقیق آمده است انتظار می‌رود با یک اصلاح ژنتیکی مشابه، موش‌هایی از دو مادر ایجاد شوند.
ریچارد برینگر (Richard Behringer) نویسنده این مقاله تحقیقی از مرکز مطالعات سرطان (Anderson Cancer Center) در تگزاس نوشته است، با این حال، این تکنیک همچنان نیازمند "بهینه سازی قابل توجه" است تا بتوان زمانی آن را برای اهداف درمانی روی انسان به کار گرفت.
سلول های نابارور شده
دانشمندان آمریکایی برای این تحقیق روند چند مرحله ای پیچیده‌ای را طی کرده‌اند که در آن از رحم موش‌های ماده به صورت قرضی استفاده شده است. از بقایای موش های نر سلول های بنیادی پلوریپوتنت (iPS-Zellen) گرفته شده تا از نظر ژنتیکی بازسازی شوند. کرموزوم حاوی اطلاعات جنسیتی موسوم به کروموزوم XY بخش Y خود را از دست می دهد. آنچه باقی می ماند کروموزوم X بدون بخش Y که مقابل آن قرار می گیرد است (که به آن سلول X0 گفته می شود).
سلول های X0 نابارور شده ژنتیکی در رحم موش ماده جاگذاری می‌شود. موش‌های متولد شده به این روش سلول های X0 پدران خود را دارند و با موش های نر معمولی مطابقت دارند. این موش ها از نظر ژنتیکی حاوی مشخصاتی همچون دو پدر خود خواهند بود. به این ترتیب این موش ها تلفیقی از کرموزوم X0 پدر اول و کروموزوم Y پدر دوم خود هستند که کروموزوم XY را برای آنها شکل داده است. در صورتی که کروموزوم X پدر دوم غالب باشد، موش ماده با کروموزم های XX متولد می شود.
