به گزارش همشهری آنلاین این نمایشگاه که نشان دهنده روابط پیچیده هنرمندان عراقی با میهن‌شان است، به 4 بخش تقسیم شده و آثار 12تن از هنرمندانی را که اغلب تابلو هایشان را از سال 1980 ترسیم شده اند، نشان می دهد. این نقاشان در تمام طول جنگ های مختلف عراق با ایران، جنگ خلیج فارس و تحریم های اقتصادی در کشور حضور داشتند و به تازگی عراق را ترک کرده اند.
در آثار این نمایشگاه می توان تجارب هنرمندان در سالهای ذکر شده را به خوبی مشاهده کرد که به گونه شگفت انگیزی به مخاطب عرضه می شوند.
نمایشگاه "رانده از عراق جنگ زده" به همت یک هنرمند عراقی در تبعید به نام "دیا عزاوی" که از نزدیک با وضعیت اسفناک هنرمندان این کشور آشنایی دارد، برپا شده است. او که سالهاست در لندن زندگی می کند، می گوید: " مدتها بود که از مشاهده فقدان هنر در عراق مبهوت شده بودم و تصمیم داشتم هر طور شده تعدادی از بهترین آثار معاصر هنرمندان کشورم را در نمایشگاهی جمع آوری کنم. در نهایت با همکاری گالری "میم" دوبی این آرزو تحقق پیدا کرد و می توانم بگویم بهترین آثار هنر معاصر عراق در این نمایشگاه حضور دارند.
آثار به نمایش در آمده در این مجموعه به وضوح تاثیر اوضاع سیاسی عراق بر هنرمندانش را نمایان می کند و خلاقیت این گروه از جامعه را در ارائه کار هنری نشان می دهد. یکی از این آثار متعلق به هنرمندی به نام "کریم ریسان منصور" است که دیوارهای شهر بغداد را به تصویر کشیده است. بیننده برروی این دیوارها نشانه گذاری ها و علامت های رهگذران در طول حضور نظامیان آمریکایی را مشاهده می کند و البته حضور هنرمندی که شاهد ویرانی میهن خود در گذر این سالها بوده است.
"هانا ملاله" هنرمند دیگری است که با یکی از آثار پر معنایش در این نمایشگاه شرکت دارد. او نیز در اثر خود با استفاده از تکنیک سوزاندن مواد بر روی بوم، اشکال محسوس تری را عرضه می کند. "ملاله" که عنوان "ویرانه" را براثرش نهاده است، بیننده را به حوادث جاری و نیز گذشته کشورش ارجاع می دهد.
تقریبا تمامی آثار این مجموعه، حول نکاتی همچون جنگ و اضطراب دور می زنند. " یحیی نظر" هنرمندی است که با تاکید بر موضوع رودخانه دجله، به نوعی بر فرهنگ عراق تمرکز کرده است. او که از فرم ها و طرح های هندسی در کارش بهره گرفته است، با هنر اسلامی و مینیاتور آشنایی کامل داشته و از آنها الهام می گیرد. در اثر این هنرمند، فرم هایی مانند ماهی در میان رودخانه غوطه ورند و عشق خود را ( به نوعی عشق هنرمند) نسبت به دجله ابراز می دارند.
هنرعراق طی این سالها همواره تلاش خود را برای دستیابی به محبوبیت در میان منطقه خاورمیانه و کشورهای اسلامی انجام داده است و به نظر می رسد رو به رشد بین المللی دارد. برپایی بازارها و نمایشگاه های هنری بزرگ در مناطقی همچون دوبی و ابوظبی به ویژه طی چند سال اخیر که رویکرد فرهنگی این عرب نشینها را نشان می دهد، مکان مناسبی برای حضور آثار هنری عراق را فراهم آورده است.
علاوه بر این در دمشق و بیروت نیز می توان شاهد آثار هنرمندان عراقی بود و به طبع وجود بازارهایی برای خرید و فروش این دسته از آثار.
همچنان که "عزاوی" نیز در نقطه نظراتش گفته است، زمانی که در داخل کشور عراق جستجو می کنیم به دلیل بروز حوادث تلخ در سالهای گذشته ، هنرمندانی را می بینیم که یا نا امید و مایوس از ادامه کار باز مانده اند و یا به خاطر رشد و استمرار هنر خویش به ترک وطن مجبور شده اند. این در حالی است که با نگاهی به تولیدات هنرمندان عراقی و مقایسه آن با دیگر کشورهای عربی مثل سوریه و لبنان می توان خلاقیت های بیشتر و رویکردهای مدرن تری را در آنها یافت.
"عزاوی" بر این عقیده است که هنرمندان در عراق مانند مردم تحت فشارهای متعدد از جمله تحریم ها و مشکلات اقتصادی هستند و بسته شدن گالری ها و خروج از موسسات بین المللی کار فروش آثار هنری را برایشان به مراتب دشوار تر کرده است . همین مسئله موجب مهاجرت آنها به خارج از کشور می شود. بنابراین تدارک نمایشگاه و شرکت در بازارهای فروش خارجی در خصوص تولیدات هنری از جمله اقدمات مهمی در راستای معرفی هنر عراق در دنیا و نیز جلب منافع مادی به منظور استمرار بازار هنری برای هنرمندان این کشور به شمار می روند.
این نمایشگاه تا آوریل 2011 برپا است.
