این کتاب نفیس که با یک‌صد اثر برگزیده از سال‌های 1370 به بعد این استاد صاحب سبک نگارگری و مینیاتور ایرانی همراه است که با مقدمه 12 منتقد هنرشناس، هنرمند و کارشناس هنری موزه‌های مهم و مدرسان دانشگاههای هنری جهان، همراه است.
استاد فرشچیان در حیطه نقاشى ایرانى به‌وجود آورنده سبک و مکتب خاصى است که در عین توجه به اصالت مبانى سنتى این هنر، با ابداع شیوه‌هاى نو، قابلیت و کارآیى نقاشى ایرانى را افزایش داده است.
او این هنر را غنا بخشید و از حالت الزامى یک پدیده متکى به شعر و ادبیات رها ساخت و رسالت و ارزشى در حد سایر هنرها در نقاشى ایرانى پدید آورد. فرشچیان با خطوط روان و ترکیب بندى‌هاى ظریف و مدور، رازها و رمزها و اشارت درونى نهفته را در آثار خود به وجود مى‌آورد.
در همین حال با نوآورى در گزینش موضوع و پرداخت اثر به گستره‌اى فراتر از قالب‌هاى مرسوم می‌رسد.
او خود درباره هنرش مى‌گوید:«نگارگر ایرانى در شناخت و به‌کارگیرى و آشتى بخشیدن رنگ‌هاى متضاد، جرأتى خاص دارد و مى‌تواند چند رنگ متفاوت را در یک اثر هم‌ساز و هم‌نواز کند و آن‌ها را در فضاى محدود و طرح از شخصیت و گسترش و ترکیبى خوشایند بهره‌مند سازد؛ چنان‌که رنگ‌ها در همه جاى اثر به نواختى متعادل جلوه‌گر شوند؛ رنگ‌هایى که از معادن و کوه‌هاى همین سرزمین نشات یافته و اغلب از ثباتى جاودانه برخوردارند. موسیقى رنگ و رقص خطوط مى‌تواند تا بى‌نهایت تغییر شکل یافته و جنب و جوش موضوع را با متانتى ستودنى پاس دارد و در یک ترکیب‌بندى مدور و پرحرکت نگاه را از پیرامون صحنه به میان متن و دوباره از میان به پیرامون براند و بازگرداند.»
محمود فرشچیان خود در پایان کتابش نگاشته است:«نقاش ایرانى بیش از آن که به طبیعت مأنوس و وابسته باشد، دلبسته گسترش اندیشه و عالم نامحسوس است که بى‌نهایت خیال را به حالتى دلپذیر، تجلى و شکل مى‌دهد و هنرمند براى اینکه تحولات رنگارنگ زندگى مادى یاراى دست‌یازى به دنیاى او را پیدا نکند، براى نمودهاى خود معنویتى فراتر از عوامل زندگى گذرا قایل مى‌شود. زیرا آن هنر ماندگار و جاوید است که به مفاهیم انسانى و کلى وفادار باشد.»
مجموعه آثار این استاد 76 ساله اصفهانی که در حال حاضر مقیم ایالت نیوجرسی آمریکاست، با مقدمه 12 منتقد هنرشناس، هنرمند و کارشناس هنری موزهای مهم و مدرسان دانشگاههای هنری جهان، همراه است.
فرشچیان در فاصله سال‌های 1327 تا 1373 در 83 نمایشگاه گروهی شرکت و 51 نمایشگاه انفرادی برپا کرده است.
شهرهای الجزایر، فلورانس، مونیخ، سالک‌لیت سیتی، پکن، کراچی، نیویورک، شانگهای، شیکاگو، کی‌اف، پاریس، تهران، استانبول، لاهور، راولپندی، وین، اصفهان، میلان، رم و واشنگتن دی‌سی میزبانی مینیاتورهای وی بوده‌اند.
نام محمود فرشچیان در سال 1379 در فهرست روشنفکران قرن بیست‌ویکم ثبت شده است و موزه‌دارها و مجموعه‌داران شخصی به داشتن قطعه‌ای از او مباهات می‌کنند.
کویچیرو ماتسورا - مدیرکل یونسکو ، پروفسور امبرتو بالدینی - استاد کرسی تاریخ هنر و رییس دانشگاه بین‌المللی هنر فلورانس ایتالیا ، هوانگ جو ـ نقاش چینی و رییس مرکز تحقیقات هنری چین و موزه‌ی یان هوانگ پکن ، فرانسیس ریشار - موزه‌دار ارشد بخش نسخه‌های خطی کتابخانه ملی فرانسه ، ل.زینچونک - منتقد هنرشناس موزه ت . ج شوچنگو کیف اکراین ، پروفسور برت فراکنر - رییس کرسی ایران‌شناسی، زبان، تاریخ و فرهنگ دانشگاه بامبرگ آلمان ، دکتر شیکفو بوکیمورو - رییس موزه هنر استانداری هیو کن ژاپن ، پروفسور ارنست کروبه – نخستین رییس موزه هنراسلامی در موزه متروپلیتن و استاد ممتاز دانشگاه ونیز ایتالیا ، پروفسور الینور سیمز - معاون سابق رییس موزه بخش اسلامی، موزه هنر متروپلیتن و دانشیار تاریخ هنر اسلامی در دانشگاههای مینه‌سوتا و پنسیلوانیا آمریکا، پروفسور استوارت کری ولش- سرپرست بخش هنرهای اسلامی و هنری موزه سالکر دانشگاه‌هاروارد، پروفسور رابرت هلین براند- استاد دانشگاه ادینبورگ انگلستان ، فدریکو میور - مدیر کل یونسکو و بازیل رابینسون- عضو فرهنگستان بریتانیا و سرپرست بخش هنری موزه ویکتوریا آلبرت لندن، درباره آثار این هنرمند برجسته ایرانی مطالبی نگاشته‌اند که در مقدمه این کتاب آمده است.
