به گزارش میراث خبر، فیض الهی رئیس اتحادیه صنایع دستی اصفهان در این باره می گوید: ارامنه از دوره صفویه به تجارت می پرداختند. در بین آنها نیز هنرمندانی که نقاشی با رنگ روغن و لایه چینی کار می کردند بسیار بودند به طوری که آثار آنها در کلیساهایی که هم اکنون وجود دارد وجود دارد.
وی ادامه می دهد : بسیاری از ارامنه سوای از معماری و نقاشی به صنایع دستی نیز اشتغال داشتند به خصوص زنان ارامنه در زمینه لباس محلی، ترمه دوزی، نگین دوزی فعالیت گسترده ای داشتند اما به دلیل عدم مرواده مسلمانان با آنها به دلیل تفکر اشتباه و تعصبات دینی باعث شد صنایع دستی به خصوص تولید لباس محلی رشد چندانی پیدا نکند.
فیض الهی دررابطه با برخورداری از امکانات و تحت پوشش قرارگرفتن صنعتگران ارامنه می گوید: با اینکه درحال حاضر صنعتگران صنایع دستی که در اقلیت هستند در جامعه پررنگ نیستند اما کلیه حقوقی که یک شهروند ایرانی از لحاظ برخورداری از امکانات تعلق می گیرد اقلیت های مذهبی را نیز شامل می شود. به طوری که با درخواست آنها پروانه کسب و حتی حضور در نمایشگاه های مختلف را نیز پیدا می کنند.
هراج مگردون صنعتگر ارامنه ای که بیش از 30 سال در رشته حکاکی روی فلز مشغول به فعالیت بوده است به خبرنگار CHN می گوید: هنرمندان و صنعتگران ارامنه سالیان درازی به تولید صنایع دستی در رشته های مختلف پرداخته اند. با اینکه در رشته های قلمزنی فعالیت گسترده ای دارند اما شیوه کار کاملا با قلمزنی که در اصفهان وجود دارد فرق می کند. نوع شیوه حکاکی و طرحی که استفاده می کنند کاملا مختص ارامنه است.
وی درخصوص بیمه و سایر امکاناتی که باید در اختیار صنعتگران قرار بگیرد چنین می گوید : «30 سال است که دررشته قلمزنی فعالیت می کنم اما زمانی که برای بیمه اقدام کردم گفتند باید ثابت شود که قلمزن هستید که همین امر باعث شد که دیگر پیگیری نکنم. در حال حاضر به دلیل نبود نشریه و اطلاع رسانی مناسب همواره در بی خبری به سرمی بریم و درجریان حمایت هایی که قرار است از صنعتگران صنایع دستی شود اطلاعی ندارم.»
وی با تاکید صنعگران صنایع دستی در جریان یک رود قرار گرفته اند ادامه می دهد: "مشکلاتی که گریبانگیر صنتعگران صنایع دستی است شامل صنتعگران ارامنه نیز می شود و تنها به دلیل در اقلیت قرار گرفتن ما نیست.
