علی کفاشیان، دبیرکل کمیته ملی المپیک که همچنان بر سیاست نتیجه‌گرایی اصرار دارد دلیل قابل تأملی را در توضیح این مطلب مطرح می‌کند. وی می‌گوید: "پتانسیل و توانمندی فوتبال ما به نحوی است که باید در بالاترین جایگاه ممکن قرار بگیریم."
حرف‌های دبیرکل کمیته ملی المپیک در حالی مطرح می‌شود که ما حتی اگر در دوحه به دنبال نتیجه هم بودیم به هدف‌مان نرسیدیم و شکست خوردیم. اصلی‌ترین انتقاد به سیاست‌گذاران تیم ملی امید این است که چرا ما با بازیکنانی که بتوانند در المپیک پکن هم حضور داشته باشند به دوحه نرفتیم؟
و اکنون در بدترین شرایط ممکن نتوانسته ایم مربی آینده تیم امید را انتخاب کنیم. کفاشیان در پاسخ به این انتقاد تأکید می‌کند: "مردم و جامعه ورزش با توجه به امکانات و پتانسیلی که در تیم امید می‌بینند توقع قهرمانی دارند. از این گذشته برای این که جایگاه ما در رنکینگ آسیا دچار افت و سقوط نشود باید به دنبال زدن حرف اول در آسیا باشیم."
وی اما این مسئله را می‌پذیرد که ما در بحث تیم امید و اعزام آن به مسابقات آسیایی دوحه آینده‌نگری را نادیده گرفتیم. در المپیک پکن تنها 9 بازیکن از تیمی که به دوحه رفت می‌توانند حضور داشته باشند و این مشکل به هیچ وجه ظرف دو ماه آینده حل نخواهد شد. چرا که همین اندک بازیکنان هم بدون شک ذخیره‌های المپیک ما در پکن خواهند بود. کفاشیان در دفاع از سیاستی که به اعتقاد خیلی‌ها نادرست بود می‌گوید: مگر در طول سال چند تورنمنت آسیایی پیش روی ماست. ما باید در مسابقات آسیایی با تمام توان شرکت کنیم. رقابت‌های آسیا جای تجربه کسب کردن جوان‌ها نیست!
گزینه‌های سرمربیگری امید
در شرایطی که رنه رودریگز سیموئز نسبت به حضور دوباره در رأس کادر فنی تیم امید چندان تمایلی از خود نشان نمی‌دهد و به دلیل مشکلات خانوادگی (بیماری دخترش) در برزیل به سر می‌برد نگاه‌ها همچنان به او در خصوص تمدید قرارداد با تیم امید دوخته شده است. اگر سیموئز سرمربیگری این تیم را بپذیرد تقریباً معمای امید حل شده است. اما همه چیز به خواسته او برنمی‌گردد چون علی کفاشیان در آخرین اظهارنظر خود گفته است: "نتوانستیم از دانش و توان سیموئز به خوبی استفاده کنیم."در حال حاضر نام‌های دیگری هم مطرح هستند؛ مجید جلالی، محمود یاوری، افشین پیروانی، مارکار آقاجانیان و حتی خود امیر قلعه‌نویی.
البته سرمربی تیم ملی بزرگسالان چندی پیش ضمن تکذیب شایعه حضورش در رأس کادر فنی امیدها گفت: "سرمربی شدن من در تیم امید نادرست است و خود من هم تمایلی ندارم که این سمت را بپذیرم." در این بین فدراسیون فوتبال بیشتر روی محمود یاوری نظر دارد تا مجید جلالی. پرواضح است که کمیته المپیک در نهایت به رأی و نظر فدراسیون فوتبال نگاه خواهد کرد. اگرچه صحبت‌هایی به گوش می‌رسید که کمیته المپیک برخلاف فدراسیون، جلالی را گزینه بهتری برای این سمت می‌داند اما ظرف چند روز نگاه کمیته ملی المپیک از مجید جلالی برداشته شد تا جایی که کفاشیان در آخرین اظهارنظر خود در رابطه با حضور این مربی در تیم امید گفته است: "جلالی را فقط به عنوان ناظر می‌خواهیم. چون نسبت به مسائل فنی آگاهی و اشراف دارد."
از طرفی علی کفاشیان ضمن یادآوری تجربه محمود یاوری شانس بیشتری را برای او قائل است و می‌گوید: "از آقای یاوری حتماً استفاده می‌کنیم. چرا که او قبلاً مدیر فنی بوده و کارش را بلد است." با این حساب به نظر می‌رسد کفاشیان تلویحاً سکان سرمربیگری امید در پکن را در اختیار مربی ایرانی قرار داده است. این در حالی است که خود یاوری هم چندی پیش گفته بود: "سیموئز مربی خوبی است. من حاضرم در کنار سیموئز مدیر فنی تیم امید باشم." یاوری که طی این مدت جلسات متعددی را با داریوش مصطفوی دبیرموقت فدراسیون فوتبال، برگزار کرده است می‌گوید: "اگر مدیر فنی شوم از اختیاراتم به طور کامل استفاده می‌کنم." افشین پیروانی و مارکار آقاجانیان هم از شانس بالایی برخوردار نیستند. آن‌ها برای هدایت تیم ب فوتبال کشورمان راغب‌ترند تا حضور در کادر فنی امید.
البته علی کفاشیان در جدیدترین مصاحبه خود اعلام کرده که برای یک بار دیگر با سیموئز تماس می گیریم و اگر او قبول نکرد که هدایت این تیم رابپذیرد، از یک مربی ایرانی استفاده می کنیم.
گروه بندی المپیک
تیم فوتبال امید کشورمان تا دو ماه دیگر باید مهیای رقابت‌های مقدماتی المپیک پکن شود.
قبل از مراسم قرعه‌کشی 14 تیم که یکی از آن‌ها ایران بود در سید یک بازی‌های انتخابی المپیک 2008 پکن قرار گرفتند. بیست تیم هم مانند استرالیای تازه وارد در سید دو جا گرفتند تا برای حضور در بازی‌های انتخابی ابتدا در مسابقه رفت و برگشت پلی‌آف شرکت کنند.
10 تیم برنده بازی‌های پلی‌آف به همراه 14 تیم سید یک در واقع 24 تیمی هستند که در 6 گروه چهار تیمی بازی‌های دوره‌ای را برگزار می‌کنند.
20 تیم سید دو که ابتدا در یک بازی پلی‌آف (رفت و برگشت) بازی می‌کنند تیم‌های زیر هستند:
میانمار – یمن، اردن – قرقیزستان، ترکمنستان – تایلند، ویتنام – افغانستان، ازبکستان – تاجیکستان، سنگاپور – پاکستان، هنگ‌کنگ – بنگلادش، یمن – فلسطین، اندونزی – مالدیو و استرالیا – چین‌تایپه.
این تیم‌ها بازی رفت را 7 فوریه 2007 (18 بهمن ماه سال جاری) و بازی برگشت را روز 41 فوریه 2007 (25 بهمن) برگزار خواهند کرد.
استرالیا در صورت شکست چین‌تایپه به گروه D صعود می‌کند و با ایران، عربستان و یکی از دو تیم اردن یا قرقیزستان هم‌گروه می‌شود.
اما قرعه‌کشی رقابت‌های 24 تیمی که برای انتخابی المپیک در مرحله دوم بازی می‌کنند روز 16 سپتامبر در سنگاپور انجام می‌شود.
این در حالی است که چین، تیم‌های مدعی آسیا به‌دلیل میزبانی به‌طور مستقیم در این بازیها شرکت می‌کند.
41 تیمی که برای قرعه‌کشی در مرحله انتخابی سیدبندی شده‌اند به ترتیب زیر هستند:
عراق، کره‌جنوبی، ژاپن، بحرین، ایران، عمان، کویت، امارات، عربستان، لبنان، مالزی، کره‌شمالی، سوریه، قطر.
در پایان این رقابت‌ها به جز چین که میزبان المپیک 2008 خواهد بود 3 تیم دیگر از آسیا به این رقابت‌ها صعود خواهند کرد.
در دوره گذشته یعنی در المپیک 2004 آتن این تیم عراق بود که توانست با کسب عنوان چهارمی خودنمایی قابل توجهی در رقابت های المپیک داشته باشد.
ایران کمتر از دو ماه دیگر باید در مرحله گروهی این رقابت‌ها مقابل عربستان و برنده دیدارهای استرالیا - تایوان و اردن - قرقیزستان قرار بگیرد.
