به گزارش همشهری‌آنلاین،محمد موسوی، مدیر انتشارات ماهور در گفت و گویی با مهر ضمن تاکید بر مطلب فوق گفت:
من فکر می‌کنم بخشهای دولتی توان رقابت با بخش خصوصی را از نظر پخش و انتشار ندارند اما فعالیت آنها می تواند به بخش خصوصی لطمه بزند برای اینکه مثلاً فلان سی‌دی، که نمونه‌اش بارها توسط بخش خصوصی تولید شده، توسط این بخش‌ها هم تولید می‌شود، ولی در انبارهای آنها خاک می‌خورد. در صورتی که با صرف هزینه زیاد هم تولید شده و بخش بزرگ این هزینه‌ها مربوط به این است که به مؤلف دستمزدهای غیرواقعی پرداخت می‌شود و بعد هنگام تولید هم وقتی مدیریت درست نباشد، هزینه‌ها به شکل کاذبی بالا می‌رود. این کار رقابت با بخش خصوصی به معنی رایج کلمه نیست، ولی به شکل دیگری به بخش خصوصی لطمه می‌زند.
موسوی در توضیح بیشتر این روند افزود: اول از همه اینکه مؤلف با این دستمزد توقع غیرواقعی و غیرمنطقی از ناشر خصوصی خواهد داشت. دوم اینکه راههای قانونی کسب مجوز برای این تولید‌کننده‌ها بسیار ساده‌تر است و باعث می‌شود مؤلف این بخش را به بخش خصوصی، که باید راههای پر پیچ و خمی را طی کند، ترجیح دهد و بعد اینکه قیمتی که روی سی‌دی دولتی می‌خورد باز هم غیرواقعی است و این سی‌دی با قیمت خیلی ارزان به شکل امانی در اختیار پخش قرار می‌گیرد. یعنی از طرف دیگر توقع مرکز پخش از بخش خصوصی را هم غیرواقعی می‌کند ور در بیان ساده تر اینکه چیزی را که با فرضاً پنج میلیون تومان باید تولید کرد دولت با پنجاه میلیون تومان تولید می‌کند که مسائل و مشکلاتی را که اشاره کردم برای بخش خصوصی ایجاد می کند.
مدیر مسئول فصلنامه ماهور با اشاره به اینکه سال‌هاست بخش خصوصی بیشتر بار فرهنگی را به دوش گرفته است گفت : دخالت بخشهای دولتی می‌تواند لطماتی به بخش خصوصی بزند. بنابراین، بهتر است دولت بیشتر بر سیاستگذاری و حمایت از بخشهای خصوصی‌ای که کار فرهنگی می‌کنند متمرکز شود، نه الگوسازی کنند و نه موازی‌کاری.
دولت از فعالیتهای فرهنگی که بازده مالی ندارد و در نتیجه بخش خصوصی نمی‌تواند وارد آنها بشود حمایت کند.
موسوی در خصوص بحث میزان و معیار ورود بخش دولتی به فعالیتهای موسیقایی گفت : مثلاً در کشورهای غربی دولت همیشه از نهاد ورشکسته‌ای مثل اپرا که سال‌هاست بازده مالی ندارد، اما جزو مفاخر فرهنگی آنها به حساب میآید با یارانه‌دادن حمایت می‌کند تا بتوانند سر پا بایستند و در ایران هم دولت باید از جنبه‌های فرهنگی در حوزه موسیقی، مثل ارکستر مضرابی، ارکستر ملی یا ارکستر سمفونیک، حمایت کند.
وی در ادامه با اشاره به بحث الگو سازی بخشهای دولتی گفت : اولا مفهوم "الگوسازی" توسط دولت به عقیده من مفهومی است که برای کشورهای بالغ از نظر فرهنگی بی معنی است چرا که کشوری که از نظر فرهنگی بالغ باشد به هیچ وجه نگاهش به دولت نیست که به عنوان الگوساز برای بخش فرهنگی الگو ارائه دهد. دراین کشورها به شعور فرهنگیِ دست‌اندرکارانِ فرهنگ احترام گذاشته می‌شود و دولت خودش را برای آنها به عنوان الگوساز به حساب نمی‌آورد.
به گزارش همشهری‌آنلاین پیش از این برخی از اهالی موسیقی هم نسبت به وضعیت نامساعد اقتصاد موسیقی انتقاداتی را مطرح کرده بودند.
