با اعلام این خبر، این گمانه به وجود آمد که آیا هدف از درز این خبر ممانعت از عملی شدن سیاست غیرعاقلانه بوش از طریق جوسازی‌های بعد از انتشار پیش خبر است یا آماده کردن فضا برای اجرای این سیاست.
اما یکی از سناتورهای برجسته جمهوریخواه بعد از اعلام این خبر به خبرنگار بی. بی. سی گفت، این شرایط آدم را به یاد آلیس در سرزمین عجایب می‌اندازد.
طرح افزایش نیرو در عراق در حقیقت کار یک ژنرال بازنشسته ارتش به نام جک کین و یکی از اعضای موسسه پژوهشی و نظریه پردازی امریکن اینترپرایز متعلق به نومحافظه کاران به نام فردریک کاگان است.
موسسه امریکن اینترپرایز بعد از AIPACدومین لابی قدرتمند و مهم اسرائیلی در واشنگتن است. توصیه این دو نفر این است که افزوده شدن 30 هزار نیرو به نظامیان آمریکایی در عراق می‌تواند برای این کشور امنیت به همراه بیاورد. اما در این استدلال، آنها این نکته را نادیده گرفته‌اند که عراق از ناآرامی عبور کرده و وارد مرحله جنگ داخلی شده است.
اکنون مشکل نظامی برای آمریکا در عراق دیگر ناآرامی و درگیری و بمب‌گذاری نیست، بلکه مناقشات قومی است که سراسر عراق را فراگرفته است. تنها گزینه‌های پیش روی نیروهای نظامی آمریکا متحد شدن با یکی از طرف‌های درگیری یا عقب نشینی از عراق است.
بوش با اجرا کردن طرح افزایش نیرو در عراق در واقع منافع دو لابی قدرتمند در این کشور را به منافع آمریکا به طور کلی ترجیح داده است. این دو لابی یکی مجموعه صنایع نظامی و دیگری لابی صهیونیستی است.
این طرح در میان کارشناسان خاورمیانه در واشنگتن، در میان سیاستمداران و افکار عمومی این کشور هیچ حامی ندارد. این طرح را می‌توان نخستین نتیجه کار تیم نظامی دیپلماتیک جدیدی دانست که بوش همزمان با اعلام افزایش نیرو در عراق معرفی کرده است.
او دو تن از ژنرالهای ارشد آمریکا در عراق را که مخالف این طرح بوده اند برکنار کرده و تیم امنیت ملی و سیاست خارجی خود را تغییر داده است. او همچنین گروه حقوقی کاخ سفید را هم تقویت کرده و با پیش بینی اقدامات کنگره جدید تحت کنترل دمکراتها در واقع به نوعی پیشگیری دست زده است.
بوش در هفته‌های اخیر چهار معاون جدید برای خود در کاخ سفید انتخاب کرده تا مواضع خود را دربرابر کنگره تقویت کند.
در تغییرات جدید، ژنرال دیوید پتراس به جای ژنرال جورج کیسی فرمانده ارشد نیروهای زمینی در عراق خواهد شد، دریادار ویلیام فالون جای جان ابی زید را در فرماندهی ارشد نظامیان در خاورمیانه خواهد گرفت.
اما حتی این جا به‌‌جایی‌ها از شدت مخالفت‌هایی که بعد از سخنرانی روز سه‌شنبه بوش درباره افزایش شمار نیروها بروز خواهد کرد، نمی‌کاهد. نه‌تنها دمکراتهای کنگره، بلکه حتی نمایندگان جمهوریخواه و بعضی حامیان دولت بوش هم نسبت به این طرح به شدت ناخشنود و نگران هستند.
به غیر از خود بوش تنها کسانی که در واشنگتن از این طرح حمایت می‌کنند، نومحافظه‌کاران هستند. درباره واکنش دمکراتها به این طرح گمانه‌زنی‌های بسیاری وجود دارد. یکی از احتمالات مطرح این است که دمکراتها برای تایید طرح افزایش نیرو در عراق شرایطی بگذارند و مثلاً از دولت بوش بخواهند پایبندی خود را به گزارش گروه تحقیق عراق اعلام کند و تاریخی برای عقب نشینی مشخص کند.
اما فقط نیروهای ستادی در محافل سیاسی و نظامی آمریکا مخالف این افزایش نیرو نیستند، بلکه نظرسنجی اخیری که در نشریه میلیتاری تایمز آمریکا به چاپ رسیده، نشان می‌دهد از 3 افسر نظامی ارتش، فقط یک نفر این طرح را تایید می‌کند.
