درخت صلح!

• نقوش حکاکی شده شاخه‌های زیتون در دست سربازان هخامنشی از ارزش و اهمیت آن در ایران باستان حکایت می‌کند.در رودبار و برخی دیگر از مناطق گیلان که سابقه زیادی در پرورش درخت زیتون دارند،به آن «زه دار» می‌گویند که نامی فارسی‌تر از زیتون است. 
• پادشاهان یونانی بدن خود را با روغن زیتون چرب می‌کردند و تازه بدن ورزشکاران شرکت کننده در بازی‌های المپیک را هم روغن مالی می‌کردند تا پیروز باشند، خرم چون گل، هر روز باشند...

در آن زمان که یونانی‌ها چنین عملی را انجام می‌دادند، این طور نبود که ملت زنگ بزنند سوپرمارکت تا از بین شونصد جنس مختلف، برایشان یک فروند شیشه روغن زیتون بیاورند و آنها هم فِرتی خالی‌اش کنند روی سالاد...نه، روغن زیتون یک چیز اعیانی بود برای خودش. در دسترس همه نبود و این شرکت کنند‌گان المپیک خیلی حال می‌کردند که تنشان روغن کاری می‌شد.البته یونانی‌ها لطف می‌کردند، ولی یکی از دلایل این کار این بود که همان‌طور که می دانید (ویا الان می‌فهمید)روغن زیتون سرشار از ویتامین E است که به راحتی از پوست بدن جذب می‌شود و پوست را نرم و تازه نگه می‌دارد.در ضمن وجود یک لایه روغن روی بدن،موجب انعکاس مقداری از اشعه‌ خورشید می‌شود و از آفتاب سوختگی جلوگیری می‌کند.

بازی‌های المپیک هم که تمام می‌شد،به برندگان محترم به جای خانه و ماشین و n تا سکه طلا،تاجی از برگ زیتون اهدا می‌کردند، ولی نه برای این‌که برنده‌ها تاج را بگذارند جلوی چشمشان و تا دوره بعدی بازی‌ها، هر وقت به آن نگاه کردند یاد آن روغن‌مالی پوستشان بیفتند! زیتون برایشان مهم و با ارزش بود، چون باور داشتند آتنا (الهه عقل و صلح) این درخت همیشه سبز را رویانده و این گیاه نماد صلح،امید و این‌جور چیزها بود و هست. حالا چرا؟و واقعاً این نماد از کجا نشئت می‌گیرد؟عرض می‌کنم خدمتتان:

• می‌گویند حضرت نوح ^ع بعد از چند روز طوفان و باران، هر یک از پرنده‌های توی کشتی را به سمتی روانه کرد تا خبری بیاورند و کبوتر سفید با شاخه زیتونی در منقار بازگشت؛ یعنی من یک خشکی پیدا کردم،این هم نشانه‌اش.بعد اهالی کشتی،دست زدند و جیغ و هورا کشیدند، ولی شما می‌توانید در این‌جا موسیقی متن فیلم «از کرخه تا راین» و یا هر آهنگ دیگری را که اشکتان را درمی‌آورد زمزمه کنید!

از آن به بعد، کبوترسفید با شاخه‌ای زیتون در منقار،شد نماد امید. بعد از جنگ جهانی دوم کنگره جهانی صلح یکی از طرح‌های خطی پیکاسو را (کبوتری که شاخه زیتونی به منقار داشت) به عنوان نماد خود برگزید. بعدها هم در یک حرکت نمادین نهال زیتون به کره ماه برده شد تا موجودات فضایی هم بفهمند ما آدم‌ها چه‌قدر صلح طلب و گوگوری مگوری هستیم. البته امیدوارم این فضایی‌ها قبلاً پرچم فلسطین را ندیده باشند یا حداقل ندانند آن درخت وسط پرچم فلسطین همان زیتون، نماد صلح است و ندانند چه بلایی سر درخت آن پرچم که هیچ، سر ملت آن پرچم آمده است! تا این جا شکل کلیِ زیتون را در تصویرها ببینید تا در شماره‌های بعدی راجع به گیاه‌شناسی و مسائل جزئی بیشتر صحبت کنیم.