متن کامل گزارش آمانو درباره برنامه هسته‌ای ایران

 به گزارش ایسنا، متن کامل گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به این شرح است:

 A. مقدمه

 1 ـ این گزارش مدیرکل به شورای حکام و هم‌زمان به شورای امنیت درباره اجرای موافقت‌نامه پادمان‌های NPT و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است که تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شد و طبق مفاد این قطعنامه‌ها اجرای آن اجباری است.

 2 ـ آژانس طبق توافق‌نامه روابطش با سازمان ملل موظف است از طریق ارایه کمک و اطلاعات درخواستی که ممکن است برای انجام وظایف شورا در زمینه حفظ و احیای صلح و امنیت لازم باشد، با شورای امنیت همکاری کند. علاوه بر آن همه اعضای سازمان ملل، از جمله ایران و دیگر اعضای آژانس، "با پذیرش و اجرای تصمیمات شورای امنیت موافقت می‌کنند" و بر همین اساس باید دست به اقداماتی بزنند که با وظایف‌شان تحت منشور سازمان ملل مطابقت داشته باشد.

 3 ـ شورای امنیت تایید کرده است که گام‌هایی که شورای حکام در قطعنامه‌هایش الزامی کرده است شامل ایران نیز می‌شود.

 4 ـ این گزارش روی حوزه‌هایی متمرکز می‌شود که ایران در آن‌ها وظایف الزامی خود را اجرایی نکرده است، زیرا اجرایی کردن کامل این وظایف برای به دست آوردن اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه‌ هسته‌ای ایران الزامی است. این گزارش به تحولاتی که بعد از گزارش قبلی اتفاق افتاده است و نیز مسائل قدیمی‌تر می‌پردازد و شامل زمینه‌ای است که اجرایی شدن فعلی توافق‌نامه‌ی پادمان و مفاد مربوطه‌ قطعنامه‌های شورای امنیت در ایران را بررسی می‌کند.

 B. تاسیسات اعلام شده تحت توافق‌نامه‌ی پادمان‌

 5 ـ ایران طبق توافق‌نامه پادمان، 16 تاسیسات هسته‌ای و 6 مکان در خارج از این تاسیسات را که مواد هسته‌ای معمولا در آن استفاده می‌شود (LOFها)، به آژانس اعلام کرد. آژانس هم‌چنان به راستی‌آزمایی منحرف نشدن مواد هسته‌ای اعلام‌شده در این تاسیسات و LOFها ادامه می‌دهد. با این وجود برخی از فعالیت‌های اتخاذ شده توسط ایران با قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت تضاد دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود.[آشنایی با ایران هسته‌ای]

 C. فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی

 6 ـ ایران بر خلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی خود را در تاسیسات زیر که همگی تحت توافق‌نامه‌ پادمان‌ قرار دارند، تعلیق نکرده است.

 C.1. نطنز: کارخانه غنی‌سازی سوخت نطنز و کارخانه پیلوت غنی‌سازی سوخت

 7 ـ کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP): دو سالن آبشار درFEP وجود دارد: سالن تولید A و سالن تولید B. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولید A، با 18 آبشار برای هر واحد طراحی شده است. هیچ گونه اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B ارایه نشده است.

 8 ـ در 20 فوریه 2011، 53 آبشار در سه واحد از 8 واحد در سالن تولید A نصب شده بود که 31 تای آن با UF6 خوراک دهی می‌شد. در ابتدا هر آبشار نصب شده شامل 164سانتریفیوژ بود. ایران اخیرا 12 آبشار را تغییر داده تا هر کدام 174 سانتریفیوژ را جای دهد. تاکنون همه سانتریفیوژهای نصب شده ماشین‌های IR-1 هستند. تا 20 فوریه 2011 کار نصب در پنج واحد باقیمانده جریان داشت، اما هیچ سانتریفیوژی نصب نشده بود. هیچ کار نصبی در سالن تولید B وجود نداشت.

 9 ـ همان‌طور که قبلا گزارش شد، آژانس یک راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در FEP انجام داد و تایید کرد که از 17 اکتبر 2010، 34737 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمان شروع عملیات در فوریه سال 2007 به آبشارها تزریق شده است و مجموع 3135 کیلوگرم از UF6 با غنای پایین تولید شده بود. اگرچه آژانس ظرفیت پذیرش UF6 تاسیسات را طبق آن چه ایران اعلام کرده است تایید کرده، ارزیابی تعادل مواد هسته‌یی هنوز جریان دارد.

 10 ـ ایران تخمین زده است که بین 18 اکتبر 2010 و 5 فوریه 2011، 48 کیلوگرم دیگر از UF6 با غنای پایین را تولید کرده است که در نتیجه مجموع تولید UF6 با غنای پایین را از فوریه 2007 به بعد به میزان 3606 کیلوگرم می‌رساند. مواد هسته‌یی در FEP (شامل خوراک، تولید و دورریز) به علاوه همه آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک و کنارگذاری، تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

 11 ـ آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیطی برادشته شده از FEP از فوریه 2007 به بعد و دیگر فعالیت‌های راستی‌آزمایی، نتیجه گرفته است که این تاسیسات همان‌طور که ایران در پرسش‌نامه اطلاعات طراحی (DIQ) اعلام کرده، کار کرده است.

 12 ـ کارخانه آزمایشی غنی‌سازی سوخت (PFEP):

 PFEP یک تاسیسات تحقیق و توسعه (R&D) و یک تاسیسات آزمایشگاهی تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) است که اولین بار در اکتبر 2003 عملیاتی شد. این (تاسیسات) شامل یک سالن آبشار است که می‌تواند 6 آبشار را در خود جای دهد و از دو قسمت، یکی برای برای تولید اورانیوم با غنای پایینی که اورانیوم 235 را تا 20 درصد غنی‌سازی می‌کند، و دیگری برای تحقیق و توسعه تشکیل شده است.

 13 ـ در محوطه تولید، ایران در 9 فوریه 2010 تزریق UF6 با غنای پایین به آبشار یک را آغاز کرد که هدف آن مبنی بر تولید UF6 تا غنای 20 درصد ازU-235 جهت استفاده در تولید سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) بیان شد. ایران از 13 ژوییه 2010، UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل‌ به هم (آبشار یک و 6) که هر کدام از 164 سانتریفیوژ تشکیل شده است، تزریق کرد.

 14 ـ همان‌طور که پیش از این اعلام شد، آژانس یک PIV در PFEP انجام داد و تایید کرد که از 18 سپتامبر 2010، 352 کیلوگرم UF6 با غنای پایین از 9 فوریه 2010 به بعد به آبشارها تزریق شده است و این که مجموع 1/25 کیلوگرم UF6 تا 20 درصد غنی شده ازU-235 تولید شده بود. سطح غنی‌سازی تولید UF6 همان‌طور که توسط آژانس اندازه‌گیری شده، 7/19 درصد بود. آژانس ارزیابی نتایج PIV را به پایان رسانده است و می‌تواند کل ذخیره‌ی اورانیوم اعلام شده توسط ایران را تایید کند. آژانس در حال گفت‌وگو با ایران درباره‌ی بهبود بیش‌تر سیستم اندازه‌گیری اپراتور به ویژه در تشخیص سطح غنی‌سازی U-235 است.

 15 ـ ایران تخمین زده است که بین 19 سپتامبر 2010 و 11 فوریه 2011، مجموع 2/135 کیلوگرم UF6 غنی شده در FEP به دو آبشار متصل به هم تزریق شده بود و تقریبا 5/18 کیلوگرم UF6 با غنای تا 20 درصد U-235 تولید شده بود. در نتیجه مجموع تقریبی 6/43 کیلوگرم UF6 با غنای 20 درصد U-235 از زمان آغاز این فرآیند در فوریه 2010 تولید شده است.

 16 ـ در محوطه تحقیق و توسعه، بین20 نوامبر سال 2010 و 11 فوریه 2011، جمعا حدود 169 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارها تزریق شد، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی بیرون کشیده نشد، زیرا تولید و دورریزهای این فعالیت تحقیق و توسعه در پایان این فرآیند، مجددا با هم ترکیب می‌شوند.

 17 ـ ایران در یک DIQ اصلاح شده برای PFEP که در تاریخ 19 ژانویه سال 2011 به آژانس ارائه شد نشان داد که قصد دارد دو آبشار سانتریفیوژ 164 جدید (آبشار 4 و 5) را در منطقه‌ی تحقیق و توسعه نصب کند. به این دو آبشار که یکی از آن‌ها شامل سانتریفیوژ‌های IR-4 و دیگری شامل سانتریفیوژهای IR-2m خواهد بود، UF6 طبیعی تزریق می‌شود.

 18 ـ آژانس بر مبنای نتایج آنالیز نمونه‌های محیطی گرفته شده در PFEP و دیگر فعالیت‌های راستی‌آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات مطابق با آنچه که ایران در DIQ اعلام کرد، کار کرده است.

 C.2. کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو

 19 ـ ایران در سپتامبر 2009 به آژانس اطلاع داد که در حال ساخت کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FFEP) در نزدیکی شهر قم است. ایران در DIQ دهم اکتبر 2009 خود بیان کرد که هدف این تاسیسات تولید UF6 با غنای تا 5 درصد از U-235 است و این تاسیسات طوری ساخته شده است که 16 آبشار، با مجموع تقریبی 3000 سانتریفیوژ را در خود جای دهد. ایران در سپتامبر 2010، DIQ اصلاح‌شده را به آژانس ارایه کرد که در آن اعلام کرد هدف FFEP اکنون شامل تحقیق و توسعه و نیز تولید UF6 با غنای تا 5 درصد U-235 است.

 20 ـ آژانس به دفعات و اخیرا در نامه‌ای مورخ 11 فوریه 2011 از ایران خواست که اطلاعات بیش‌تری را در مورد تاریخچه طراحی و ساخت FFEP و نیز هدف اولیه آن ارایه دهد، به ویژه از آن جهت که آژانس اطلاعات وسیعی از منابع مختلف که ادعا می‌کنند که طراحی این تاسیسات در سال 2006 شروع شد، دریافت کرده است. ایران تا این تاریخ این کار را نکرده است. اطلاعات درخواستی برای تایید این که اظهارات ایران صحیح و کامل هستند، ضروری است.

 21 ـ آژانس تایید کرده است که ساخت تاسیسات FFEP در حال انجام است. تا 19 فوریه 2011 هیچ سانتریفیوژی به این تاسیسات وارد نشده است. نتایج نمونه‌های زیست محیطی گرفته شده از FFEP تا فوریه 2010 وجود اورانیوم غنی‌شده را نشان نداد. ایران در 21 فوریه 2011 به آژانس اعلام کرد که "تا تابستان امسال" مواد هسته‌یی را به آبشارها تزریق خواهد کرد.

 C.3. سایر فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی:

 22 ـ آژانس هنوز منتظر یک پاسخ اساسی از سوی ایران به درخواست‌های آن برای ارایه اطلاعات بیش‌تر در ارتباط با اظهارات ایران درباره ساخت 10 تاسیسات جدید غنی‌سازی اورانیوم است بنا به اعلام ایران تصمیم‌گیری درباره پنج سایت‌ آن گرفته شده است و ساخت یکی از آن‌ها تا پایان سال جاری ایرانی (20 مارس 2011) یا آغاز سال آینده شروع خواهد شد.

 23 ـ ایران آن طور که آژانس درخواست کرده است، در ارتباط با اعلامیه خود در تاریخ 7 فوریه 2010 مبنی بر این که فن‌آوری غنی‌سازی لیزری را در اختیار دارد، و نیز در ارتباط با اعلامیه خود در تاریخ 9 آوریل 2010 درباره توسعه نسل سوم سانتریفیوژها اطلاعات بیش‌تری ارایه نداده است.

 24 ـ ایران از اوایل سال 2008 به درخواست‌های آژانس برای دسترسی به برخی مکان‌های مربوطه دیگر، برای مثال به محل ساخت سانتریفیوژها و محل R&D در زمینه غنی‌سازی اورانیوم پاسخی نداده است. در نتیجه اطلاعات آژانس درباره فعالیت‌های غنی‌سازی ایران هم‌چنان کاهش می‌یابد.

 25 ـ طبق قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت ایران متعهد است فعالیت‌های بازفرآوری‌اش از جمله R&D را تعلیق کند. ایران در نامه‌ای مورخ 15 فوریه 2008 به آژانس اعلام کرد که «فعالیت‌های بازفرآوری ندارد». در این زمینه آژانس به نظارت بر استفاده از سلول‌های داغ در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیو ایزوتوپ‌های مولیبدنوم، یدین و زنون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 5 فوریه 2011 در TRR یک مورد بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) و در تاریخ 6 فوریه 2011 یک DIV را در تاسیسات MIX اجرا کرد. با توجه به آن چه گفته شد، آژانس می‌تواند تنها در تاسیسات TRR و MIX و سایر تاسیساتی که آژانس به آن‌ها دسترسی دارد تایید کند که هیچ گونه فعالیت‌های مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.

 26 ـ برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی همه پروژه‌های مربوط به آب سنگین، از جمله ساخت راکتور تحقیقاتی تبدیل شده آب سنگین و راکتور IR - 40، که تحت پادمان‌های آژانس است، را تعلیق نکرده است.

 27 ـ همان‌طور که در گزارشات پیشین دبیرکل اشاره شده است، در راستای تقاضای شورای امنیت مبنی بر گزارش به آن در خصوص این که آیا ایران تعلیق کامل و پایدار، در کنار دیگر موارد، همه پروژه‌های مربوط به آب سنگین را برقرار کرده است یا خیر، آژانس تقاضا کرده است که ایران ترتیبات لازم را برای فراهم کردن دسترسی آژانس به: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP)، آب سنگین انبار شده در تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) برای نمونه‌برداری، و هر مکان دیگری در ایران که در آن پروژه‌های مربوط به آب سنگین در حال اجراست، در اسرع وقت اتخاذ کند. ایران با تقاضای آژانس بر این مبنا که آن‌ها فراتر از توافق‌نامه پادمان است و به این دلیل که ایران هم‌اکنون بیان کرده است پروژه‌های مربوط به آب سنگین را تعلیق نکرده، مخالفت کرده است.

 در پاراگراف قطعنامه (2006) 1736 شورای امنیت، شورا تصمیم گرفت که "ایران باید دسترسی و همکاری را فراهم کند که آژانس برای این که بتواند تعلیق مطروحه در پاراگراف 2 [آن قطعنامه] را تایید کند، درخواست انجام آن را داد." تا به امروز ایران این دسترسی مورد تقاضا را فراهم نکرده است.

  شورای‌امنیت قطعنامه‌ ضد ایرانی را بدون ‌اجماع تصویب کرد

   آخرین اخبار از قطعنامه ضدایرانی شورای امنیت

 28 ـ در حالی که آژانس می‌تواند گزارش کند که ایران بیانیه‌هایی با این مضمون ارایه کرده که کار بر روی همه پروژه‌های مربوط به آب سنگین را تعلیق نکرده است، بدون دسترسی کامل به آب سنگین در UCF و HWPP، آژانس قادر به تایید چنین بیانیه‌هایی و بنابراین ارایه گزارش کامل درباره این موضوع نیست.

 29 ـ در 13 فوریه 2011، آژانس در راکتور IR - 40 در اراک DIV انجام داد و ملاحظه کرد که، اگر چه ساخت این تاسیسات در حال انجام است، هیچ تغییرات چشمگیری از زمان آخرین گزارش مدیرکل تاکنون صورت نگرفته است. بنا به اعلام ایران، عملیات راکتور IR - 40 قرار است تا پایان 2013 آغاز شود.

 F. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

 30 ـ همان‌طور که در بالا اشاره شد، ایران ملزم است تمامی فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و پروژه‌های مربوط به آب سنگین را تعلیق کند. برخی از فعالیت‌های انجام گرفته به وسیله ایران در UCF و کارخانه تولید سوخت (FMP) در اصفهان تخطی از آن الزام است اگر چه هر دو تاسیسات تحت پادمان‌های آژانس قرار دارد.

 31 ـ در نامه‌ای مورخ 6 فوریه 2011، ایران به آژانس اطلاع داد که در نیمه فوریه 2011 قصد دارد آزمایشات سرد در UCF (بدون به کارگیری مواد هسته‌یی) برای تولید UO2 برای سوخت راکتور IR - 40 را آغاز کند.

 32 ـ در 9 ـ 8 فوریه 2011 آژانس یک بازرسی انجام داد و در UCF، یک DIV انجام داد. در آن زمان این کارخانه در حال انجام تنظیمات بود. با توجه به این که از 10 اوت 2009 تاکنون هیچ UF6 و UCF تولید نشده است، مقادیر کلی اورانیوم تولید شده در UCF از مارس 2004 تاکنون هم‌چنان 371 تن در قالب UF6 است (که بخشی از آن به FEP و PFEP منتقل شده است) و هم‌چنان تحت کنترل و نظارت آژانس است. در طول این DIV، آژانس ملاحظه کرد که ایران هنوز نصب تجهیزات برای تبدیل UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 232 به U308 برای تولید سوخت برای TRR را آغاز نکرده است. ایران عنوان کرد که نصب این تجهیزات تا ژوییه 2011 تکمیل خواهد شد. در طول انجام این DIV، آژانس هم‌چنین هفت بشکه 200 لیتری را ملاحظه کرد که ایران عنوان کرد حاوی کیک زرد تولید شده در بندرعباس است.

 32 ـ در 12 فوریه 2011، آژانس در EMP به DIV پرداخت و تایید کرد که ایران هنوز نصب تجهیزات برای تولید سوخت TRR را آغاز نکرده است. در نامه‌ای مورخ 31 ژانویه 2011 ایران یک DIQ به روز شده را برای FMP ارایه کرد از جمله جزییات بیش‌تری درباره ساخت سوخت برای TRR، که آژانس در حال حاضر در حال بررسی آن است.

 G. ابعاد نظامی احتمالی

 34 ـ شورای حکام از ایران در موارد متعددی خواسته است با آژانس درباره حل همه مسایل باقیمانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران تعامل کند و برای این منظور، با ارایه این دسترسی و اطلاعاتی که آژانس برای حل این مسائل تقاضا می‌کند به طور کامل با آژانس همکاری کند. شورا هم‌چنین از مدیرکل آژانس خواست تلاش‌هایش را برای (در کنار دیگر مسائل) حل مسایل باقی مانده‌ای که باعث نگرانی است، ادامه دهد تا وجود ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هسته‌ای ایران را منتفی کند. در قطعنامه (2010) 1929، شورای امنیت بار دیگر بر الزامات ایران مبنی بر برداشتن گام‌های مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه GOV/2006 /19 و GOV/82/2009 این شورا و همکاری کامل با آژانس در خصوص همه مسایل باقیمانده از جمله آن‌هایی که باعث نگرانی درباره ابعاد نظامی احتمالی است از جمله از طریق ارایه دسترسی بدون تاخیر به همه سایت‌ها، تجهیزات و اشخاص و اسناد مورد تقاضای آژانس، بار دیگر تاکید کرد.

 35 ـ گزارشات پیشین مدیرکل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران و اقدامات درخواست شده از ایران که برای حل این مسائل ضروری است را تشریح کرده است. از اوت 2008 تاکنون ایران از مذاکره درباره مسایل باقیمانده با آژانس، یا ارایه هر گونه اطلاعات بیش‌تر یا دسترسی به اماکن و اشخاص لازم برای پرداختن به نگرانی‌های آژانس خودداری کرده است.

 36 ـ همان‌طور که ایران پیش‌تر اطلاع داده است، اگر چه بیش‌تر اقدامات مشخص شده در برنامه کار 2007 مورد توافق ایران و آژانس (INFCIRC/711) تکمیل شده است، مسائلی باقی است که هم‌چنان لازم است به آن‌ها پاسخ داده شود. طبق برنامه کار، ایران باید ارزیابی خود را از اسناد مرتبط با مطالعات ادعایی که آژانس دسترسی به آن را برای ایران فراهم کرده است، به آژانس ارایه دهد. در مه 2008، ایران یک ارزیابی 117 صفحه‌ای را ارایه کرد که در آن عنوان کرد که این اسناد جعلی و ساختگی است. در هر حال همان‌طور که آژانس این‌طور در نظر می‌گیرد که این ارزیابی بیش‌تر بر شکل متمرکز است تا محتوی، در موارد پیاپی از ایران تقاضا کرده است یک پاسخ اساسی ارایه دهد. ایران هنوز این کار را انجام نداده است. به علاوه بر مبنای تحلیل آژانس از اطلاعات بیش‌تری که از اوت 2008 تاکنون مورد توجهش قرار گرفته است از جمله اطلاعات جدیدی که اخیرا دریافت شده است، نگرانی‌های بیش‌تری وجود دارد که آژانس هم‌چنین لازم دارد در رابطه با ایران روشن شود. به این دلایل، آژانس قادر نیست مساله مطالعات ادعایی را که در برنامه کار به آن اشاره شد تمام شده در نظر بگیرد.

 37 ـ آژانس، بر مبنای مطالعه مستمر اطلاعاتی که آژانس نه تنها از طریق بسیاری کشورهای عضو بلکه مستقیما از طریق تلاش‌های خود به‌دست آورده است هم‌چنان درباره وجود احتمالی فعالیت‌های فاش نشده قبلی یا فعلی مربوط به برنامه هسته‌یی با مشارکت سازمان‌های مرتبط نظامی از جمله فعالیت‌های مربوط به تولید خرج هسته‌ای برای یک موشک نگران است. همان‌طور که پیش‌تر توسط مدیرکل اشاره شد، نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر این که ممکن است برخی از این فعالیت‌ها بعد از 2004 ادامه پیدا کرده باشد.

 38 ـ آژانس هنوز پاسخ به نامه‌اش مورخ 29 اکتبر 2010 را دریافت نکرده است که در آن بار دیگر در نگرانی‌هایش خطاب به ایران تاکید کرد و فهرستی از آن مسائلی را ارایه کرد که هم‌چنان باید پاسخ داده شود. این موضوعات شامل تعدادی مسائلی است که از اوت 2008 تاکنون مورد توجه آژانس قرار گرفته است.

 39 ـ آژانس هم‌چنان از ایران تقاضا کرده است که درباره این مسائل با آژانس تعامل کند و بدون هرگونه تاخیر بیش‌تر به آژانس اجازه دهد از همه‌ی سایت‌های مربوطه دیدن کند، به همه‌ی تجهیزات و اسناد مربوط دسترسی داشته باشد و اجازه داشته باشد با همه‌ی اشخاص مربوطه مصاحبه کند. تعامل اساسی و جدی ایران برای آن که آژانس بتواند در راستی آزمایی صحت و تکمیل بودن اعلامیه‌های ایران پیشرفت حاصل کند، ضروری است.

 H. اطلاعات طرح

 40 ـ کد اصلاحیه 1/3 بخش ترتیبات فرعی توافق‌نامه پادمان، تسلیم کردن اطلاعات طرح برای تاسیسات جدید به محض اتخاذ تصمیم ساخت یا دادن اجازه‌ی ساخت یک تاسیسات جدید، هر کدام که زودتر انجام گیرد، را در نظر دارد. کد اصلاحیه 1/3 هم‌چنین تسلیم اطلاعات طرح کامل‌تر را در حالی که طرح در مراحل تعریف، طراحی مقدماتی، ساخت و راه اندازی توسعه می‌یابد، در نظر دارد. ایران هم‌چنان تنها کشوری است که فعالیت‌های هسته‌ای چشمگیری دارد که در آن آژانس به اجرای توافق پادمان‌های جامع می‌پردازد اما مفاد کد اصلاحیه 1/3 را اجرا نمی‌کند. وجود FFEP پس از آن به آژانس اعلام شد که کارخانه به مرحله‌ پیشرفته‌ ساخت رسیده بود.

 به علاوه آژانس هم‌چنان در انتظار دریافت (در کنار دیگر موارد) اطلاعات طرح به روزه شده راکتور IR-40 و اطلاعات بیش‌تر متعاقب اعلامیه‌هایی از ایران است که این کشور درباره‌ی ساخت برنامه‌ریزی شده‌ی تاسیسات جدید غنی‌سازی اورانیوم و طرح یک راکتور مشابه TRP ارایه کرده است.

 I. پرووتکل الحاقی

 41 ـ ایران بر خلاف قطعنامه‌ای مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند، اگر ایران پروتکل الحاقی را اجرا نکند، آژانس قادر نخواهد بود در موقعیتی قرار گیرد که اطمینان معتبری را درباره فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارایه دهد.

 J. دیگر موارد

 42 ـ در 16ـ 15 فوریه 2011، آژانس در نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر (BNPP) به بازرسی پرداخت و مواد هسته‌ای موجود در این تاسیسات را راستی آزمایی کرد. در 23 فوریه 2011، ایران به آژانس اطلاع داد که باید مجتمع‌های سوخت را از قلب رآکتور خارج کند و آژانس و ایران درباره ضرورت تدابیر پادمانی توافق کرده‌اند.

 43 ـ آژانس، همان‌طور که در اعلامیه‌های مورخ 22 سپتامبر 2009 ایران اشاره شده بود، از طریق تصویر ماهواره‌ای هیچ نشانه‌ای از فعالیت‌های ساخت و ساز در حال انجام در سایت نیروگاه برق هسته‌ای 360 مگاواتی دارخوین را ملاحظه نکرده است.

 44 ـ آژانس بر مبنای تصویر ماهواره‌ای ارزیابی می‌کند که فعالیت‌های شامل حفر معدن و تغلیظ اورانیوم در ناحیه‌ کارخانه‌ تولید اورانیوم بندرعباس ادامه دارد و فعالیت‌های ساخت و ساز در کارخانه‌ی تولید کیک زرد اردکان و در معدن اورانیوم ساغند ادامه دارد.

 45 ـ ایران با بازنگری در تصمیم خود مورخ 16 ژانویه 2007 درباره‌ تقاضا از آژانس برای عقب نشینی از انتصاب 38 بازرس آژانس و تقاضاهایش (در 2006، 2007 و 2010) برای عقب نشینی از انتصاب چهار بازرس دیگر مجرب در انجام آزمایشات در ایران موافقت نکرده است. در هر حال ایران در نامه‌ی مورخ 12 ژانویه 2011 انتصاب سه بازرس دیگر را پذیرفت که اکنون باید خود را با برنامه‌ هسته‌ای ایران آشنا سازند و به تجربه‌اندوزی در انجام پادمان‌ها در ایران بپردازند.

 K . چکیده

 46 ـ در حالی که آژانس به انجام فعالیت‌های راستی‌آزمایی تحت توافق پادمان‌های ایران ادامه می‌دهد، ایران به اجرای تعدادی از الزاماتش نمی‌پردازد. از جمله: اجرای مفاد پروتکل التحاقی آن، اجرای کد اصلاحیه 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی توافق پادمان، تعلیق فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی، تعلیق فعالیت‌های مربوط به آب سنگین و ارایه‌ توضیحات درباره مسایل مهم باقی مانده‌ای که باعث بروز نگرانی‌هایی درباره‌ ابعاد نظامی احتمالی برنامه‌ی هسته‌ای‌اش است.

 47 ـ در حالی که آژانس هم‌چنان به راستی‌آزمایی نبود انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده در تاسیسات هسته‌ای و LOF اعلام شده به وسیله‌ ایران تحت توافق پادمان ادامه می‌دهد، ایران همکاری لازم را ندارد که آژانس را قادر کند تضمین معتبری درباره نبود مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارایه دهد و بنابراین نتیجه بگیرد که همه‌ مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح‌آمیز به کار می‌روند.

 48 ـ مدیرکل از ایران می‌خواهد گام‌هایی را در جهت اجرای کامل توافق پادمان و دیگر الزاماتش بردارد تا اعتماد بین‌المللی به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه‌ هسته‌ای ایران ایجاد شود.

 49 ـ مدیرکل به طور مقتضی به ارایه گزارش ادامه خواهد داد.