مردم مصر خواستار آینده‌ای روشن برای خود هستند و می‌خواهند وضعیتی بهتر از 6دهه گذشته داشته باشند. بسیاری از مردم مصر می‌گویند کودتای1952 موجب شد ثروتمند فقیر شود ولی فقیر ثروتمند نشد.
در سال1967 مصر و اعراب با حقیقت تلخی روبه‌رو شدند و آن شکست پرسروصدای مصر و کشورهای عربی در جنگ با رژیم صهیونیستی بود. در آن جنگ نه فقط اراضی بی‌شماری از کشورهای عربی از دست رفت بلکه شخصیت اعراب دچار شکست شد. سادات در سال1973 تلاش کرد بخشی از شخصیت ازدست‌رفته اعراب را ترمیم کند ولی در نهایت این مسئله به توافقنامه صلح با رژیم صهیونیستی منجر شد.
جهان خارج با دیدن شخصیت‌های فعالی همچون پطرس غالی، فاروق الباز، نجیب محفوظ، احمد زویل و محمد البرادعی تصور می‌کرد که مصر واقعاً کشوری متمدن و فرهنگی است اما وضعیت درون کشور به‌شدت رو به قهقرا بود. پس از این بود که انقلاب 25ژانویه بدون دخالت خارجی‌ها متولد شد و صفحه سفید و روشنی در تاریخ مصر گشود.
جوانان مصر دریافتند که کشورشان به یک رهبر الهام‌دهنده- و نه به یک مسئول- نیاز دارد که مشوق علم و پژوهش‌های علمی باشد و این کشور را به سوی بهترین‌ها رهنمون شود.
مصر به رهبری نیاز دارد که از وضعیت جدید آگاهی کامل داشته باشد و بداند که راه پیشرفت در این کشور هموار نیست.
ژاک سنایدر و پیتر ماسفیلد از دانشگاه کلمبیا در پژوهشی اعلام کرده‌اند که برای تبدیل نظام‌های پلیسی مانند رژیم مبارک به نظامی دمکراتیک به‌صورت تمام عیار 20 تا 25سال زمان نیاز است. کشور مصر نیز برای اینکه بتواند این مسیر را به سلامت طی کند باید به ملت و جوانان و انرژی‌های نهفته کشور توجه کند و خود را از ائتلاف‌ها و دستورالعمل‌های خارجی، دور نگه دارد.
با توجه به موارد فوق اکنون مردم مصر باید فردی شایسته ریاست‌جمهوری این کشور را انتخاب کنند.
عمر سلیمان که حضور او همزمان با حضور کاندولیزا رایس و مطرح شدن مسائل اسرائیل و غزه و گروه‌های فلسطینی پررنگ شد، آیا می‌تواند مصری‌ها را به ساحل امن برساند؟ روزنامه دیلی‌تلگراف درباره عمر سلیمان می‌گوید که او از طریق یک خط تماس محرمانه همه‌روزه با اسرائیلی‌ها به گفت‌وگو می‌نشست و کار به جایی رسید که رضایت خود و حسنی مبارک را از تجاوز رژیم صهیونیستی به نواره غزه اعلام کرد.
عمر سلیمان که صاحب تفکر امنیتی است پیشینه‌ای نظامی- اطلاعاتی دارد و از پشت عینک خود همه‌چیز را با دیده شک و تردید می‌بیند. آیا مردی با این خصوصیات شایسته ریاست‌جمهوری بر جوانان انقلابی است؟
عمرو موسی، دبیر کل اتحادیه عرب و وزیر امور خارجه سابق رژیم مبارک همیشه اظهاراتی آتشین داشته ولی شایعاتی نیز وجود دارد که او به برخی از رژیم‌های عرب وابستگی دارد. عبدالمنعم سعید، دوست نزدیک عمرو موسی که حاضر نیست به او رأی دهد درباره او چنین می‌گوید: او مدت 10سال بخشی از نظام محسوب می‌شد و طی این مدت حتی یک‌بار در مورد اصلاحات سخنی از او نشنیدم. فهمی هویدی، تحلیل‌گر توانای مصر در مورد عمرو موسی می‌گوید: اظهارات او مرا سرگشته می‌کند؛ طوری که هرگز نمی‌توانم چهره واقعی او را تشخیص دهم. محمد البرادعی، برنده جایزه صلح نوبل و مدیر سابق آژانس جهانی انرژی هسته‌ای در 27ژانویه 2003 با اظهاراتی از مقاصد آمریکا در عراق پرده برداشت.
او در آن زمان گفت: گروه بازرسی آژانس جهانی انرژی هسته‌ای تاکنون موارد مشکوکی در موضوع فعالیت‌های هسته‌ای در عراق مشاهده نکرده است. 10روز پیش از انتخابات ایالات متحده آمریکا و پس از تجاوز این کشور به عراق در مورد ناپدیدشدن 377 تن مواد منفجره در این کشور، این اظهارات پرسش‌های زیادی را مطرح ساخت. محمد البرادعی با بنیانگذاری مجمع ملی برای تغییر در زمان رژیم حسنی مبارک بر اهمیت تغییر تأکید کرد.محمد البرادعی معتقد است که مصر، جوانان و ملتش استحقاق بیشتر از این را دارند. مقام‌های سیاسی مصر که فکر رسیدن به ریاست‌جمهوری را دارند این روزها واژه‌های زیر را مرتباً تکرار می‌کنند: آزادی، دمکراسی، عدالت، مساوات، آموزش و پرورش پیشرفته، مبارزه با فقر و فساد و بیکاری، بهبود وضعیت بهداشتی و تأمین‌اجتماعی. مردم مصر اما با چشمان باز باید فردی را انتخاب کنند که بتواند برای تبدیل نظام این کشور به نظامی دمکراتیک و تأمین خواست‌های مردم، سال‌هایی سخت را تحمل کند.
الحیات
