به نوشته روزنامه گلوب اند میل خانم الن بیلی‌استوک سرپرست این تحقبق گفت تسلط بر دو یا تعداد بیشتری زبان ممکن است به این ، که مهارت ذهنی که برای لازم برای جابجایی روزمره میان این دو زبان لازم است، باعث کندشدن سیر نقصان قدرت شناختی شود.
بیلی‌ستوک گفت: "احتمالا نحوه آموختن این زبان دوم فرق زیادی بوجود نمی‌آورد؛ اینکه دستور زبان شما چقدر خوب است اهمیتی ندارد. آنچه مخم است این است که شما مجبور یاشید در یک زمان دو نظام زبانی متفاوت را اداره کنید."
دکتر بیلی‌استوک که محقق"موسسه پژوهشی راتمن" در "مرکز مراقبت پزشکی سالمندان بیکرست" در تورونتوی کاناداست گفت نتایج این تحقیق آنقدر هم غافلگیرکننده نبود. اما این تاثیر بیشتر از حد انتظار او بود.
او همکارانش در بررسی 184 فرد ساکن تورونتو تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای در سن شروع علائم دمانس - زوال قوه شناختی فراتر از حد معمولی که در پیری دیده می‌شود- مشاهده کردند.
مقایسه افراد بر مبنای دانستن تنها یک زبان یا دانستن دو زبان یا بیشتر نشان داد، که افراد دوزبانه یا بیشتر علائم دمانس به طور متوسط 4.1 سال دیرتر ظاهر می‌شود.
این تحقیق دنباله‌ای بر تحقیقات قبلی است که نشان‌دهنده منافع حل جدول کلمات متقاطع و سایر تمرین‌های ذهنی در جلوگیری از سیر نقصان قدرت شناختی در پیری است.
دکتر فرگوس کریک که متخصص تغییرات ناشی از پیری در فرایندهای حافظه و یکی از اعضای گروه دکتر بیلی‌استوک است در این مورد گفت: "یافته‌های ما نمونه دیگری از تاثیرات سبک زندگی بر نقصان قدرت شناختی است.این متخصص اعصاب و روان افزود: "البته سیر دمانس کاملا متوقف نمی‌شود، بلکه به تاخیر می‌افتد."
دمانس کلمه‌ای عمومی است که برای بسیاری از بیماری‌ها که می‌توانند بر حافظه، توانایی‌های زبانی، طول توجه و مهارت‌های حل مسئله تاثیر بگذارند. بیماری آلزایمر معمولا مخرب‌ترین شکل دمانس شمرده می‌شود، که حافظه و درنهایت شخصیت مبتلایان از بین می‌برد و غیر قابل علاج است.
البته باید میان این بیماری و اشکال معمول فراموشی پیری تفاوت گداشت.
