در این میان، تاثیر این تحولات بر منافع، جایگاه و مناسبات آتی جمهوری اسلامی ایران با دولت‌های منطقه به‌ویژه کشورهایی که اعتراضات در آنها به ثمر نشسته و دولت‌های جدیدی به سر کار آمده اند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و گمانه‌زنی‌ها در این مورد همچنان ادامه دارد.در این مباحثه مسئله مناسبات آتی مصر و ایران توجهات بسیاری را برانگیخته است؛ چراکه این دو کشور، در کنار عربستان و ترکیه، مهم‌ترین کشورهای خاورمیانه و حتی جهان اسلام به شمار می‌آیند و نحوه تعامل و روابط آنها همواره عامل و متغیر مهمی در شکل‌گیری ترتیبات منطقه‌ای بوده است.
ایران و مصر برای سه دهه روابطی تنش آلود با یکدیگر داشته‌اند که دلیل آن نیز نقشی است که قاهره در مسئله روند صلح خاورمیانه ایفا نموده است. با سقوط مبارک چنان‌که انتظار می‌رفت دولت موقت از یک سو اقدام به انتقاد و اعلام رویکردهای انتقادی نسبت به رژیم اسرائیل نموده و از سوی دیگر تلاش کرد تا خود را به کشورهای عضو محور مقاومت در خاورمیانه و به‌ویژه ایران نزدیک سازد. این رویکرد، از یک سو نگرانی‌های جدی در کشورهای غربی و اسرائیل ایجاد نمود و از سوی دیگر باعث ابراز امیدواری از سوی رسانه‌ها و مقامات کشورمان در مورد حرکت 2 کشور به سوی برقراری روابط دیپلماتیک پس از سه دهه شد.
تا اینجای کار موضوع روندی عادی را طی کرده و چنان‌که انتظار می‌رفت، 2 کشور نسبت به بازگشایی فصل جدیدی در روابط ابراز امیدواری و علاقه کرده‌اند اما مسئله‌ای که در این میان قابل انتقاد به‌نظر می‌رسد، شواهدی مبنی بر نوعی تعجیل و اظهارنظرهای شتابزده نزد برخی از مسئولان درمورد ضرورت برقراری هرچه سریع‌تر روابط است. دلیل احتمالی این شتابزدگی را نیز احتمالا می‌توان در همهمه جاری در رسانه‌های داخلی دانست که بدون توجه به ظرایف و پیچیدگی موضوع، حتی اقدام به انتشار تصاویری از سفیر آتی ایران در مصر کرده‌اند و در کنفرانس‌های مطبوعاتی مسئولان در مورد روند برقراری مناسبات سؤالاتی را مطرح می‌نمایند.
ناگفته پیداست که موضوع برقراری روابط چنان که به‌نظر می‌رسد ساده نیست، این دشواری به‌ویژه برای طرف مصری بیشتر است؛ چراکه دولت جدید مصر در معرض فشارهایی جدی از سوی افکار عمومی داخلی و نیز قدرت‌های بین‌المللی در مورد نحوه مواجهه با موضوعات حساسی چون روند صلح، اسرائیل و نیز ایران است و از این روست که تصمیم‌گیران مصری می‌کوشند تا با طمأنینه با موضوعات حساس برخورد نمایند. تردیدی وجود ندارد که روند فعلی قضایا به‌گونه‌ای است که ایران و مصر در آینده روابط خوبی را برقرار خواهند کرد، ولی بهتر است که در سطح رسانه‌ای و به‌خصوص در سطح تصمیم‌گیری، ضمن تلاش برای زمینه‌سازی برای روابط حسنه، اظهارنظرها و موضع‌گیری‌ها همراه با حزم، دوراندیشی‌ها و رعایت اصول عزتمندانه باشد که خدایی‌ناکرده اینگونه به اذهان متبادر نشود که ایران از موضع ضعف وارد تماس‌های دیپلماتیک می‌شود و بدون توجه به رویکردهای طرف مقابل به شیوه‌ای یکسویه عمل می‌کند.
بعد از موضع‌گیری وزیر خارجه مصر در مورد آینده روابط با ایران که با استقبال چندین باره مقامات سیاست خارجی ما همراه شد، اکنون توپ برقراری رابطه در زمین مصری‌هاست. در موقعیتی که ایران ملاحظه‌ای برای برقراری روابط ندارد و این طرف مصری است که به واسطه موقعیت پیچیده و شکننده خود دارای برخی ملاحظات است، باید منتظر ماند تا قدم بعدی از سوی تصمیم‌گیران مصری برداشته شود و اظهار امیدواری‌ها در مورد برقراری روابط خوب، نمود عملی خود را نشان دهد.
