هرچند ادغام این وزارتخانه را شاید نتوان پایان حساسیت‌هایی دانست که وزارت رفاه همچنان با خود همراه داشته است اما به هرحال پیامدهای این رخداد حتما بر تقویم رفاهی کشور تأثیر خواهد داشت.
وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در آذرماه 1382 و با مصوبه مجلس ششم در میان دیگر وزارتخانه‌ها جایی برای خود باز کرد و بنابر قانون نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی وظایفی در 3بخش حمایتی، بیمه‌ای و امدادی را عهده‌دار شد و هماهنگی سیاستگذاری و یا تجمیع 28 نهاد بیمه‌ای و حمایتی از جمله صندوق تأمین اجتماعی، سازمان بهزیستی، سازمان خدمات درمانی، سازمان بازنشستگی کشور، هلال احمر، سازمان حوادث غیرمترقبه، اورژانس کشور، کمیته امداد، بنیاد جانبازان و... را برعهده گرفت.
اما نمایندگان مجلس که ازجمله مهم‌ترین منتقدان وزارت رفاه بودند، هرگز از عملکرد این وزارتخانه راضی نبودند و با اصرار بر اینکه وزیران رفاه هرگز نتوانستند آنچه را که پیش‌بینی شده بود عملی کنند، ضعف این وزارتخانه را گوشزد می‌کردند. از همین تذکرها زمزمه انحلال وزارت رفاه هر بار قوت گرفت اما دولت در پیش‌دستی به بهارستان‌نشینان تصمیم به ادغام وزارت رفاه با یکی دیگر از وزارتخانه‌ها به بهانه کاهش تعداد وزارتخانه‌ها گرفت. ابتدا زمزمه ادغام وزارت رفاه و بهداشت شکل گرفت و پس از مطرح شدن این تصمیم در فضای رسانه‌ای کشور دولت با یک چرخش ترجیح داد تا وزارت رفاه را با وزارت کار ادغام کند.
مهم‌ترین چالشی که در ادغام وزارت رفاه و بهداشت با یکدیگر مطرح شد این بود که درصورت یکی شدن این دو وزارتخانه عملا خریدار و فروشنده خدمات‌درمانی یک وزارتخانه خواهد بود و ادامه این روند به درمان کشور ضربه خواهد زد. این دلیل سبب شد تا نمایندگان مجلس نیز با اینگونه ادغام مخالفت کنند.
در خبری که دیروز ظهر از پایگاه اطلاع‌رسانی دولت منتشر شد به نقل از لطف‌الله فروزنده، معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور اعلام کرده است که وزارتخانه رفاه و تأمین اجتماعی و وزارت کار در یکدیگر ادغام شده‌اند و به این ترتیب فصل جدیدی از حیات وزارت رفاه گشوده شد؛ وزارتخانه‌ای که از این پس نه با این نام که با نامی جدید که احتمالا تلفیقی از نام 2 وزارتخانه است باید به کارش ادامه دهد.گفتنی است که دولت ادغام وزارتخانه‌ها را به‌دلیل دستیابی به اهداف برنامه پنجم توسعه که کاهش وزارتخانه‌ها از 22 به 17 است عنوان می‌کند.
انتشار خبر ادغام این دو وزارتخانه چندان هم شوک‌آور نبود؛ چرا که از سال گذشته بحث بر سر همین ادغام در مجلس شورای اسلامی مطرح بود و در تیرماه پارسال سلیمان جعفرزاده، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس خبر از تصویب طرحی در کمیسیون متبوعش داده بود که تمام نهادهای اجتماعی کشور زیر نظر یک وزارتخانه جدید به نام وزارت« رفاه اجتماعی و کار» فعالیت خواهند کرد.
همان موقع جعفرزاده گفته بود که:معاونت اجتماعی وزارت کشور، سازمان بهزیستی، سازمان تأمین اجتماعی، کمیته امداد امام خمینی، بنیاد شهید و امور ایثارگران، سازمان بازنشستگی کشوری، هلال احمر و سرانجام وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت رفاه با نظارت وزارتخانه تازه تأسیس رفاه اجتماعی و کار به فعالیت‌شان ادامه خواهند داد.
هنوز از جزئیات این تصمیم هیأت دولت خبری مننتشر نشده است و حتی معلوم نشده که چه کسی وزیر این وزارتخانه جدید خواهد بود اما آنچه مسلم است اینکه کار وزارتخانه تلفیقی جدید به‌مراتب سخت‌تر و فشرده‌تر از 2 وزارتخانه پیشین است. این‌بار نه تنها وظایف حمایتی، بیمه‌ای و امدادی بر عهده وزارتخانه تلفیقی است که ایجاد اشتغال و مهار بیکاری را نیز بر عهده دارد. باید منتظر ماند و دید که آیا نمایندگان این بار از فعالیت وزیر و وزارتخانه‌اش راضی‌اند یا نه؟
