فضای نمایشگاه برای ناشران شرکتکننده، محدود و محدودتر میشود. هرسال تعداد ناشرها و کتابها افزایش مییابد اما فضا کاهش مییابد. پیشنهادی که در این زمینه دارم تفکیک فعالیت ناشران از شبه انتشاراتیهاست. مؤسسههایی وجود دارند که کار اصلیشان چاپ کتاب نیست. آموزش در کنار تولید اقلامی چون نرمافزار، فعالیت اصلی این نهادهاست که انتشار کتاب در کنار اینها قرار میگیرد.
این مؤسسات همانقدر در نمایشگاه حق دارند که ناشران و فعالان عرصه نشر حق دارند. اگر بنا باشد به ناشران فعال همانطور نگاه شود که به این مؤسسات نگاه میشود، با مشکل روبهرو خواهیم شد. به برخی از این مؤسسات غرفههایی 10تا12متری اختصاص مییابد، در حالیکه نمیتوانند همین فضا را هم پر کنند. چنین نهادهایی را نمیتوان ناشر دانست و باید از قسمت ناشرهای عمومی خارج شوند و زیرمجموعه بخش ناشران دانشگاهی قرار بگیرند.
در زمینه اجرایی هم مشکلاتی در پشتیبانی از غرفهها وجود دارد. البته علت این امر کمکاری یا عدمهمکاری مسئولان نیست بلکه باید گفت که مصلی فضایی نیست که برای این کار ساخته شده باشد.
محمد حمزهزاده، مدیرعامل نشر سوره مهر