علی رضا یکی از هنرمندان و استادان نقش پرداز بر روی کاشی و قلمدان به شمار می رفت. حسین فن و هنر نقش اندازی روی کاشی و روغن کاری بر دیوار را از نه سالگی نزد پدر آموخت.
در آن زمان استاد علی رضا یک کارگاه کاشی پزی در خیابان الماسیه (باب همایون) داشت. پس از مرگ پدر چندی کارگاه او را می گرداند.
محمد مدبر، دوست و همشاگردی اش در کارگاه پدر، او را در این دوره کوتاه در نقش اندازی روی کاشی و گرداندن کارگاه یاری می داد. پس از چندی کارگاه و کار کاشیگری را رها کرد و به نقاشی ساختمان پرداخت.
حسین قوللر آغاسی، نخستیم کار نقاشی از داستانهای شاهنامه و واقعه کربلا را به سفارش مشهدی صفر اسکندریان، قهوه چی قهوه خانه معروف به مش صفر در میدان سید اسماعیل، بالای آب انبار سید اسماعیل آغاز کرد.
هفته ها، شبانه روز در این قهوه خانه می ماند و داستان هایی را که از زبان شاهنامه خوان و نقال قهوه خانه می شنید، بر روی پرده و بوم می آورد.
قوللر آغاسی یکی از دو تن بنیانگذاران شیوه خیالی نقاشی سنتی معروف به نقاشی قهوه خانه بود.
او در نقش پردازی حماسه سازان مای و مذهبی و رمز قهرمان سازی با رنگ روغن، و بهره گیری از واقعیات و انباشته های ذهن و خیال چیرگی و مهارت برجسته ای نشان داده است.
از پرداختن به طبیعت و طبیعت سازی پرهیز می کرد و میان سبک و شیوه کار خود و نقاشان طبیعت ساز فرق عمده ای می گذاشت.
استاد حسین قوللر آغاسی زندگی سخت و ملالت باری را گذراند.
سرانجام در تنگدستی و فقر، و تنها و بی یار و همدم در آذر ماه ۱۳۴۵ در گوشه بیمارستان در گذشت.
او را در گورستان مسگرآباد به خاک سپردند.
