پلوتو تنها سیاره منظومه شمسی است که توسط یک کودک نامگذاری شده است. بعد از این که این سیاره در سال 1930 کشف شد، یک دختر 11 ساله که در آکسفورد زندگی می‌کرد پیشنهاد کرد که این سیاره را به نام خدای سرزمین اموات نامگذاری کنند. پدربزرگ وی این پیشنهاد را به رصدخانه Lowell اعلام کردند و مورد پذیرش قرار گرفت.
اندازه پلوتو کوچک‌تر از دو سوم ماه زمین است و به علت همین کوچکی، بسیاری دانشمندان آن را اصلا سیاره به حساب نمی‌آوردند. در سال 1999 گروهی از دانشمندان مجددا پلوتو را در گروه سیارات دسته بندی کردند.
در اوت 2006 رسما رده بندی سیاره پلوتو به سیاره کوتوله تغییر کرد و با این طبقه بندی جدید، اکنون منظومه شمسی به جای 9 سیاره، 8 سیاره دارد.
تنها فضا پیمایی که تاکنون به پلوتو نزدیک شده تلسکوپ فضایی هابل است که توانسته تصاویری از پلوتو و قمرهای آن بگیرد و در اختیار دانشمندان برای مطالعه قرار دهد. به علت فاصله زیاد پلوتو، اطلاعات ما در باره آن بسیار اندک است.
وزن در پلوتو
به علت کوچکی پلوتو، وزن در آن بسیار کاهش می‌یابد به طوری که اگر وزنه‌ای روی زمین 32 کیلوگرم باشد، وزن آن روی پلوتو 2/5 کیلوگرم می‌شود.
قمرهای پلوتو
پلوتو 3 قمر دارد. بزرگ‌ترین قمر پلوتو کارن نام دارد. کارن از پلوتو هم کوچک‌تر است به همین دلیل پلوتو و کارن باهم یک سیستم دوتایی را تشکیل می‌دهند. دو قمر دیگر پلوتو عبارتند از: هیدرا و نیکس
