به گزارش ایرنا، این روزنامه انگلیسی روز دوشنبه در مقاله‌ای افزودکه اقدام اروپا در اعطای کمک مالی به یونان بدهکار نوعی مجازات جمعی بی‌سابقه و به لحاظ اخلاقی منزجر کننده است که به اکثریت مردم یونان تحمیل می‌شود؛ یعنی همان‌ها که در آستانه خط فقر ایستاده‌اند و یک پول سیاه هم از همه ولخرجی حاکمانشان نصیب نمی‌برند.
'اکنون نیز همین اکثریت بی نصیب مردمند که بیش از سی روز در میدان سینتاگما و در برابر پارلمان یونان جمع شده‌اند تا به بی‌عدالتی و ناکارآمدی سیاست‌هایی چون ریاضت اقتصادی تاکید ورزند و با تظاهرات آرام خود خشم خود را به عنوان بازندگان اصلی این سیاست به دولتمردان و نمایندگان نشان دهند'.
بر پایه این گزارش، از این رو میدان سینتاگما در آتن بسان میدان التحریر قاهره مصر است، با این تفاوت که اینجا همه چیز کند شده است.
'هرچند اینجا مردم راحت تر می توانند قیام دموکراسی خواهی راآغاز کنند، چراکه از سرکوب سبعانه مصر اینجا خبری نیست، اما مردم یونان سخت تر می توانند این روند را کامل کنند. چون باید در برابر غول اروپا و صندوق بین المللی پول قد علم کنند'.
گاردین نوشت: حال که مردم یونان با حضور اعتراضی خود در خیابان های شهرهای سراسر یونان و به ویژه آتن، پایتخت این کشور، سیاست ریاضت اقتصادی را به چالش کشیده اند و قوانین بازی سیاسی را به هم زده اند، ذکر چند نکته در باره کمک مالی به یونان و ابهام زدایی از آن ضروری به نظر می رسد.
'نخست آن که، کمک مالی به یونان یک وام است، نه یک هدیه یا کمک بلاعوض و این وام بهره بالایی هم دارد. جدای از این که پول حاصل از بسته‌های کمک مالی هیچ گاه به عنوان دستمزد یا حقوق بازنشستگی نصیب کارگر و کارمند یونانی نمی‌شود، بلکه آن را برای بازپرداخت وام هایی استفاده می‌کنند که از بانک‌های آلمان و فرانسه قرض گرفته‌اند'.
بر پایه این گزارش، گمانه زنی‌های صندوق بین‌المللی پول حکایت از آن دارد که یونان باید با احتساب بهره بین سال های 2009 تا 2014 مبلغی برابر با 131 میلیارد یورو بپردازد؛ یعنی چیزی به مراتب بیشتر از وام 110 میلیارد یورویی که از اتحادیه اروپا و بانک جهانی گرفته است.
گاردین افزود: این بدان معناست که به لطایف الحیلی، کارگران آلمانی و فرانسوی مجبور شده اند باز هم به کمک بانک های ملی خود بیایند و آن ها را از ورشکستگی نجات دهند،اما این بار نه به طور مستقیم - چنان که در سال 2009-2008 کردند - که با واسطه قرار دادن مردم یونان این کار را انجام دادند.
دوم آن که، این مجازات جمعی بی‌سابقه از طرفی بدهی‌های یونان را افزایش داده و از طرف دیگر این کشور را دچار یک رکود اقتصادی دائمی کرده است.
بر پایه این گزارش ، در حال حاضر اروپا به آتن پیشنهاد دومین بسته کمک مالی را کرده است. دریافت این کمک را هم به این مشروط کرده که یونان قوانین سختگیرانه تر ریاضت اقتصادی را تصویب کند و دارایی‌های دولت را به حراج بگذارد.
این روزنامه افزود: یونان تنها در صورت برآوردن این شرط می‌تواند پنجمین قسط بسته اول کمکی خود را دریافت کند؛ شرطی که خود می‌تواند تنها حاصل خیالپردازی یک زورگیر خیابانی باشد.
آخر این که، همه آنچه در نهایت در این هجمه به تمامیت سیاسی و حقوقی نصیب یونان می شود، از دست رفتن حاکمیت اقتصادی است.
گاردین نوشت: امروز صندوق بین‌المللی پول و اتحادیه اروپا نه تنها همه چیز را در یونان زیر نظر دارند که سیاست را هم دیکته می‌کنند. امروز رهبران اروپا و صندوق بین‌المللی پول تنها به قرارداد کاپیتولاسیون در یونان اکتفا نمی‌کنند. امروز شاهد ظهور نخبگانی در بروکسل هستیم که در پی تحمیل نوع نوینی از استعمار علیه کشورهای جنوب در قاره اروپا هستند؛ مردم بیچاره‌ای که باید زیر سایه این استعمار نوین اصلاح شوند و راه و رسم متمدن شدن را بیاموزند.
