شخصیت‌های مرد یا همان اونوف نویسنده معروف و بازپرس اداره پلیس به نوعی در فیلم پرداخت شده و قوام آمده‌اند که گویی این دو فقط و فقط اونوف نویسنده و بازپرس هستند نه بازیگر فیلم.
گویی تماشاگر آنها را می‌شناسد و نسبت به سرنوشتشان نگران است. بازی‌های ممتاز ژرارد دیپاردیو و رومن پولانسکی نیز در ارائه تایپیکال بی‌نقص اونوف و بازپرس از پایه های غیر قابل انکار در موفقیت فیلم است.
یکی از بهترین و به تعبیری سینمایی ترین ساخته های سینمای اخیر ایتالیا فیلم تشریفات ساده است. فیلمی که اگرچه داستان سرراستی دارد و به نظر بسیار جمع و جور می آید ؛ اما به معنای واقعی کلمه تصویر است و فیلمنامه ششدانگ آن باعث شده تماشاگر مدام از کارگردان به قول معروف رودست بخورد و هر بار که این اتفاق روی می‌دهد شایق‌تر بشود تا داستان به انتها برسد.
داستان از اینجا شروع می شود که در منطقه ای که قتلی اتفاق افتاده ، افراد پلیس علیرغم حضور اولیه هنوز هیچ سرنخی و شاهدی را نیافته اند که به ناگاه با مردی ( با بازی ژرارد دی پاردیو ) قوی هیکل با ظاهر بسیار شوریده و آشفته روبرو می‌شوند. همین حضور در حوالی صحنه قتل و ظاهر غلط انداز مرد ، دستاویزی می شود که پلیس نسبت به او شدیدا مظنون شده و اورا به اتهام قتل دستگیر کرده و به اداره پلیس ببرند.
پس از دستگیری ؛ مرد که تازه پی برده کجا آورده شده ، روبروی بازپرس (رومن پولانسکی) نشانیده می شود تا به سئوالات او پاسخ دهد. تمام اصرار بازپرس با انکار مرد روبرو می شود و این در حالی است که بازپرس انواع و اقسام روشها و تکنیک های بازجویی را به کار می گیرد تا بتواند مرد را وادار به اعتراف کند. مدتی نمی گذرد که مرد ادعا می کند که اونوف نام دارد و نویسند است. گفتن همین یک جمله از زمین تا آسمان و البته ابتدا به ساکن شرایط را به نفع مرد عوض می‌کند.
بازپرس که علاقمند و طرفدار پرو پاقرص انوف؛ نویسنده مشهور است ، حالا دیگر سر از پا نمی‌شناسد و ضمن اینکه مدام تکرار می‌کند حضور مرد فقط یک تشریفات ساده و اداری است، ادعا می‌کند تمام آثار اورا بدون جا انداختن حتی یک کلمه خوانده و حتی شروع می‌کند به نقد و بررسی آثار او. حتی برخی موارد را که یا نفمیده و یا موافقش نبوده نیز با انوف مطرح می‌کند و از نوع نوشتن او ؛ منشا الهام وی ، دلایل خلق برخی شخصیت ها و مسایل فلسفی متعدد دیگر را از مرد می‌پرسد.
با این همه هنوز این مرد حتی اگر انوف نویسنده شهیر هم باشد فرقی در اصل ماجرا نمی کند. او مردی است که متهم به قتل است . چه اونوف باشد چه نباشد. حالا اگر اونوف در وهله اول به ذهن نمی رسد که آدمکش باشد ولی مراتب کار اداری چه می شود؟ این سئوالاتی است که ذهن بازپرس را درگیر کرده و در یک جمله مرد همین ها را می‌گوید...
تورناتوره و رومن پولانسکی در نمایی از فیلم یک تشریفات ساده
شخصیت پردازی در فیلم "یک تشریفات ساده"می‌تواند یک الگو برای تماشاگر و بیننده باشد تا یک بار برای همیشه با این اصطلاح اخت شود. شخصیت‌های مرد یا همان اونوف نویسنده معروف و بازپرس اداره پلیس به نوعی در فیلم پرداخت شده و قوام آمده‌اند که گویی این دو فقط و فقط اونوف نویسنده و بازپرس هستند نه بازیگر فیلم. گویی تماشاگر آنها را می شناسد و نسبت به سرنوشتشان نگران است. بازی های ممتاز ژرارد دیپاردیو و رومن پولانسکی نیز در ارائه تایپیکال بی نقص اونوف و بازپرس از پایه های غیر قابل انکار در موفقیت فیلم است. یک تشریفات ساده سرشار از غافلگیری های به جا است. مدام جای بازپرس و مرد عوض می شود و در انتها باز به جای اول خود برگردانده می شوند؛ درست مانند جمله آخر فیلم یعنی در لحظه ای که تماشاگر انتظار دارد ؛ بازپرس با کمال احترام اونوف را به منزل برگرداند و حتی دستش را ببوسد او رو به اونوف می گوید : خب با همه این حرفها به هرحال شما اگر آقای اونوف هم باشید ، خب متهم به قتل هستین ؛ اینو چکار میشه کرد؟...
A pure Formality
کارگردان و تدوین: جوزپه تورناتوره
فیلمنامه: پاسکال کیونارد و جوزپه تورناتوره
فیلمبردار: بلاسکو گیاراتو
موسیقی: انیو موریکونه
محصول: 1994 ایتالیا
زبان فیلم: فرانسوی
زمان: 108 دقیقه
تهیه کننده: برونو آلتی سیمی ، ماریو و ویتوریو سچیگوری ، الکساندر نوچکین و کلودیو ساراسنی
بازیگران: ژرارد دی پاردیو ، رومن پولانسکی ، سرژیو روبینی ، نیکولا دی پینتو و تسانو سیماروزا
