عده‌ای از شهروندان برای گرم کردن خود راه‌های پر دردسر و خطرناک‌تری را انتخاب می‌کنند. به این شکل که با افروختن آتش در بوستان‌ها و جنگل‌ها به تخریب محیط‌زیست مبادرت می‌کنند. این مسئله به‌ویژه با رفت‌وآمد مردم به جنگل‌ها و پارک‌های طبیعی برای لذت بردن از پاییز رنگارنگ و وداع با آخرین روزهای طبیعت صورت می‌گیرد. در چنین مواقعی عده‌ای وسوسه می‌شوند تا آتشی روشن کنند و حتی گاه از این فراتر می‌روند و هوس آتش بازی می‌کنند، غافل از آنکه آتش، خدمتکار خوبی است اما ارباب بدی است. پس از افروخته شدن آتش، امکان اینکه شعله‌های آن به چوب و برگ‌های خشک اطراف سرایت کند بسیار است، و چه گزارش‌هایی داشته‌ایم که هر‌ساله از وقوع چنین آتش‌سوزی‌هایی در کشور خبر داده است. حال آنکه می‌توان برای سفرهای پاییزی و رفتن به جنگل‌ها و استفاده از زیبایی‌های خزان، با آمادگی‌های بیشتری اقدام کرد. اما این معضل تنها اختصاص به جنگل‌ها ندارد. هستند شهروندان بی‌ملاحظه‌ای که در هوای سرد پارک‌ها و فضاهای سبز، آتش می‌افروزند تا در کنار آن اندکی گرم شوند. این کار علاوه بر خطرآتش‌سوزی و از میان رفتن سرمایه فضای سبز شهر، چهره بوستان‌های شهری را آلوده و زشت می‌کند.
باد‌ها، خبر از تغییر فصل داده بودند
تابستان آنقدر چیزهای دل‌انگیزی در خود دارد که دل کندن از آن به‌سادگی میسر نیست: تعصیلات، مسافرت، شنا، سرگرمی‌های متنوعی که در فصل‌های دیگر سال اگر ناممکن نباشد، کم رونق است. این مسئله سبب شده که مردم، فرا رسیدن فصلی مثل پاییز را که آغاز سرما و در واقع مهر پایانی است بر خوشی‌های تابستان، دیرتر باور کنند و طبیعتا با وزش یک باد پاییزی که خبر از تغییر فصل دارد، و بارش ناگهانی باران، غافلگیرشوند. این آماده نبودن برای تغییر فصل و به تناسب آن، فراهم نکردن مقدمات ورود به فصل جدید، امری است که هر ساله اتفاق می‌افتد. نمونه‌‌اش همین بارانی بود که دیروز در بیشتر شهرهای کشورمان بارید و شاهد بودیم که چگونه گذرگاه‌ها و جاده‌ها از آب لبریز شدند و عبور و مرور مسافران را با مشکل روبه‌رو ساختند. اگر شهروندان به پیش‌بینی سازمان هواشناسی توجه می‌کردند و کمترین حد آمادگی برای تغییر فصل و شروع بارندگی‌های پاییزی وجود می‌داشت، شاید شاهد معضلاتی از این دست نمی‌شدیم. برای مثال به همراه بردن تجهیزات کافی یا رعایت نریختن زباله در سطح جاده‌ها که موجب گرفتگی مسیر آب می‌شوند، از جمله اقداماتی است که باید صورت گیرد تا کمتر شاهد این وضع نابسامان باشیم. و نکته آخر اینکه مردم با خود مدیریتی می‌توانند از سرگردانی ناشی از این حوادث طبیعی نجات یابند و با به همراه بردن لوازم مورد نیاز در سفرها، از شوک‌های ناگهانی بر اثر موقعیت‌های قابل پیش بینی بکاهند.
درختان را هم دریابیم
گویا ستون امروز در شهر چه خبر قرار است درباره فصل پاییز باشد. در مطلب قبلی از آمادگی‌های لازم برای فرا رسیدن فصل پاییز سخن گفتیم. اکنون می‌خواهیم شهروندان گرامی را به یک نکته دیگر پاییزی توجه دهیم. همه می‌دانیم که پاییز، فصل به خواب رفتن درختان است. از این‌رو بهترین زمان برای هرس درختان به‌شمار می‌آید. دیروز در همین ستون از لزوم گسترش فضای سبز و نقش محیط زیست در زندگی روانی و جسمی انسان نوشتیم. در همین ارتباط می‌توان با هرس بموقع درختان و گل‌ها آنها را برای بهار آماده‌تر ساخت. اما کارشناسان می‌گویند که هرس درختان باید اصولی و درست انجام شود زیرا اگر هرس به خوبی و دقیق صورت نگیرد، ممکن است رشد آن دچار آسیب و لطمه‌های جبران‌ناپذیری شود. با این حال برای جلو‌گیری از این مسئله، می‌توان با کارشناسان باغداری و کشاورزی رایزنی کرد و از آنها درباره شیوه‌ها و چگونگی هرس درختان آموخت.
کارشناسان، بریدن هر شاخه‌ای را توصیه نمی‌کنند و معمولا حد و اندازه برش را با توجه به نوع درخت و گل تعیین می‌کنند. شاخه‌های خشک و بیمار از جمله شاخه‌هایی هستند که باید بریده شوند اما محل برش باید با چسب پیوند و محلول «بردو» رنگ شود. نکته دیگری که می‌توان در رابطه با آماده‌سازی درختان برای فصل بهار یاد آور شد، زیر و رو کردن خاک باغچه‌ها و اشباع‌سازی آنها با کود‌های مناسب است. در عین حال تأکید می‌شود که از شخم‌های عمیق و مکرر خودداری شود؛ چون موجب افزایش تبخیر و آسیب جدی به درختان در اثر زخمی‌شدن تنه و ریشه می‌شود.
