در این ویژهنامه به زندگی و آثار این نویسندة بزرگ برندة جایزة پولیتزر (1953) و جایزة نوبل (1954) ادبیات که بیش از هر نویسندة دیگری در زمان حیاتش شناخته شده بود و آثارش را در چهار گوشة جهان میخواندند و میخوانند، پرداخته شده است.ارنست همینگوی در سال 1899 به دنیا آمد و در سال 1961 با شلیک گلولهای به زندگی خود خاتمه داد. سال 2011 پنجاهمین سال درگذشت اوست.
همینگوی نویسندهای برجسته، یکی از ده روزنامهنگار برتر قرن بیستم، شاعر، نمایشنامهنویس، شکارچی، گاوباز، مشتزن، و... بود. علاوه بر آثار ادبیاش، چگونگی گذران زندگی روزانة او نیز مورد توجه عموم بود و بودند کسانی که حتی یک کتابش را نخوانده بودند ولی او را خوب میشناختند.
در این ویژهنامه سه داستان کوتاه همینگوی را با ترجمة نجف دریابندری، چهار شعر او را به ترجمة احمد پوری، و یک گزارش جنگی او را (که بارها در جبههها و پشت جبهههای جنگ داخلی اسپانیا و در جبهههای جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم حضور پیدا کرد) به ترجمة کاظم فیروزمند میخوانید.
نقد و بررسی چند اثر مهم همینگوی (پیرمرد و دریا، داشتن و نداشتن، وداع با اسلحه، مردان بدون زنان، این ناقوس مرگ کیست، در دوران ما، خورشید همچنان میدمد) به قلم ویرجینیا وولف، گراهام گرین، ویلیام فاکنر، آندره موروا، دی. ایچ. لارنس، جی. بی. پریستلی، و ... به ترجمة اسدالله امرایی، مهشید جعفری، خشایار دیهیمی، فرزانه طاهری، مهدی غبرایی، و مرتضی هاشمیپور از خواندنیترین بخشهای این ویژهنامه است.
نوشتهها و ترجمههایی دربارة زندگی و آثار و منش و دیدگاههای همینگوی از نجف دریابندری، مژده دقیقی، نرگس انتخابی، احمد کساییپور، پرویز دوایی و آبتین گلکار؛ خطابة نوبل 1954 همینگوی و متن سخنرانی دبیر دائمی کمیتة نوبل ادبیات به ترجمة رضا رضایی؛ یک داستان و یک شعر از ری برادبری و یوگنی یفتوشنکو را به ترجمة پرویز دوایی و آبتین گلکار؛ کتابشناسی همینگوی را که مرتضی هاشمیپور گردآوری و تنظیم کرده، و ترجمة سالشمار زندگی همینگوی را به قلم بهرام میرزائی، و در پایان سوگنامهای به قلم ایلیا ارنبورگ را به ترجمة عباس مخبر در این ویژهنامه میخوانید.
ارنبورگ در جنگ داخلی اسپانیا با همینگوی همراه بود.
ویژهنامة همینگوی در 116 صفحه، به بهای 4000 تومان منتشر شده است. و از روز سهشنبه 10/8/90 در روزنامهفروشیهای تهران عرضه میشود.
این سومین ویژهنامهای است که فصلنامه نگاه نو علاوه بر شمارههای عادی(چهار شماره در سال) منتشر میکند. ویژهنامه اول یان نشریه به صدمین سال جنبش مشروطیت اختصاص داشت که در سال 1385 منتشر شد.
ویژهنامه دوم نگاه نو به آلبرکامو اختصاص داشت که سال گذشته(1389) منتشر شد.