آبی که از ارتفاعات کوه بمو در شمال شیراز سرچشمه گرفته و در مسیر خود باغ جهاننما، آرامگاه هفتتنان، تکیه چهلتنان، حافظیه، باغات و اراضی کشاورزی واقع در مصلی را آبیاری میکرده است و چنان خاک مصلی را دامنگیر میکرده که حافظ را اجازه سیر و سفر نمیداده است؛ آنچنان که خودش میگوید: نمیدهند اجازت مرا به سیر و سفر/ نسیم باد مصلی و آب رکنآباد.
در گذر ایام هم به دستور کریمخانزند بخشی از این آب از طریق حفر یککانال زیر رودخانهای خشک به داخل شهر آورده شد تا پس از مشروب ساختن اهالی خانههای اطراف باغنظر، باقی آن نیز به درون بافت شهری و خانههای مردم هدایت شود.در چند سال اخیر هم زمزمههای احیا و بازسازی محوطه آب رکنآباد بر سر زبان مسئولان مربوطه افتاده بود تا اینکه بالاخره سال گذشته عملیات اجرایی احیای این منطقه معروف که از وضعیت چندان مناسبی نیز برخوردار نبود، آغاز شد و گامی در جهت افزایش ظرفیت گردشگری در کلانشهر شیراز برداشته شد.براساس اظهارات فریدون فعالی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان فارس، عملیات اجرایی طرح احیای محوطه آب رکنی شیراز در فضایی 7هکتاری و با اعتبار 3میلیارد تومانی در سال 89 آغاز شد و تاکنون یکمیلیارد و 300میلیون تومان برای اجرای مراحل مختلف آن هزینه شده است.
فعالی با اشاره به پیشرفت 40درصدی طرح احیای محوطه آب رکنی شیراز، زمان بهرهبرداری از این طرح را 3 سال آینده اعلام کرده و میافزاید: درصورتی که منابع مالی آن زودتر تزریق شود میتوان آن را دو ساله و حتی یکساله آماده بهرهبرداری کرد.
وی پروژه باغ موزه مشاهیراین شهر را نیز یکپروژه ملی میداند؛« بهمنظور بسترسازی برای حضور گردشگران در فارس، عملیات اجرایی بهبود وضعیت آبشار مارگون و بهشت گمشده و همچنین ساخت موزه در چند شهرستان استان در دستور کار قرار گرفته است.»
بهزاد شکیبا، مدیر حوزه فنی سازمان میراث فرهنگی فارس نیز هدف از اجرای طرح احیای محوطه آب رکنی را ایجاد فضایی با دید کاملاً طبیعی و براساس منظرنگاری طبیعی دانسته و میگوید: در این طرح فضاهای فرهنگی، دریاچههای مصنوعی، رستوران، پارکینگ و پلهای هوایی برای بازدیدکنندگانی که تمایل به پیادهروی دارند، پیشبینی شده است.
براساس اسناد تاریخی، رکنالدوله دیلمی در سال 338 هجری قمری، نهری را در 10کیلومتری شیراز ایجاد کرد و میتوان او را به نوعی پایهگذار آب رکنی دانست.