و نوستالژی دوچرخه که همیشه همراه همهی ماست!
سوار شدن بر رکاب دوچرخه و پازدن و پازدن و افتادن...
اولش تعادلت را از دست میدهی. بعد تعادلت را حفظ میکنی. مثل زندگی کردن که یاد میگیری چگونه از ناملایمات جان سالم به در ببری و در جوی آب نیفتی.
یادم میآید وقتی کودک بودم اولین بار که دوچرخه سوار شدم فکر میکردم کسی باید پشت سر من پا به پای من بدود. صدای برادرم در گوشم است: پا بزن، پا بزن، پا... وقتی برگشتم و دیدم تمام مسیر را تنها پا زدهام با سر توی جوی آب افتادم.
اما او هنوز داد میزد، بلند شو پا بزن! پا بزن! پا...
بعد یاد گرفتم چهطور تنهایی میشود دوچرخه راند و توی جوی آب نیفتاد! اما در شهر دودزدهی تهران چه؟ میتواند غیر از دوچرخه نجاتدهندهای باشد! تنها خودرویی که هوای ناسالم به شهر تزریق نمیکند...
هنوز ما با دوچرخه سواری در این شهر مأنوس نیستیم. تقصیر شیبهای تند خیابانهای تهران هم نیست، چون هنوز فرهنگ دوچرخهسواری نداریم. پا بزن پا بزن... در این هوای آلوده شاید ریتم تنفس شهر منظم شود؟
کاشانهی دوچرخه
اما خبرها میگویند بر اساس موافقتهای انجام شده تا آخر بهمن و اوایل اسفند سامانههای دوچرخه در شهر تهران تجهیز خواهند شد. خانههای دوچرخه، گستردگی بیشتری پیدا خواهند کرد و سعی خواهد شد از سرمایهگذاریهای بخش خصوصی هم برای گسترش طرح دوچرخهسواری استفاده شود.
با منوچهر دانشمند مدیر اجرایی خانههای دوچرخهی شهرداری تهران به گفتوگویی مینشینیم.
او میگوید:« تا فروردین سال آینده 50 درصد ظرفیت دوچرخهسواری در 22 منطقهی تهران افزایش خواهد یافت. هم اکنون با مشارکت شهرداری منطقه 8 تهران و دانشگاه آزاد جنوب به مقصد ایستگاه مترو، یک مسیر دوچرخهسواری به طول دوکیلومتر راه اندازی شده است که دانشجویان در آن دوچرخهسواری خواهند کرد.
همچنین خانههای دوچرخه در منطقههای12،15،20و19 هم فعال شدهاند. منطقههای 5 و 8 تهران که از مناطق قدیمی این طرح هستند و منطقهی 8 که به شکل پایلوت دو سال است که این طرح درآن اجرا میشود و بهنوعی قدیمیترین منطقهی شهر است که خانههای دوچرخه در آن فعالیت میکنند.
در حال حاضر، بیش از 25 هزار نفر عضو سامانههای دوچرخهی شهر تهران هستند.»
-
آیا خانمها هم میتوانند عضو خانههای دوچرخه شوند؟
خانمها در این طرح نیستند. دوچرخهسواری باید فرهنگسازی داشته باشد. هم اکنون اگر آقایی با کت و شلوار سوار دوچرخه باشد و بخواهد به سر کار برود، همه او را چپچپ نگاه میکنند. خانمها میتوانند در پیستهای مخصوص دوچرخهسواری در پارک چیتگر و پارکهای دیگر دوچرخه سواری کنند.
-
آیا برای نوجوانان برنامهی خاصی دارید؟
نوجوانان و جوانان مخاطبان اصلی ما هستند. طرحی را در طول سال تحصیلی اجرا میکنیم و آن اینکه با معرفی اولیای مدرسه ما بهشکل رایگان عضو میپذیریم و به آنها دوچرخه میدهیم. البته اولیای مدرسه باید تأیید کنند که دانشآموزان مسیر خانهشان تا مدرسه خطرناک نیست و مسیرشان مناسب دوچرخه سواری است.
برنامههای مختلفی برای دانشآموزان در نظر گرفتهایم. اجرای دورههای آموزشی و برگزاری مسابقات دوچرخهسواری برای دانشآموزان از دیگر برنامههایی است که مد نظر داریم.
- این دوچرخهسواران و دوچرخهها بیمه هستند؟
بله، هم دوچرخه سواران و هم دوچرخهها همگی بیمه هستند و مشکلی از این بابت ندارند.
- در هوای آلودهی تهران، دوچرخهسواری ضرر ندارد؟
شما وقتی پیاده راه میروید، حداکثر سرعت شماپنج کیلومتر در ساعت است و حالا با دوچرخه این سرعت بالغ بر 15تا20 کیلومتر میشود. وقتی یک نفر از لحاظ جسمی قدرت بدنی بیشتری داشته باشد، تعداد تنفسش کاهش پیدا میکند و میزان صدمات بدنیاش کمتر میشود. شما میتوانید با همان انرژی پیادهروی با سرعت 20 کیلومتر بروید و این به بدن شما صدمه وارد نمیکند!
البته در روزهایی که شدت آلودگی هوا بالاست، دوچرخهسوارها مانند بقیهی شهروندان باید ماسک به صورت بزنند.
- آیا مسیرهای دوچرخهسواری امن هستند؟
بله،سعی شده است در مسیرهای دوچرخهسواری نکات ایمنی رعایت شود و مسیرها مشخص باشند. چراغهای مشخص هم نصب شده است، ولی به هر حال دوچرخهسوارها هم مثل بقیهی شهروندان باید اصول و مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت بکنند!