وقتی در اواخر دهه 80 ژان ییمو با فیلم «ذرت سرخ» مطرح شد، چن کایگه، شاخصترین سینماگر چین بهشمار میرفت. از دهه 90 به اینسو ییمو بود که خیلی زود به شهرت و اعتبار بینالمللی دست یافت؛ با فیلمهایی چون «جودو» (1990)، «فانوس سرخ را بلند کن» (1991)، «داستانچیو جو» (1992)، «زیستن» (1994)، «مثلث شانگهای» (1995)، «نه یک نفر کمتر» (1999)، «قهرمان» (2002)، «خانه خنجرهای پران» (2004) و «نفرین گل طلایی» (2006).
گلهای جنگ، تازهترین ساخته ژان ییمو، اثری جهانی است که با حضور چهرههای شاخص بینالمللی ساخته شده است؛ فیلمی عظیم و تاثیرگذار که در جوایز گلدن گلوب هم همراه «جدایی نادر از سیمین» در فهرست نهایی نامزدهای بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان قرار گرفته بود.
پیت هاموند در باکس آفیس مگزین در باره آخرین اثر ژانگ ییمو اینگونه مینویسد:
سبک خیرهکننده ژانگ ییمو در آخرین اثرش که جاهطلبانهترین فیلم اوست آشکار است. «گلهای جنگ» تولید بینالمللی است که روایتگر کشور چین است و هزینه تولید بسیار بالایی داشته (بیش از 90میلیون دلار). این فیلم از بازیگر برنده اسکار کریستین بیل در نقش مردی آمریکایی که با گروهی از زنان در نانکینگ و طی حمله ارتش ژاپن در سال1937 اسیر شدند، بهره میبرد. ورود رسمی چین در بخش بهترین فیلم خارجی زبان اسکار باید هم طرفداران بیل را جلب کند و هم ییمو برای نشان دادن یک کارنامه کاری متمرکز. هرچند صحنه قتل عام و خشونت علیه زنان میتواند بعضی از پتانسیلهای جذب مخاطب را بهویژه میان هواداران زن محدود کند، ولی در قیاس کلی این فیلم باید گروه گستردهای در میان این تماشاگران و شاید فراتر از آن را در بر گیرد.
فیلمنامه این فیلم گرچه بر اساس یک رویداد تاریخی نوشته شده است ولی هسته عاطفی و انسانی داستان از رمان یان گلینگ «13 گل نانجینگ» نوشته شده و بر این موضوع تأکید دارد که تلفات وحشیگریها و تجاوز به نانجینگ چه بوده و برای زنده ماندن چه شجاعتی لازم بوده است. بیل نقش جان میلر، یک متصدی کفن و دفن آمریکایی را بازی میکند که خود را به همراه گروهی از زنان در یک کلیسا زمانی که حمله ژاپنیها آغاز میشود در محاصره میبیند. آنها به همراه یومو (نینی) رهبر زنان و دختران دانش آموز در محاصره قرار دارند تا وقتی که تمایل قهرمانی در وجود جان ریشه میدواند و در نبرد برای زنده ماندن، تلاش میکند.
برخی از این صحنهها، ازجمله یک صحنه وحشتناک از تجاوز و غارت کلیسا، سخت پذیرفته میشود، ولی ژانگ ییمو خالق آثاری چون «خانه خنجرهای پران»، «قهرمان» و «فانوس سرخ را بیافروز» همچنین برای برای خلق تصاویر سینمایی زیبا، ژائو ژیودینگ؛ فیلمبرداری که در 6فیلم با او همکاری کرده است را رهبری میکند. فیلم این نگاه و احساس واقعا تماشایی را از دامنه حماسی آن به دست میآورد ولی ییمو بیشتر علاقهمند به بشریتی است که از این امتحان زنده و سر افراز بیرون میآید و پیام امید را میفرستد. در فیلم احساسی کاملا اصیل، به خصوص در ارتباط میلر با مردم محلی دیده میشود. بیل که نخستین بار با امپراتوری خورشید در فیلمهای چینی وارد شده است، به خوبی از پس این نقش بر آمده است.
او ترکیبی است از قهرمانان غیرمسئول آمریکایی که با کرامت تازه یافت شده، کاراکتر جدید و کاملی را به ما معرفی میکند. زنان بازیگر مقابل او عمدتا متعلق به آن منطقه هستند ولی همه اجراها بهنظر حرفهای هستند. به خصوص بازی برجسته نینی بهعنوان رهبر زنان و ژانگ ژینیای در نقش شو دختر بچه مدرسهای که در قلب داستان قرار دارند. همچنین هانگ تیانیوان در نقش جورج پسر جوانی که مسئولیت بزرگ حفاظت از پناهگاهشان پس از کشته شدن کشیش مدرسه بر دوشش افتاده است. همچنین کائو کفان در نقش آقای منگ یک غیرنظامی چینی که برای نجات زندگی دخترش هرکاری انجام میدهد کاملا قابل لمس است. گلهای جنگ در نهایت درامی انسانی ،الهامبخش، تکان دهنده و فراموش نشدنی در مواجهه با جنگی هولناک است.
منبع: باکس آفیس مگزین