به گزارش هلثدی پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک این بررسی را انجام دادهاند میگویند اغلب پژوهشهای قبلی بر مادران افسرده و تاثیر منفی افسردگی آنها بر بچهها متمرکز بودهاند.
بررسی حاضر به دادههای مربوط به بیش از 7200 خانوار آمریکایی پرداخته بود. حدود 25 درصد از کودکانی که پدرومادرشان نشانههای افسردگی داشتند، دچار مشکلات عاطفی و رفتاری بودند.
حدود 15 درصد از کودکانی که پدرهایشان علامت افسردگی داشتند و 20 درصد از کودکانی که مادرانشان علائم افسردگی داشتند، دچار مشکلات عاطفی و رفتاری بودند.
در کودکانی که والدینشان علائم افسردگی نداشتند، میزان شیوع مشکلات عاطفی یا رفتاری حدود 6 درصد بود.
دکتر مایکل وایزمن، استاد بیماریهای اطفال و طب محیطی و سرپرست این پژوهش گفت این یافتهها به "نیاز فوری برای بازشناسی نقش پدران در زندگی کودکان و خانوادهها تاکید میکند."
این بررسی نشان داد که حدود 6 درصد پدران علائم افسردگی دارند. عواملی که با افسردگی پدران ارتباط داشت، شامل زندگی در فقر؛ زندگی با کودک دارای نیازهای خاص؛ زندگی با همسر افسرده و دارای مشکلات جسمی بود.
اما قویترین عاملی که با افسردگی در پدران همراهی داشت، بیکاری بود- پدران بیکار با احتمال 6.5 برابر بیشتر دچار افسردگی بودند.
به گفته این پژوهشگران این مورد به خصوص در شرایط فعلی آمریکا که میزان بیکاری در آن بالا است، اهمیت پیدا میکند.
وایزمن میگوید: "پدران نقش مهمی در زندگی کودکان و خانوادهها دارند، و اغلب تلاشهای آنها در کمک به کودکان فراموش میشود. ما امیدواریم این یافتههای جدید به اقداماتی برای به کار گرفتن راهبردهایی برای شناسایی و درمان شمار بسیار زیاد پدران دچار افسردگی منتهی شود."