به سخن دیگر، متولیان امر سلامت در کشور، هنوز نتوانستند آنطور که شایسته است، عوامل تاثیر‌گذار بر سلامت مردم را هدایت و راهبری کنندو این درحالی است که فراهم آوردن امکانات مطلوب بهداشتی و پزشکی، به‌منظور برخورداری کامل از سلامت جسمی و روانی، حق مسلم فرد فرد انسان‌هاست و این امر میسر نیست مگر آنکه همه دست اندرکاران سلامت کشور بتوانند این نگاه را در جامعه تقویت کنند که توسعه نظام سلامت در کشور می‌تواند به توسعه در بخش‌های دیگر کمک کند چرا که فرد سالم به لحاظ جسمی و روانی می‌تواند در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و هنری حضور فعال‌تری داشته باشد و با تولید فکر، اندیشه و خلاقیت، روند توسعه در کشور را تسهیل کند. در این راستا، شناخت ضعف‌های نظام سلامت در کشور می‌تواند بسیار کارساز باشد.
واقعی نبودن تعرفه‌های پزشکی، اجرایی نشدن کامل و مطلوب طرح پزشک خانواده، فشار زیاد هزینه‌های درمان برمردم به‌ویژه قشرهای آسیب پذیر درجامعه، کمبود و گرانی برخی از داروها، به‌ویژه داروهای مخصوص بیماران خاص، کمبود تخت‌های بیمارستانی و همچنین فرسوده بودن بیمارستان‌ها، ناعادلانه بودن سرانه درمان در روستاها و شهرهای کوچک، کمبود پزشکان متخصص در مناطق محروم، بحث زیر میزی و تخلفات پزشکی، نداشتن سیاست‌های مطلوب در جهت تامین سلامت روانی افراد و نبود آموزش‌های کافی برای بحث‌های پیشگیری، همه و همه تنها بخشی از ضعف‌هایی است که در نظام سلامت کشور، به وضوح دیده می‌شود و تاکنون برای رفع جدی وهمیشگی آن، درمان واقعی صورت گرفته نشده و تنها به‌طور مقطعی در جهت رفع آنها چاره اندیشی شده است و این درحالی است که دید مقطعی داشتن خود هزینه‌هایی را بر نظام سلامت کشور تحمیل می‌کند.
اما جان کلام آنکه اگر رفع مشکلات بهداشتی و درمانی مردم، بودجه و اعتبار می‌خواهد، باز هم، مسئولان و متولیان سلامت کشور که همواره از کمبود اعتبارات بخش بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گله دارند و همه نارسایی‌ها را به بحث بودجه مرتبط می‌دانند، مقصرند؛ چرا که نتوانسته‌اند بودجه لازم را برای این امر خطیر در جامعه تامین کنند. اگر رفع نیازها و مشکلات بهداشتی و درمانی مردم، به همکاری‌های بین بخشی نیاز دارد ؟
سؤال اینجاست که چرا متولیان سلامت کشور برای حل این معضل، راهکار خاصی ارائه نمی‌دهند. اگر برطرف شدن بخشی از مشکلات بهداشتی و درمانی به‌عهده مردم است چرا دراین جهت آموزش‌های بلندمدت وپیشگیرانه به مردم ارائه نمی‌شود و بسیاری از اگرهای دیگر که معمولا مسئولان نظام سلامت برای رفع مشکلات نظام سلامت درباره آنها زیاد گفته و می‌گویند. اما اینکه چه زمان مشکلات بهداشتی و درمانی مردم که به بهبود سلامت افراد جامعه کمک می‌کند، رفع خواهد شد ؟
سؤالی است که پاسخ آن را به متولیان امر سلامت کشور واگذار می‌کنیم و امیدواریم که در سال جدید نگاه به سلامت هم از سوی مردم و هم از طرف مسئولان، به یک دغدغه تبدیل شود، شاید از این طریق، به مقوله سلامت، جدی‌تر و ریشه‌ای‌تر نگریسته شود.
