یو، اروپا، گانیمد و کالیستو چهار قمر مشتری‌اند که گالیله آنها را کشف کرد و شباهت زیادی به ماه دارند. در مورد این قمرها هنوز ناشناخته‌هایی وجود دارد؛ مانند کوه‌ها و گدازه‌های آتشفشانی.
قمر یو یا میدان مغناطیسی که در هسته آهنی گانیمد وجود دارد و دانشمندان امیدوارند از طریق شناخت آن، به راز میدان مغناطیسی منظومه شمسی پی‌ببرند. اما در این بین اروپا بهترین شانس ما برای شناخت منشأ حیات است؛ زیرا این قمر علاوه بر آب مایع، دارای منابع انرژی زیادی است که می‌تواند کربن و دیگر عناصری را که محصول فعالیت موجودات زنده هستند، به وجود آورد.
پرفسور رونالد گریلی و دیگر محققان دانشگاه آریزونا می‌گویند که ناسا در ماموریت بعدی خود به سیارات خارجی منظومه شمسی باید کاوشگری را به سوی قمر معروف مشتری اروپا بفرستد. تمام شرایط برای وجود و شکل‌گیری حیات در اروپا وجود دارد از جمله منبع انرژی، ارگانیسم‌های شیمیایی و از همه مهمتر آب مایع.
هنگامی که فضاپیمای گالیله ناسا از کنار این قمر عبور کرد، معلوم شد که سطح این قمر با لایه نازکی از یخ پوشیده شده است. هم اکنون دانشمندان فکر می‌کنند که در زیر این لایه نازک یخی اقیانوسی از آب مایع وجود داشته باشد و وجود این آب مایع احتمال وجود حیات در این سیاره را افزایش می‌دهد.
اروپا به دور مشتری در گردش است و نیروی گرانش مشتری باعث ایجاد جزر و مد در این قمر می‌شود. اقیانوسی که در زیر لایه یخی قرار دارد هر روز بالا و پایین می‌رود و اگر فضاپیمایی به ارتفاع‌سنج دقیق مجهز باشد می‌تواند این تغییرات را اندازه‌گیری کند.
این کار به دانشمندان امکان می‌دهد تا قطر لایه یخی سطح این قمر را اندازه بگیرند و متناسب با آن کاوشگری بسازند تا بتواند با سوراخ کردن این لایه، در آب‌های سرد این قمر به جست و جوی حیات بپردازد.
پروفسور ویلیام مک کینون از دانشگاه واشنگتن می‌گوید: «چون آنتن اصلی فضاپیمای گالیله گشوده نشد، ما قادر به گرفتن تصاویر زیادی از آب فشان‌های فعال نبودیم. سطح این قمر جوان است و ناحیه‌هایی دارد که همه علاقه‌مند به دانستن ترکیب آن هستند. تمامی شواهد نشان می‌دهند که در فاصله ۱۰ تا ۲۰ کیلومتری زیر سطح بدون هوای اروپا یک اقیانوس وجود دارد. از دید یک شخص عادی این فاصله زیاد است ولی از نظر زمین شناسی فاصله‌ای به شمار نمی‌آید.»
دانشمندان می‌گویند به دلیل وجود مواد رنگی بر روی سطح که در تصاویر فضاپیمای گالیله نشان داده شده‌اند؛ اقیانوس اروپا نیاز به بررسی دارد.
تصاویر با کیفیت بالا و همچنین رادارهای نفوذ کننده در یخ، مانند آن‌هایی که در نقشه برداری‌ها از مریخ به کار برده می‌شوند، به شناسایی این اقیانوس و همچنین مواد سطح که حاصل فعالیت موجودات زنده است، کمک می‌کنند.
طراحی ماموریتی به اروپا قابل انجام است و حدوداً به ۱۰ سال زمان نیاز دارد که ۶ سال آن صرف ساختن ماهواره می‌شود و هزینه آن حدود ۶ میلیارد دلار برآورد شده است.
