مصوبه مذکور اپراتورهای تلفن همراه را موظف کرده بود ترتیبی اتخاذ کنند تا رضایت دارندگان خطوط تلفن همراه برای ارسال پیامک فله‌ای یا تبلیغاتی جلب شود. روال قبلی این بود که هر کس مایل به دریافت اینگونه پیامک‌ها نبود ملزم به اعلام موضوع به اپراتورها بود.
اکنون به جای اجرای ابلاغیه اخیر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی یک مقام این سازمان گفته شرکت‌هایی که تاکنون پیامک تبلیغاتی می‌فرستادند از وزارت ارشاد مجوز داشتند اما برای اطمینان از سلامت محتوا، رگولاتوری بار دیگر این شرکت‌ها را موظف به اخذ تاییدیه از وزارت ارشاد کرده است. این اقدام به‌منظور ایجاد اطمینان خاطر کامل از سالم بودن محتواهایی است که در پوشش‌های مختلف تبلیغاتی روی گوشی‌های تلفن همراه مشترکان ارسال می‌شود.
در واقع مشاهده می‌فرمایید که صورت مسئله به‌طور کامل عوض شده و به جای اینکه اپراتورها موظف به اخذ تایید ارسال پیامک از مردم شوند، شرکت‌های فرستنده پیامک موظف به اخذ تایید از وزارت ارشاد شده‌اند!بدین‌ترتیب گویا مسئله فقط این بوده که محتوای پیامک از نظر مقررات و ضوابط وزارت ارشاد مشکلی نداشته باشد، حال اینکه پیامک‌های فله‌ای و انبوه باعث مزاحمت مردم می‌شود ظاهرا چندان اهمیتی برای مسئولان ندارد. اکنون سؤال اساسی این است که اگر قرار است مصوبه‌ای اجرا نشود چرا اساسا ابلاغ می‌شود؟
