دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۰۶:۵۸
۰ نفر

سوابق منافقین به‌خوبی یادآوری می‌کند که سرکردگان این گروهک در هر وضعیتی که‌ گیر می‌کنند و کنترل اوضاع را از دست‌رفته می‌بینند برای نجات خود دست به حربه فضاسازی براساس فریبکاری و دروغ، آنهم با هجمه‌ای گسترده و توأم با هوچی‌گری رسانه‌ای می‌زنند.

سیم خاردار

اساساً این روش رجوی و دارودسته اوست که از ابتدای انقلاب اسلامی تا به امروز برای فریب اعضای خود هم به کار بسته است. اینگونه رفتار‌ها و گفتار‌های سرکردگان منافقین به اقتضای زمان و وضعیتی که در آن‌گیر افتاده‌اند بستگی دارد. در برخی مواقع شیوه مظلوم نمایی با هدف تاثیرگذاری بر سازمان‌های بین‌المللی را در پیش گرفته و برخی مواقع از حربه بزرگنمایی و نشان دادن توانمندی برای جذب حمایت مالی و تسلیحاتی دولت‌های حامی تروریسم و مخالف جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند. اما نکته جالب اینجاست که اینگونه فریبکاری‌ها در مواقع بسیاری باعث بروز تناقضات رفتاری و گفتاری در منافقین می‌شود که درصورت پیگیری اخبار و تحرکات این گروهک و سران آن به راحتی قابل مشاهده است.

امکانات دارویی و پزشکی در مواقع لزوم!

پس از برخورد قاطع پلیس عراق در ۱۹ فروردین ۹۰ در نزدیکی پادگان اشرف با منافقین که قصد درگیری و آشوب داشتند، سرکردگان این گروهک سیاست مظلوم‌نمایی را در پیش گرفته و با هوچی‌گری گسترده رسانه‌ای سعی کردند ضمن جلب حمایت سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری، اهداف و خواسته‌های خود مبنی بر باقی‌ماندن در پادگان اشرف را پیش ببرند. بیانیه‌ها و اطلاعیه‌های این گروهک که در مواردی از زبان حامیان غربی و رشوه‌بگیر آنها نیز شنیده می‌شد همگی حاکی از محاصره پادگان اشرف و جلوگیری دولت عراق از ورود دارو و امکانات پزشکی به این پادگان بود. این مطالب در وضعیتی بیان می‌شد که منافقین ادعا می‌کردند در اثر برخورد نیروهای امنیتی عراق، تعداد زیادی مجروح با وضعیت وخیم در اختیار دارند که این افراد باید هرچه سریع‌تر در معرض مراقبت‌های پزشکی قرارگیرند. سرکردگان منافقین ادعا می‌کردند که نه تنها تجهیزات دارویی پادگان اشرف به پایان رسیده بلکه امکانات پزشکی این پادگان نیز برای درمان مجروحان کافی نیست.

در بیانیه‌های سرکردگان منافقین حتی نیاز به آمبولانس نیز مطرح شد! منافقین سعی داشتند در کنار اخراج اعضا، لوازم و ادوات پادگان اشرف را که در زمان دیکتاتور معدوم عراق به پاس مزدوری هدیه گرفته بودند و در واقع متعلق به ملت عراق است به سرقت برده و با خود از عراق خارج کنند. اما دولت عراق مطابق با قانون، از انتقال این لوازم جلوگیری کرد که اغلب تجهیزات جاسوسی و نظامی بود و منافقین قصد داشتند تا با حفظ آنها در آینده نیز به فعالیت‌های خود ادامه دهند و باز هم سناریوی فریبکاری منافقین آغاز شد. این مرتبه با رویکرد مظلوم‌نمایانه لوازم را تجهیزاتی ضروری برای جبران کمبود‌های «کمپ ترانزیت» دانستند و در یکی از بیانیه‌های خود محتویات ۲۰ کامیونی را که قصد داشتند با خود به کمپ موقت ترانزیت ببرند را آبگرمکن، میز، صندلی، دستگاه فتوکپی، تجهیزات پزشکی و اقلام دارویی نامیدند!

تشکیل یکباره «خانواده» در مناسبات منافقین!

گاف بعدی سرکرده منافقین زمانی بود که سعی داشت از نظارت نیروهای امنیتی در پادگان ترانزیت انتقاد کند (بخوانید بهانه‌ای برای جلوگیری از ادامه اخراج)، در این زمان در بیانیه مریم رجوی اینگونه آمده که تمام فضای این کمپ مملو از دوربین‌های جاسوسی و حضور نیروهای پلیس عراق است که باعث آزار و ایجاد احساس ناامنی برای خانواده‌ها می‌شود! درحالی‌که برای همه کسانی که منافقین را می‌شناسند، آشکار است که پس از اعلام انقلاب ایدئولوژیک در مناسبات درون فرقه‌ای این گروهک (بیش از دو دهه پیش) مفهوم خانواده در میان اعضای منافقین به کلی از بین رفته و نه‌تنها همه اعضای آنها مجبور به طلاق شدند بلکه برخی کودکان اعضا نیز برای فروش به خانواده‌های بی‌فرزند به اروپا قاچاق شدند و مابقی کودکان نیز در اردوگاه‌های مجزا به قصد پرورش نیروهای انتحاری و مغزشویی شده آموزش دیدند. حالا چطور شده که در زمان اخراج از پادگان اشرف یکباره مفهوم خانواده در میان منافقین شکل گرفته است.

استمداد از سازمان ملل

پرده سوم نیز حکایت ژست‌های مریم رجوی و مابقی سرکردگان این گروهک است که پس از اعلام ضرب‌الاجل نوری المالکی نخست‌وزیر دولت عراق مبنی بر اخراج منافقین از این کشور شروع شد و قصد داشت با فریبکاری، ماهیتی تابع قانون از خود به نمایش بگذارد!در همین راستا دست به دامان سازمان ملل شدند و سعی کردند ضمن نشان دادن چهره قانون‌پذیر از خود، دولت عراق را متهم به قانون‌شکنی و زورگویی کنند. به‌دنبال آن بیانیه‌ها، اطلاعیه‌ها و سخنرانی‌های سرکردگان منافقین که پی‌درپی سازمان ملل و مجامع جهانی را به کمک می‌طلبیدند از سر و روی رسانه‌های این گروهک بالا ‌رفت.البته این رویکرد نیز زیاد طول نکشید و باز هم منافقین مجبور شدند رنگ عوض کنند. رویه آنها در استمداد قانون تا زمانی دوام داشت که اخراج منافقین به مرحله اجرا درنیامده بود اما پس از آن مشاهده کردیم که سازمان ملل نیز مطابق با قانون از اقدام دولت عراق حمایت کرد. آن زمان بود که منافقین با یک چرخش کامل، روبه‌روی سازمان ملل قرار گرفتند و با مزدور خواندن نمایندگان سازمان ملل ماهیت قانون‌گریز خود را آشکار کردند!

به‌هر حال سوابق این گروهک سرشار است از فریبکاری‌ها و چندرنگی‌هایی که تمامی ندارد و منافقین همچنان برای بقای ماهیت نامشروع‌شان احتیاج دارند که در هر زمان و بسته به نیاز، خود را به فراموشی زده و رویکردی متفاوت با آنچه قبلاً ابراز می‌کردند، در پیش گیرند.

کد خبر 170349

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار سیاست داخلی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز