ساعت قیمتی آقای رئیس‌جمهور
یکی از بزرگ‌ترین تبلیغ‌های منفی ناخواسته‌ای که نیکلا سارکوزی درجریان مبارزه انتخاباتی ریاست‌جمهوری علیه خود انجام داد، حرکت پرسروصدای او هنگام دست‌دادن با هزاران تن از هوادارانش در میدان کنکورد پاریس بود. سارکوزی درحالی‌که دست گروهی از حامیانش را می‌فشرد، متوجه ساعت 55هزار یورویی پاتک فیلیپ خود که کارلا برونی (همسرش) به وی هدیه داده بود، شده و بلافاصله آن را درجیب چپ کتش گذاشت تا آن را از خطر ربوده‌شدن درامان نگه‌دارد. این حرکت سارکوزی، عشق و علاقه وافر او به تجملات و زیورآلات گرانقیمت را که همواره یکی از نمادهای اصلی رئیس‌جمهور بود و خیلی هم درفرانسه محبوب نبود به همه رای‌دهندگان یادآوری کرد و حضور یک دوربین فیلمبرداری در محل ملاقات سارکوزی با حامیانش در میدان کنکورد به یک بومرنگ رسانه‌ای تبدیل شد.
کمک‌به قذافی پاپوش برای استراوس کان
ادعاهای استراوس‌کان، رئیس سابق صندوق بین‌المللی پول درباره نقش احتمالی سارکوزی در پرونده اتهام اخلاقی به او در آمریکا برای سارکوزی دردسر ساز شد. این اتهام با اخباری که در ارتباط با 50میلیون یورو کمک معمر قذافی رهبر رژیم سابق لیبی به نیکلا سارکوزی درجریان مبارزات انتخاباتی سال 2007 وی مطرح و همزمان شدند. این خبر نخستین‌بار از سوی وکیل بغداد‌المحمودی نخست‌وزیرسابق لیبی که در تونس زندانی است، به‌طور رسمی اعلام شد. او ادعا کرده بود که مراحل مختلف این کمک مالی به حزب سارکوزی در انتخابات قبلی از سوی رئیس سابق امنیتی لیبی انجام شده و مدارکی دال بر انتقال این پول به ستاد انتخاباتی سارکوزی وجود دارد و حتی نخست‌وزیرسابق لیبی مدعی شده بود که دستگیری و زندانی‌شدن او درپی دستوری از سوی رئیس‌جمهور فرانسه صورت گرفته تا جزئیات مربوط به این کمک انتخاباتی فاش نشود. این درحالی بود که از چندی پیش هم شایعات گوناگونی مبنی بر کمک‌های مالی قذافی به سارکوزی مطرح شده بودند. با اینکه سارکوزی این ادعا را کذب محض و بی‌پایه و اساس دانست اما انتشار این خبر درست در اوج مبارزه انتخاباتی سبب شد وجهه سارکوزی که یکی از موافقان سرنگونی رژیم دیکتاتوری معمر قذافی بود، به‌شدت تخریب شود.
مناظره پرتنش
درجریان تبلیغات انتخاباتی اولاند و سارکوزی، نامزد حزب سوسیالیست همواره با ستایش از میهن‌پرستی چپ‌گرایان به مبارزه علیه حس ملی‌گرایی راست‌گرایان می‌پرداخت. دوئل تلویزیونی سارکوزی و اولاند در فاصله رای‌گیری مرحله اول و دوم انتخابات فرانسه اوج مبارزه همه‌جانبه این‌دو را در نحوه گفتارشان منعکس ساخت. مناظره‌ای که براساس موضوعات مهم روز فرانسه استوار شده بود، قابلیت‌های هردو کاندیدای ریاست‌جمهوری را در حفظ اعتماد به نفس آنها نشان می‌داد. سارکوزی بارها درجریان 3ساعت مناظره تلویزیونی اولاند را به دروغ‌گفتن متهم کرد و رقیب سوسیالیست (اولاند) با تاکید براینکه به‌سختی چنین واژه‌ای را می‌پذیرد، خطاب به رقیبش گفت که رئیس‌جمهور به استفاده مکرر از این واژه عادت دارد. اولاند به‌مراتب نسبت به سارکوزی خونسرد‌تر و آرام‌تر نشان داد و نامزد جناح راست به‌حدی عصبی و پرتنش به‌نظر می‌رسید که گویی جای او و رقیبش به‌عنوان نامزد رقیب و رئیس‌جمهور فعلی عوض شده است. درجریان مناظره، استفاده مکرر اولاند از عبارت « من، رئیس‌جمهور» به‌منظور توضیح برنامه‌هایش درصورت انتخاب‌شدن به این سمت، واکنش شدید سارکوزی را درپی داشت که روز بعد از مناظره این نوع رفتار اولاند را گستاخانه دانست. اولاند 15بار از این عبارت در مناظره تلویزیونی استفاده کرده بود.
جبهه‌گیری اکونومیست علیه اولاند
یکی از موضعگیری‌های مهم خارجی درمورد انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه از سوی یکی از مهم‌ترین نشریات اقتصادی دنیا صورت گرفت. درآخرین روزهای مبارزه انتخاباتی، اکونومیست با جبهه‌گیری علیه اولاند، نسبت به خطر احتمالی او برای اقتصاد اروپا هشدار داد. این هفته‌نامه معتبر بریتانیایی متذکر شده بود که موضعگیری‌های اولاند مبنی بر ضرورت مبارزه با سیاست‌های آلمان درمورد مقوله یورو، به دلایلی اشتباه صورت می‌گیرند و ممکن است شرایط فرانسه و کل اروپا را با خطر روبه‌رو سازند.
درجست‌وجوی کاریزما
انتخاب اولاند به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید فرانسه که دومین قدرت بزرگ اروپاست، این سؤال را در ذهن خیلی‌ها ایجاد کرد که آیا این شخص با چنین ظاهری که رسانه‌ها هربار اضافه زن، موهای کم‌پشت، عینک طبی و صدای نه‌چندان رسای او را هم به‌خصوصیاتش اضافه می‌کنند و به‌مدت 11سال دبیرکل حزب سیالیست بوده و فاقد هرگونه کاریزمای لازم در شخصیت خود به‌نظر می‌رسد، قصد دارد فرانسه را در 5سال آینده رهبری کند؟ اگرچه اکثر کارشناسان و تحلیل‌گران معتقدند که اسلحه پنهان اولاند برای انتخاب‌شدن به‌عنوان رئیس‌جمهور، خود شخص نیکلا سارکوزی بوده است؛ چراکه اولاند کاملا برخلاف سارکوزی عمل می‌کند. او مسلما دیگران را شیفته و مجذوب خود نمی‌کند اما درعین حال آنها را به درجه نفرت از خود هم نمی‌رساند. اگر سارکوزی شهروندان را مضطرب و نگران می‌کرد، اولاند به فرانسوی‌ها آرامش و خونسردی می‌بخشد. با توجه به اینکه سارکوزی از کمترین محبوبیت در بین روسای جمهوری پنجم فرانسه برخوردار بود، به‌راحتی می‌توان فهمید چرا سوسیالیست‌ها بعد از دوران میتران هرگز تا این حد به کاخ الیزه نزدیک نشده بودند.
حمایت شیراک
اولاند پیش از انتخاب‌شدن به‌عنوان رئیس‌جمهور خود را یک کاندیدای کاملا معمولی و ساده که پیاده و بدون اسکورت و بادی‌گارد این طرف و آن طرف می‌رود و بعد از روز ششم می هم به همین رویه ادامه خواهد داد، معرفی می‌کرد و از تمامی رفتارهای غیرعادی سارکوزی که از او یک رئیس‌جمهور با حرکات اغراق‌آمیز و حضوری کاملا بی‌تاثیر درهمه‌جا ساخته بودند، فاصله می‌گرفت. نامزد حزب سوسیالیست با امیدواری به اینکه اکثر فرانسوی‌ها همچون ژاک‌شیراک رئیس‌جمهور سابق فرانسه رفتار کنند، منتظر روز سرنوشت‌ساز مرحله دوم رای‌گیری ماند.
