درحالیکه آمارها نشان میدهد سالهای سال است که کرمان و یزد خشکترین استانهای کشور هستند و کمترین بهره را از نزولات جوی میبرند.شهرستان عنبرآباد، از توابع استان کرمان، بخش جبالبارز جنوبی کانون خشکسالی است. این در حالی است که اکثر محصولات استان از این بخش تأمین میشود؛ بخشی که با وجود اقلیم مناسب توانسته بسیاری از محصولات گرمسیری و سردسیری و محصولات جالیزی را بهخود اختصاص دهد. خشکسالیهای چند سال اخیر بسیاری از کشاورزان این مناطق را با بحران مواجه کرده و در این میان نیز مهاجرت بسیاری از روستائیان به شهرها باعث عقبماندگی روستاها شده است. روستای ملکآباد از توابع این بخش ازجمله روستاهایی است که برخلاف بودجههای آنچنانی مدیریت جهادکشاورزی شهرستان عنبرآباد روزبهروز بر مشکلات آن افزوده میشود و عمده درختان این روستا اگر بگوییم همانند کشت دیم آبیاری میشوند، حرف گزافی نگفتهایم.
خداداد پگاه، یکی از کشاورزانی است که سالها در این روستا بوده و حاصل تلاش او حدود 7-6هکتار باغ خرما و مرکبات است که با وجود خشم طبیعت و خشک شدن بسیاری از درختانش سالی 20-15تن محصول خرما و حدود 15تن مرکبات برداشت میکند. وی به خبرنگار ما میگوید: بیش از 10سال است که با خشکسالی روبهرو هستیم اما کار زیربناییای که بتوان مشکل این روستا را حل کرد از جانب مسئولان امر صورت نگرفته است و در این مورد تنها میتوان به سیلبندی که در بالای روستا احداث شده، اشاره کرد. وی اضافه میکند: آب کشاورزی روستای ما با این وضعیت تا پایان همینماه به کلی از بین میرود و حدود 7-6هکتار باغ جلوی چشم من خشک میشوند و این درصورتی است که با همکاری فرمانداری، مدیریت جهادکشاورزی و اداره آبیاری شهرستان عنبرآباد میشود بار دیگر آب قنات این روستا را احیا کرد. پگاه میگوید: بهخاطر حمایتهای غیرقانونی از ساکنان روستای مجاور، تنها چشمه منطقه به قنات تبدیل شده و این اتفاق درصورتی رخ داده که طبق گزارشهای کارشناسان اداره آبیاری شهرستان، چنین کاری غیرقانونی است.
محمد صادقی، دیگر کشاورز این روستاست که با وجود اینکه پیش از این از جالیزش صیفیجات برداشت میکرده اما اینک با توجه به خشکسالیهای پیدرپی عطای کار کشاورزی را به لقایش بخشیده است. وی میگوید: سالهاست که قنات این روستا فقط در فصل زمستان آب دارد، آن هم در شرایطی است که باران بیاید و اگر در زمستان باران نبارد و آب در سیلبند جمع نشود، کشاورزی این منطقه با مشکل مواجه میشود. وی یادآوری میکند: مشکل این منطقه با اندک توجه مسئولان برطرف میشود. رحیم پرورش، کشاورزی دیگر است که گلایههایی مانند سایر کشاورزان منطقه دارد. وی میگوید: گودبرداری از مسیر عبور آب و مجوز یک یا دوحلقه چاه در ادامه قنات قبلی توسط اداره آبیاری راهگشای مشکلات این روستاست. وی اضافه میکند: مردم این روستا با جمعیتی بالای 200 نفر که عمده آنان به شغل کشاورزی مشغول بوده و هستند، امروز متأسفانهبا توجه به کمبود آب قنات این روستا به شغلهای دیگری روی آوردهاند و حتی بعضی از آنان در شهرستانهای مجاور ساکن شدهاند که در دراز مدت اگر این روند ادامه پیدا کند، روستا کاملا خالی از سکنه میشود. احمدرضا بشار، از ساکنان این روستا با بیان اینکه هر روز وضعیت خشکسالی و نبود آب عرصه را بر ما تنگ و تنگتر میکند، میگوید: مسئولان اگر بخواهند میتوانند یکماهه این مشکل را حل کنند اما متأسفانه این مشکل که آنقدر هم سخت نیست تاکنون رفع نشده و اگر ادامه پیدا کند بسیاری از مردم بهخاطر نبود کار، روستا را ترک خواهند کرد.
خشکسالی، مهمترین چالش
استاندار کرمان کمآبی را مهمترین چالش در بزرگترین استان کشور عنوان میکند و معتقد است که برطرف کردن مسئله کمآبی در زمانی کوتاه باید صورت بگیرد. اسماعیل نجار در این خصوص میگوید: کرمان تحتتأثیر خشکسالی چندینساله با کمبود منابع آبی مواجه شده که برای مقابله با این تهدید، مدیریت مصرف آب باید با جدیت پیگیری شود. وی اظهار میدارد: استان کرمان بهدلیل عدمبارش باران و قرار گرفتن در مناطق کویری با مشکل کمآبی مواجه است و در برخی مناطق نیز شاهد افت سطح آبهای زیرزمینی در دشتهای استان کرمان هستیم. استاندار کرمان میافزاید: اجرای برخی طرحهای انتقال آب مورد توجه قرار گرفته و در راستای اجرای آنها نیز اقدامات مناسبی انجام شده است اما باید این نکته را درنظر گرفت که در کوتاهمدت باید به فکر چارهای جدی باشیم.