با توجه به اینکه در زمان انجام این مسافرت‌ها هنوز هوا خنک نشده و هوای گرم می‌تواند محیط مناسبی برای رشد میکروب‌ها فراهم آورد، مسافران از نظر تغذیه‌ای باید به نکات بهداشتی و پزشکی توجه بیشتری داشته باشند. دکتر کیمیاگر، متخصص تغذیه و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با روزنامه همشهری ضمن اشاره کلی به مباحث دربرگیرنده تغذیه در سفر گفت:
در مبحث سفر و تغذیه دو بخش باید مدنظر قرار گیرد: بهداشت مواد غذایی و ملاحظات تغذیه‌ای. توصیه می‌شود که با شکم خالی یا با شکم پر سفر نکنیم که هر دوی اینها از نظر متخصصان پزشکی حالت‌های نامناسبی برای فرد مسافر تشخیص داده شده‌اند. هر دوی این حالات به‌ویژه در جاده‌های شمالی کشور و نقاط کوهستانی که جاده‌های پر پیچ و خمی وجود دارد باعث خستگی و ایجاد دل پیچه درمسافر می‌شود.
در این حالت اگر شکم خالی باشد حالت تهوع ایجاد می‌شود و شکم پر نیز حالت تهوع ایجاد می‌کند، بنابراین مسافران باید در حد متعادلی غذا مصرف کنند.این کارشناس درباره احتمال پرخوری در سفر نیز هشدار داد و گفت: در مسافرت به‌ویژه در زمان سفر به مناطق سردسیر اشتها باز می‌شود به همین دلیل احتمال دارد فرد در این حالت دچار پرخوری شود. برخی از افراد در سفر زیاد راه می‌روند و بسیاری دیگر بیشتر می‌نشینند و استراحت می‌کنند؛ این افراد باید بیشتر مراقب تغذیه خود باشند.
دکتر کیمیاگر در ادامه درباره غذاهای ناشناخته در سفر اینگونه توضیح داد: ترجیح بر این است که افراد غذاهای ناشناخته یا غذاهایی را که برایشان تازگی دارد مصرف نکنند. البته یک بخش از جاذبه‌های سفر برای هر فرد امتحان غذاهای جدید است. اگر مواداولیه این غذاها شناخته شده باشد مسئله‌ای وجود ندارد اما به‌عنوان مثال اگر فردی که تا به حال میگو نخورده است در سفر میگو بخورد ممکن است برایش ایجاد ناراحتی شود. لذا افراد باید تا جایی که امکان دارد از موادغذایی‌ای که تا‌کنون امتحان نکرده‌اند پرهیز کنند.
دکتر کیمیاگر درباره بهداشت موادغذایی و وضعیت بهداشتی در واحدهای ارائه‌دهنده غذا در راه و نکاتی که در این‌باره وجود دارد،گفت: افراد دو دسته هستند یا برای غذا خوردن به رستوران‌ها می‌روند یا غذا با خود می‌برند، دسته اول این افراد باید توجه کنند جایی که برای غذا خوردن انتخاب می‌کنند جای معتبر و دارای ظاهری مطلوب و آبرومند و ویترین غذاهای تمیز باشد.
اگر همزمان فرد ناگزیر شد در یک جای نه چندان مناسب غذا بخورد باید مواد غذایی‌ای را انتخاب کند که احتمال فساد آن کمتر باشد. در رستوران‌ها مصلحت نیست که افراد از غذاهایی مانند انواع خورش‌‌ها که امکان دارد از روز قبل مانده باشد مصرف کنند. در رستوران‌هایی که چندان ظاهر مناسبی ندارند بهتر است غذاهایی مانند کباب که ظاهر آن قابل رویت‌تر از سایر غذاهاست سفارش دهیم. حتی مشتریان این رستوران‌ها می‌توانند کبابی را که سفارش داده‌اند بو کرده و به‌طور کامل آن را بررسی کنند؛ زیرا مشتری این حق را دارد که از سلامت غذایی که می‌خورد مطمئن شود.
اگر فسادی وجود داشته باشد می‌توان با بو کردن گوشت خام کباب و درحالی‌که هنوز کباب به سیخ کشیده نشده است متوجه آن شد.دکتر کیمیاگر به آن دسته از افرادی که غذای خود را در سفرها همراه خویش می‌برند نیز اشاره کرد و گفت: آن دسته از افرادی که غذا را با خود می‌برند، باید غذا را کامل بپزند و با خود ببرند یا به‌صورت خام در سفر با خود همراه کنند و در مقصد غذا را بپزند. نیم‌پز کردن غذا قبل از سفر کار بسیار اشتباهی است چرا که میکروب‌ها در غذای نیم‌پز رشد می‌کنند بنابراین بهتر است غذا یا در مبدا یا در مقصد سفر پخته شود و غذا به هیچ وجه به‌صورت نیم پز همراه برده نشود؛ چرا که میکروب‌ها در دمای پایینی که غذای نیم‌پز پخته شده رشد می‌کنند و تنها پس از پخت کامل است که می‌توان چند ساعتی از رشد آنها جلوگیری کرد.
