به گزارش ایسنا، محققان مرکز پزشکی دانشگاه ویک فارست با همکاری دانشگاه کنتاکی و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، پنج میمون را طی دو سال با تمرینات ساده مورد آموزش قرار دادند.
این تمرینات شامل ردیابی و تشخیص تصاویر بر روی یک صفحه نمایش بزرگ بود؛ تصاویری شامل اسباب‌بازی، انسان و کوه بر روی صفحه نمایش نشان داده می‌شد و میمون‌ها باید اشکال مشابه را از بین تصاویر انتخاب می‌کردند.
سام ددویل و رابرت هامپسون، سرپرستان تیم تحقیقاتی طی این مدت، فعالیت‌های مغزی میمون‌ها را به ویژه در بخش مجزا در قشر مخ مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه از یک کاوشگر کوچک با دو حسگر استفاده شد که در بخش قشر مخ (cerebral cortex) کار گذاشته شده و امکان بررسی و تحریک فعالیت در بخش قشر جلوی مغز را فراهم می‌کرد.
محققان نحوه فعالیت نورون‌های مغز میمون را به وسیله رایانه مورد بررسی قرار داده و نحوه برقراری ارتباط بین دو بخش مجزا در مغز هنگام انجام درست بازی را مشخص کردند؛ سپس با استفاده از یک مدل شامل چند ورودی- خروجی غیرخطی (MIMO) سلول‌های عصبی میمون برای تکمیل و ادامه بازی تحریک شدند.
ورودی دستگاه بر جریان خون، درجه حرارت و فعالیت‌های الکتریکی نورون نظارت داشته و خروجی نیز سلول‌های عصبی موثر در تصمیم‌گیری را فعال می‌کردند.
پس از دو سال تمرین، توانایی تصمیم‌گیری میمون‌ها به حدود 75 درصد افزایش یافت.
محققان امیدوارند که نتایج تحقیقات خود را برای درمان اختلالات شناختی، صدمات مغزی و بیماری‌هایی مانند سکته مغزی که بخش زیادی از مغز را درگیر می‌کند، مورد استفاده قرار دهند و شاید بتوان در آینده از ایمپلنت مشابهی برای افزایش هوش افراد نیز استفاده کرد.
