او متولد 1338 است و لیسانس ادبیات فارسی دارد. کتاب اولش را سال1360 منتشر کرده است و بعد از آن 14رمان و مجموعه داستان، نمایشنامه، فیلمنامه و... دیگر. خودش می‌گوید: «اولین روز تیرماه۱۳۳۸ در یکی از روستاهای گلپایگان (فیلاخص) زاده شدم و دوره ابتدایی را در زادگاهم گذراندم و همان جا با کتاب آشنا شدم.
برای ادامه تحصیل به گلپایگان رفتم و نوشتن را اول با شعر و بعد با داستان تمرین کردم. بعد از گرفتن دیپلم به دانشگاه تهران رفتم و نوشتن شد علاقه اصلی‌ام. حاصل این سال‌ها عشق‌بازی با کتاب و نوشتن حدود 15رمان، مجموعه داستان، نمایشنامه، خاطره و پژوهش است که تعدادی از آنها اینهاست: «نخل‌های بی‌سر»، «گلاب خانم»، «نیاز»، «روزهای برفی»، «آوازهای ممنوع»، «خانه جدید»، «افطار»، «بن‌بست»، «آن روز‌ها»، «عشق منعی ندارد»، «زیارت»، «کتاب‌شناسی داستان‌های توصیفی امام، انقلاب و جنگ» و «کتاب‌شناسی داستان‌های روستایی».
البته به اینها باید مجموعه «فقط عاشق حرف عاشق را می‌فهمد» را نیز اضافه کرد که سال1390منتشر شد. البته فراست در سال‌های اخیر بیش از آنکه به نوشتن داستان مشغول باشد، سرگرم پژوهش بوده است. ازجمله کار پژوهشی بزرگ دایره‌المعارف داستان‌های جنگ که ظاهرا به‌دلیل نبود بودجه و امکانات، نیمه‌تمام مانده است. با این‌حال رمان نخل‌های بی‌سر فراست، همواره نام او را به‌عنوان نویسنده‌ای مهم و تأثیرگذار سر زبان‌ها نگه داشته است. جالب اینکه فراست برای نوشتن این رمان، در سال‌های آغازین جنگ، به خرمشهر که در واقع شخصیت اصلی داستان است، سفر کرده، در جمع رزمندگان حضور یافته و سرانجام رمانش را نوشته است.
