عکسهای ماهوارهای دیروز با امروز بهطور قابل توجهی متفاوت هستند و این وسط یک چیز به راحتی دیده میشود. «ردپای ما آدمها» هر جا که تغییراتی ناخوشایند رخ میدهد! اگر دوست دارید شما هم به جمع دوستداران تخریب زمین بپیوندید و عکسهایی از زمین با چهرهی زشت و متفاوتی خلق کنید، باید اول اصول آن را یاد بگیرید. با انجام برخی کارها میتوانید سهمتان را در نابودی تنها کرهی قابل سکونت در کهکشان راه شیری ادا کنید. ممکن است بعضی روشها از بقیه سختتر باشند. اما نگران نباشید با کسب اطلاعات بیشتر حتماً در انجام آنها هم موفق خواهید بود!
اگر میخواهید زمین با سرعت قابل توجهی از بین برود، رودخانهها را از بین ببرید، نتیجه به سرعت خودش را نشان خواهد داد! مسیرش را منحرف کنید، غیر اصولی سد بزنید، هر طور شده باعث شوید خشک شود، زباله و آلایندهها را به درونشان رها کنید و کنار رودخانهها هر جا که خواستید به دلخواه بنایی بسازید و بعد هم بگویید اینجا مال من است! از این راحتتر میشود؟ در تصویر، روند مرگ دریاچهی آرال یا خوارزم در آسیای میانه را از سال 1977 میلادی تا سال 2009 (از چپ به راست) میبینید، دریاچهای که امروز دیگر وجود ندارد!
یکی دیگر از راههای خیلی راحت برای تخریب زمین که هر کسی از پس آن بر میآید، جنگلزدایی است. همانقدر راحت که با یک پارک یا پیکنیک رفتن میتوانید سهم خودتان را ادا کنید! شاخهها را بشکنید، با وسیلههای مختلف به جان درختان بیفتید. آتش درست کنید و هزار کار دیگر. تخریب جنگلها مهمترین عامل تولید گازهای گلخانهای روی کرهی زمین است. مثلاً در 40 سال گذشته،20 درصد از جنگلهای بارانی آمازون از بین رفته است و کشور برزیل به همین دلیل یکی از بزرگترین تولیدکنندههای گازهای گلخانهای در دنیا به شمار میآید. به گزارش سازمان فضایی ناسا از سال 1978 تا 2003 میلادی، حدود 70 هزار کیلومتر مربع از این جنگلها از بین رفته است.
به تخریب زمین و خاک در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب در نتیجهی عوامل انسانی و طبیعی، بیابانزایی گفته میشود. به گفتهی معاون سازمان جنگلها، مراتع وآبخیزداری، 60 درصد این عوامل انسانی هستند. سدسازی، چرای بیرویهی دام، تغییر کاربری زمینها، افزایش جمعیت و... از جملهی این عوامل بهشمار میآیند. نتیجه هم معلوم است، به وجود آمدن غبار تنها یکی از پیامدهای این وضع است که مشکلات زیادی را برای ما به وجود میآورد. ممکن است این کار کمی به نظرتان سخت باشد، اما با کمی فکر شاید بتوانید در این رشته هم به از بین بردن زمین کمک کنید!
یک کاغذ دیگر، این هم به درد نمیخورد. پاکسازی کشوها و دفترهای قدیمی و شوت در سطل زباله. این راه برای اکثر ما آشناست. روشی که به مرور باعث از بین رفتن جنگلها و زمین میشود. استفادهی بیرویه از کاغذ و به دنبالش بازیافت نکردن کاغذهای باطله. روشی آن قدر آشنا که دیگر نیاز به توضیح ندارد. همهی دوستداران تخریب زمین همه جورهاش را بلد هستند. تازه کاغذ هم نشد، بازیافت نکردن بقیهی زبالهها هم کلی خسارت به زمین وارد میکند. با این کار باعث میشوید درختان بیشتری قطع شوند، میزان مصرف آب در دنیا بالا برود، خشکسالی افزایش پیدا کند، یخهای قطبی آب شوند و زندگی حیوانات و گیاهان در معرض خطر بیفتد. خاکهای حاصلخیز کم و کمتر شوند و آب و غذای آلوده بیشتر و بیشتر شود. اثراتش اگر به سن شما هم نرسد اما لااقل مطمئن هستید نوه و نتیجههایتان حتماً این مشکلات را با شدت بیشتری تجربه خواهند کرد! فکرش را بکنید، با بازیافت کردن شیشهها، آلودگی هوا تا 50 درصد و آلودگی آب تا 20 درصد کاهش پیدا میکند. تنها با بازیافت یک عدد ظرف شیشهای میتوان انرژی لازم برای روشن کردن یک لامپ را به مدت چهار ساعت تأمین کرد. این انرژی برابر با صرفهجویی در مصرف چهار گالن نفت است. میبینید که یک کار خیلی ساده چه قدر اثرگذار است.
اینها تنها چند نمونه از فعالیتهایی هستند که باعث از بین رفتن کرهی زمین میشوند. حتماً دنبالش باشید و روشهای دیگر را هم یاد بگیرید. راستی برای دوچرخه هم بنویسید که از کجا میخواهید شروع کنید.