به گزارش ایسنا، آلکساندر رودچنکو یکی از با استعدادترین و با نفوذترین هنرمندان ساختارگرای اتحاد جماهیر شوروی است که در سال 1891 در آستانه انقلاب روسیه در سن پترزبورگ به دنیا آمد.
یازده ساله بود که با خانوادهاش به «قازان» نقل مکان کرد و در بیست سالگی وارد دانشکده هنر قازان شد و در کلاس هنر «نیکلای فشین» نام نویسی کرد؛ نقاش مشهوری که نفوذش نقطه عطفی در زندگی آلکساندر جوان شد و سرنوشت او را به عنوان نقاش رقم زد و همین جا بود که با محبوب واقعی زندگی‌اش «واروارا استپانوا» که بعدها نقاش مشهوری شد، آشنا شد و تا پایان عمر بهترین دوست و دستیار دائمی او بود.
دو سال بعد آن‌ها به مسکو گریختند و در همان شهر ماندگار شدند. رودچنکو سعی کرد وارد دانشکده هنرهای زیبای مسکو شود ولی «کنستانتین کاروین» او را رد کرد.
او که به استعداد این مرد جوان پی برده بود در توضیح تصمیم خود گفت: «رودچنکو هم اکنون نقاش ماهری است؛ دیگر چیزی وجود ندارد که بتوانیم به او یاد بدهیم».
گوئی در تأیید این حرف بود که رودچنکو در بیست و پنج سالگی بدون هیچ آموزش رسمی، استاد هنر کارگاه‌های مشهور «وهتمس» (کارگاه‌های عالی هنری فنی و از نخستین الگوهای باوهاوس) شد.
پس از انقلاب اکتبر روسیه، اعتقاد فراگیر رودچنکو به کمونیسم و احساس استثنائی آزادی که زمانی دست نیافتنی بود، موجب شد که این ایام مهم‌ترین سالهای فعالیت او باشد.
او که همواره در پی شیوههای جدید بیان بود به نقاشی و تصویرگری پرداخت و در طراحی گرافیک و طراحی صحنه دست به تجربه زد و طبع خود را در معماری و صنعت تبلیغات آزمود.
طولی نکشید که نخستین نمایشگاهش برپا شد. رودچنکو از بنیانگذاران ساختارگرائی روسی بود که اعتقاد داشت هنرش برای زندگی روزمره طراحی شده است نه برای قصرها، معابد و موزهها.
او که رویای آفرینش برای آینده را در سر می‌پروراند، بخت آن را داشت که همزمان با غولهای آوانگاردی چون تاتلین و کاندینسکی، مایوچ و لزتیسکی، پاپوا و مایا کوفسکی به رویاهایش جامه عمل بپوشاند.
آن‌ها در کنار یکدیگر فضای پایتخت را در طول این دوره انقلابی ساختند و جدیدترین پدیدهها را در هنر آوانگارد ابداع کردند.
آن‌ها هنر آبستره را خلق کردند و این حرکت جدید بعدها به پاریس منتقل شد و در مونپارناس جای گرفت ولی این نهضت جوان فوق انقلابی در آن زمان در روسیهای فقیر، زیر هجوم نیروهای قدرتمند ضد انقلابی با شتابزدگی شکوفا شده بود.
رودچنکو که همیشه نوآور بود، در ۱۹۲۱ از دنبال کردن نقاشی مرسوم دست کشید و اعلام کرد که به «هنر صنعتی» روی آورده و تلاش او برای خلق اشیای واقعی سبب آشنائی رودچنکو با کالاهای معمولی شد و او را به یکی از پیشگامان طراحی تبلیغاتی شوروی تبدیل کرد.
او با تبدیل حوزه لوازم خانگی به عرصه هنر خود، به خلق «طرح برای خود زندگی» مشغول شد.
رودچنکو هنرش را با معماری مدرن، طراحی داخلی ، پوشاک در آمیخت و این راهکار خلاق و سبک طراحی ساختارگرا و متمایز رودچنکو، اثر خود را تقریباً بر تمامی صنعت کالاهای اساسی روسی دهه ۱۹۲۰ باقی گذاشت.
رودچنکو در ۱۹۲۵ در نمایشگاه بینالمللی هنرهای مدرن صنعتی و تزئینی در پاریس شرکت کرد و در چهار گروه مدال نقره گرفت.
در همین نمایشگاه بود که هنر جدید شوروی در عرصه بینالمللی مطرح شده و برای نخستین بار در سطح جهان به رسمیت شناخته شد.
پس از آن، نوبت به تجربه در حوزه عکاسی رسید که باعث شد مردم او را با عکس‌هایش بیشتر بشناسند. عکاسی برای او ابزاری شد که به مشاهده‌گر امکان می‌داد دنیا را با دید کامل ۳۶۰درجه ببیند.
در دهه ۱۹۳۰ که استالین نظام سرکوب و کنترل بی رحمانه‌ای برقرار کرده بود، دیگر جائی برای خلاقیت مهار نشده رودچنکو نبود، زندان به هنر آوانگارد نیازی نداشت.
رودچنکو نمیتوانست زیر یوغ استبداد کار کند و هنرمند درونش به تدریج خاموش شد.
این نمایشگاه روز جمعه - ۵ تا ۱۲ آبان‌ماه - با همکاری و حمایت بی‌ینال طراحی گرافیک «گلدن بی» مسکو و شرکت دید گرافیک در نگارخانه ویژه به نشانی خیابان خرمشهر - خیابن شهید عربعلی - خیابان سوم - ضلع جنوب غربی میدان سوم نیلوفر- شماره ۵ برگزار می‌شود.
