با غیرت بازی میکرد و در زمین مسابقه موثر بود. از بازی رضا قوچاننژاد هم خیلی خوشم آمد. با اینکه بازی او را تا به حال در مسابقه رسمی ندیده بودم، بازیاش خیلی به دلم نشست. من تمرینات قوچاننژاد را در اردوی ترکیه دیده بودم ولی در آنجا خیلی نمیشد متوجه شد که آیا بازیکن خوبی هست یا نه؟ اما در بازی با کرهجنوبی نشان داد که بازیکن بزرگی است.
فکر میکنم در تیم ملی بعد از فرشاد پیوس مهاجم چپپای بزرگ در خط حمله نداشتیم؛ بازیکنی که بتواند در خط حمله بدرخشد ولی حالا فکر میکنم قوچاننژاد میتواند جای پیوس را پُر کند. البته او در بازی با کره نشان داد که نمیتواند مهاجم سرزنی باشد. با این حال قوچاننژاد با توان بالای بدنی به خوبی مدافعان حریف را آزار داد و کاری کرد که مدافعان کرهجنوبی اذیت شوند؛ یعنی اگر غیر از او بازیکن دیگری بود، نمیتوانست به آن خوبی بازی کند. استارتهای قوچاننژاد عالی بود و موقعیتهایی برای خودش ایجاد میکرد. او وقتی پابهتوپ میشد، کاری میکرد که برای خودش موقعیتسازی کند و این فاکتور خوبی بود که این بازیکن داشت. مطمئنا آینده روشنی در تیم ملی خواهد داشت.اگر در 30دقیقه پایانی علی کریمی را در زمین داشتیم، با پاسهایش میتوانست قوچاننژاد را صاحب موقعیت گل کند. در تیم ملی انصاریفرد و خلعتبری هم بازیکنان خوبی هستند ولی من قوچاننژاد را مهاجم بهتری میبینم. او تمام مسائل مربوط به بازیکن حرفهای را یاد گرفته و اگر در تیم ملی جا بیفتد، قول میدهم مشکل گلزنی تیم ملی را هم با گلهایش برطرف میکند.
با همه اینها بهنظر من، گلی که تیم ملی مقابل کرهجنوبی به ثمر رساند، خواست خدا بود. تیم ملی وقتی 10نفره شد، از تنها موقعیت خود که توسط جواد نکونام بهدست آورد، توانست به گل برسد و پیروز شود.همانطور که ما کرهجنوبی را بُردیم، لبنان هم توانست ما را شکست دهد. بهنظر من، شکستی که ما در لبنان داشتیم، خارج از ضوابط فوتبال و بهدلیل سهلانگاری کارلوس کیروش و دستیارانش بود. من فکر میکنم حالا تیم ملی وضعیت بهتری دارد و با نمایشی که بازیکنان مقابل کرهجنوبی داشتند، من به پیروزی تیم ملی مقابل ازبکستان امیدوار هستم. البته ازبکستان هم کمتر از کرهجنوبی نیست. آنها تیم منسجمی دارند ولی خلاقیت بازیکنان ما بالاتر از این حرفهاست. فوتبال ما روی خلاقیتهای فردی به جلو میرود و بهنظر من، ما با داشتن این خلاقیت فردی میتوانیم ازبکستان را هم شکست دهیم.