به گزارش همشهری آنلاین، پایانه جزئی از تسهیلات و تجهیزات و سیستم حمل و نقل است که سفر‌ها از آن آغاز و به آن منتهی می‌شود.
در گذشته با ورود و توسعه وسایط نقلیه موتوری بخصوص اتوبوس برای ارتباطات بین شهری ارائه خدمات توسط گاراژهای وابسته به بنگاه‌های مسافربری انجام می‌شد.
این گاراژ‌ها در مرکز شهر و در امتداد محور خیابانهایی که به جاده‌های ارتباطی شهر با خارج می‌رسید، مستقر شده بودند. اکثر گاراژهای آن زمان در خیابانهای ناصر خسرو، مولوی، باب همایون، سرگرد سخایی مستقر بودند و نام‌هایی از جمله اتو عدل، تی بی‌تی، میهن تور، ایران پیماو... از نام‌های آشنا و یا باقی مانده از آن زمان به شمار می‌روند.
با افزایش جمعیت کشور و تراکم جمعیت در بافت شهری و بوجود آمدن مسئله‌ای بنام ترافیک در شهر‌ها و همزمان بارشدسفرهای بین شهری، همچنین تغییر و تحول در نحوه ارائه خدمات مسافربری بین شهری، بحث ایجاد واحدی به نام سازمان ترمینال‌ها از سال (۱۳۲۸) مطرح گردید ولی به صورت جدی به آن پرداخته نشد تا در سال (۱۳۵۳) احداث اولین ترمینال تهران (ترمینال جنوب) از طرف شهرداری تهران آغاز شد.
سرانجام پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تصویب قانون ترمینال‌ها توسط شورای انقلاب، شهرداری تهران را بر آن داشت تا سازمان پایانه‌های مسافر بری راتاسیس کند و این سازمان از آن زمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی شد.
اکنون سازمان پایانه‌ها و پارک سوارهای شهرداری تهران به طور عمده بر عملکرد چهار پایانه بزرگ جنوب، غرب، شرق و بیهقی مدیریت و نظارت دارد.
