برای پی بردن به علل گرانی و نایابی دارو در بازار با دکتر سیدحمید خویی رئیس انجمن علمی داروسازان ایران و دکتر مسعود مسلمی فرد نایب‌رئیس انجمن پزشکان عمومی کشور گفت گو کرده‌ایم.دکتر خویی با اشاره به اظهارات یک نماینده مجلس درباره اینکه احتمال دارد ذخیره دارویی کشور تا دو‌ماه آینده به اتمام برسد گفت:
به‌نظر نمی‌رسد که این نکته عمومیت داشته باشد. اول اینکه میزان موجودی مواداولیه صنایع داروسازی بسیار قابل توجه است. دوم اینکه طی 10روز اخیر ارز بخش قابل توجهی از مواداولیه صنایع داروسازی تأمین شده است. البته این ارز اختصاص داده شده پاسخگوی همه نیازهای صنعت داروسازی کشور نیست. به همین دلیل به‌نظر من این پیش‌بینی واقع‌بینانه نیست.
البته امکان دارد که طی دو‌ماه آینده کمبودهای مشخصی در زمینه تأمین داروهای معینی داشته باشیم، اما اینکه ذخیره دارویی کشور تا دو‌ماه دیگر به اتمام خواهد رسید صحت ندارد. این متخصص داروسازی درباره افزایش بی‌سابقه داروهای کمیاب و خاص طی چند روز اخیر نیز گفت:
در زمانی که با کمبود دارو مواجه می‌شویم برخی از وارد‌کنندگان داروهای تک نسخه‌ای، دارو را با ارز آزاد وارد می‌کنند؛ بنابراین با ارز آزاد نیز به بازار عرضه می‌شود. بنابراین شما می‌توانید با مقایسه ارز دولتی 1260تومان با دلار آزاد 3200تومان به بهای بالای داروهای تک نسخه‌ای پی ببرید. طی 5ماه اخیر وارد‌کنندگان و تولید‌کنندگان دارویی ما با مشکل تأمین ارز مواجه بودند. تنها در دو هفته اخیر است که ارز اولویت دوم دارو عملا جریان پیدا کرد.
او درباره کمبود برخی از داروها و فراورده‌های مورد نیاز مانند شیر خشک در داروخانه‌ها گفت: نمی‌توان موردی به این قضایا اشاره کرد تنها چیزی که می‌توان در این‌باره گفت این است که طی چند‌ماه اخیر برای تأمین ارز موادی نظیر شیر خشک و متعلقات مربوط به دارو مشکل داشتیم.
مسئولان دارویی کشور چهار یا 5ماه پیش نیز این هشدار را داده بودند دارو و شیر خشک مربوط به بخش‌های حیاتی زندگی مردم هستند و هر نوع خلأیی که در این مورد پیش می‌آید معضل بزرگی برای افراد در جامعه ایجاد می‌شود. به‌نظر من نباید تمایزی میان داروی عام و خاص قائل شد. به هر حال دارویی که هر فرد استفاده می‌کند چه عام باشد و چه خاص برایش حیاتی است. دکتر خویی در ادامه با بیان اینکه مشکل به اشکال دیگری همچنان باقی است افزود: پس از تأمین ارز از سوی بانک مرکزی با مشکلی جدید مواجه شده‌ایم، اکنون در واقع ما با معضل بانک‌های خصوصی روبه‌رو هستیم که به‌نظر می‌رسد خیلی بی‌رحمانه در زمینه اختصاص ارز رفتار می‌کنند. این بانک‌ها برای انتقال ارز چهار یا پنج درصد حق‌العمل به‌صورت ارزی دریافت می‌کنند. پیش از این معادل ریالی آن را به نرخ رسمی ارز می‌گرفتند اما الان بانک‌های خصوصی می‌گویند یا این ارز را باید از بازار آزاد تأمین کنید و به ما بدهید یا پنج درصد از مبلغ ارزی را که قرار است به شما تحویل دهیم کم می‌کنیم.
عملا پنج درصد از ارزی که دولت بابت تأمین دارو می‌دهد قربانی می‌شود و به تأمین دارو یا مواداولیه دارویی اختصاص نمی‌یابد. در واقع بی‌مهری‌هایی که در داخل می‌بینیم گاهی به‌مراتب آزار‌دهنده‌تر از تحریم‌های خارجی است. اکنون بانک‌های خصوصی ودیعه‌هایی معادل 135درصد دریافت می‌کنند یعنی ما باید 35درصد بیشتر از بهای دارو به بانک پرداخت کنیم تا این پول تا زمان ورود دارو یا مواداولیه در بانک بماند به‌عبارتی دیگر صنعت بانکی کشور به‌جای کمک کردن برای به حرکت درآوردن چرخ‌های اقتصاد داخلی، خود به ابزاری برای مانع‌تراشی در برابر تولید داخلی تبدیل شده است.
این اظهارات در حالی از سوی دکتر خویی رئیس انجمن علمی داروسازان ایران بیان می‌شود که دکتر مسلمی فرد نایب‌رئیس انجمن پزشکان عمومی کشور نیز در پاسخ به این سؤال که آیا ذخایر دارویی ما تا دو‌ماه دیگر به اتمام می‌رسد گفت: به‌دلیل تحریم‌ها برای واردات مواداولیه داروها به ما مجوز نمی‌دهند. به همین دلیل اکنون تلاش‌های زیادی جهت تولید مواداولیه داروهای مورد نیاز در کشور در حال انجام است؛ اما اینکه وضعیت به‌گونه‌ای است که تا دو‌ماه دیگر ذخایر دارویی ما به اتمام می رسد، به‌نظر من حرف صحیحی نیست.
او افزود: اکنون در واردات داروهای خاص که نمی‌توانیم آنها را در داخل بسازیم و نیاز به وارد کردن آنها از خارج داریم دچار مشکل شده‌ایم. به‌دلیل محدودیت‌های خارجی که در زمینه واردات وجود دارد بهای داروهای خاص که برای درمان بیماری‌های خاصی نظیر انواع سرطان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد سه تا هفت برابر افزایش یافته است.
