این گزاره البته نزد اهالی فناوری اطلاعات، تکراری است و بی‌اهمیت؛ چون همه پذیرفته‌اند که کوزه‌گر باید از کوزه شکسته آب بخورد و هیچ‌گاه برگزارکنندگان نمایشگاه صنف آی تی نتوانسته‌اند برای خودشان یک وب‌سایت آبرومند و با امکانات مناسب طراحی کنند. هرسال برگزارکننده نمایشگاه (در آن سال) با خرید یک نام دامنه جدید و انتساب آن به نمایشگاه، فرایند خبررسانی را آغاز می‌کند. اما تأسف‌بار آنجایی است که شما به سایت اینترنتی سایر نمایشگاه‌هایی که در کشور برگزارمی‌شود، نگاهی می‌اندازید.
نمایشگاه صنعت ساختمان، نمایشگاه تلکام، نمایشگاه تجهیزات پزشکی، حتی نمایشگاه‌هایی با برگزاری محدود و نه سراسری نظیر نمایشگاه‌های مبلمان و غیره هم ضمن داشتن وب سایتی آبرومند، اطلاعات و امکانات مناسبی را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهند.
البته قرار نیست این مقایسه را با سایت اینترنتی نمایشگاه‌های جهانی نظیر سبیت یا همین جیتکس انجام دهیم که ظاهرا ضرب‌المثل کوزه و کوزه‌گر در فرهنگ آنها وجود ندارد و برایشان بی‌معنی است که نمایشگاه‌ای‌تی از امکانات‌ای تی بهره نمی‌گیرد و حضوری تزیینی در اینترنت دارد.
حال شگفتی ماجرا آنجاست که چندی است تلاش می‌شود بدون داشتن امکانات پایه‌ای در یک وب‌سایت نمایشگاهی، فرایند دشواری همچون ثبت‌نام و جانمایی آنلاین هم انجام گیرد. شرکت‌ها با کلیک‌های عصبی در روزی که قرار بود جانمایی آنلاین انجام شود، مرتبا پیام‌های خطا می‌گرفتند و با صفحات خالی روبه‌رو می‌شدند اما متولیان می‌گویند که تمامی فضای 17هزارمتری نمایشگاه در یک ساعت فروش رفته است! سپس فردای آن روز پیامک‌هایی می‌رسید که اگر موفق به ثبت‌نام نشده‌اید به سایت مراجعه کنید و چون همه اطلاعات قبلی پاک شده، مجددا ثبت‌نام کنید و تقاضای فضا بدهید و الی آخر.
دیگر به موضوعاتی همچون دست‌به‌دست شدن مرتب برگزاری الکامپ بین برگزارکنندگان که امکان هرگونه برنامه‌ریزی بلندمدت را سلب می‌کند و عدم‌تجمیع اطلاعات نمایشگاه و عدم‌تحلیل اطلاعات شرکت‌های متقاضی و بازدیدکنندگان و به‌طور کلی فقدان دبیرخانه دائمی و حتی نداشتن یک نشانی اینترنتی دائمی و مشخص برای این رویداد بزرگ اشاره نمی‌کنیم که قطعا جز افزودن به دریغمان، سودی نخواهد داشت. تصور کنید اگر ضرب‌المثل کوزه و کوزه‌گر را نداشتیم، تقصیرهایمان را گردن چه‌کسی می‌انداختیم؟
علیرضا صالحی
