ترجمه - حمیدرضا خطیبی: برای درک بهتر اینکه چرا بهار عرب اینگونه آرام از فراز امارات‌متحده‌عربی عبور کرده است، باید برای لحظه‌ای به سخنان ناصر الحمادی گوش فرادهید: ما به چه‌چیز دیگری نیاز داریم؟.

امارات

این مهندس برق 30ساله ادامه می‌دهد: اینجا در امارات، به همه‌‌چیز توجه شده است، به تحصیلات ما، به سلامتی ما. ما در خانه‌هایی مجانی زندگی می‌کنیم.

احساسات حمادی را می‌توان در میان گروهی شامل 150مرد که در بیرون دادگاه عالی فدرال امارات در ابوظبی جمع شده‌اند، مشاهده کرد. این افراد در یکی از معدود موارد تجمع عمومی در گرمای شدید هوا جمع شده‌اند و در حمایت از شیخ خلیفه بن‌زاید آل‌نهیان، حاکم امارات‌متحده‌عربی شعار می‌دهند، پرچم‌های کشور را به اهتزاز درمی‌آورند و دستارهایی به سر دارند که روی آنها تصاویر حاکم و ولیعهدش، شیخ محمد‌بن‌زاید ‌آل‌نهیان دیده می‌شود. در داخل دادگاه پنج روشنفکر اماراتی که از‌ ماه آوریل به زندان افتاده‌اند، در دومین جلسه محاکمه خود حاضر شده‌اند و باید در قبال اتهام ارتکاب اعمالی که تهدیدی است علیه امنیت کشور، برهم زدن نظم عمومی، مخالفت با نظام حاکم و توهین به حکام امارات از خود دفاع کنند. خالد الحوسانی، اماراتی دیگری که به تجمع مقابل دادگاه پیوسته است می‌گوید: ما اماراتی‌ها به ندرت با رسانه‌ها صحبت می‌کنیم اما مجبوریم به اینجا بیاییم تا صدایمان را به گوش بقیه برسانیم. نباید به متهمین اجازه داد از طرف ما حرف بزنند.

ثروت امارات‌متحده‌عربی مانع از بروز فشارهای اقتصادی از نوعی که منجر به ناآرامی در مصر و تونس شد می‌شود درآمد سرانه اماراتی‌ها جزو بالاترین‌ها در سطح جهان است و خزانه پروپیمان دولت موجب شده است نیازهای ساکنان کشور به خوبی تأمین شود، ازجمله مسکن مجانی، مراقبت‌های بهداشتی و تحصیلات عمومی و البته انرژی که بخش عمده هزینه آن توسط دولت به‌صورت یارانه پرداخت می‌شود. یک گروه نسبتا کوچک و متحد از شهروندان اماراتی که ارتباط نزدیکی با خانواده‌های حاکم بر امارت‌های هفت‌گانه دارند، مانع از بروز نارضایتی گسترده درباره نحوه حکمرانی حاکمان کشور می‌شوند. از این‌رو همچنان که اعتراضات و خونریزی به‌تدریج از مصر به بحرین و به یمن سرایت می‌کند، خیابان‌های امارات آرام به‌نظر می‌رسند. زیر پوست این آرامش هرچند ترک‌های کوچکی به چشم می‌خورند که موجب شده است تا دولت ابوظبی تلاش کند آنچه را تهدید تلقی می‌کند، سرکوب کند. مقامات چندی پیش یک وب‌سایت اماراتی را که وبلاگ‌نویسان در آن خواهان پادشاهی مشروطه و دمکراسی مستقیم‌تری شده بودند، مسدود کردند. درج خواسته‌های فعالان و وبلاگ‌نویسان اماراتی در این وب‌ایت منجر به انتشار طوماری در‌ ماه آوریل شد که امضای 133اماراتی پای آن به چشم می‌خورد. یک‌ماه بعد، دولت امارات‌متحده‌عربی همچنین هیأت‌های انتخابی کانون حقوقدان‌ها و کانون معلمان را منحل کرد. در میان این هیأت‌های انتخابی گروه‌های غیردولتی مهمی حضور داشتند که اعضای آنها طومار معروف را که خواهان اصلاحات در کشور شده بود، امضا کرده بودند.

پس از آن پلیس پنج ناراضی را که اینک در حال محاکمه‌اند دستگیر کرد. این ناراضیان شامل احمد منصور، یک مهندس که همچنین عضو هیأت مشورتی خاورمیانه سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر است، ناصر‌ن‌یس، استاد سخنران شعبه ابوظبی دانشگاه سوربون و فهد سلیم‌دالک، احمد عبدالخالق و حسن‌علی الخمیس فعالان مدنی می‌شوند. در جلسه روز دوشنبه دادگاه چندین شاهد حاضر شدند، جلسه‌ای که پنج ساعت به طول انجامید. محاکمه این ناراضیان ادامه دارد.

برای حامیان دولت که روز دوشنبه در بیرون از محل دادگاه تجمع کرده بودند، آنچه بیش از همه دردناک بود این ادعای ناراضیان بود که حاکمان کشور برای ساکت کردن مردم، از طریق برنامه سخاوتمندانه رفاهی- اجتماعی خود آنان را تطمیع کرده‌اند. علی‌صالح‌المنصوری، یک اماراتی 28ساله که در فرودگاه بین‌المللی ابوظبی کار می‌کند، در این‌باره گفت: من آنچه را در ذهن دارم می‌گویم. من تطمیع نشده‌ام.

نتایج یک نظرسنجی جدید که توسط مرکز همایش‌های دوحه انجام شده است، نشان می‌دهد بسیاری از اعراب ساکن حاشیه جنوبی خلیج‌فارس از اینکه علیه حاکمان خود صحبت کنند واهمه دارند. این نتیجه در نقطه مقابل نظرات اعرابی قرار دارد که در سایر کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا زندگی می‌کنند و معتقدند اینک در فضای سیاسی بازتری به‌سر می‌برند.

یک اماراتی حاضر در تجمع طرفداران دولت در مقابل محل دادگاه که نمی‌خواهد نامش در این گزارش ذکر شود، در دفاع از شیوخ عرب خاطرنشان می‌کند امارات‌متحده‌عربی دارای نوعی دمکراسی است که مناسب حال اماراتی‌هاست، چه، دفاتر شیوخ به روی شهروندان این کشور باز است تا سخنان آنها را بشنوند. وی در توضیح بیشتر می‌گوید: دفتر شیخ خلیفه روزهای جمعه به روی ساکنان خارجی و روزهای شنبه به روی ساکنان بومی امارات باز است. وی اشاره می‌کند طبق سنت قبیله‌ای حاکم بر امارات، شهروندان می‌توانند در جلسه مستقیم خود با شخص حاکم درخواست خود را ارائه کنند: می‌توان آزادانه انتقاد کرد اما باید این کار را به درستی انجام دهید و به فرهنگ غالب احترام بگذارید. در‌ماه سپتامبر2011 حدود 130هزار اماراتی واجد صلاحیت رأی دادن برای انتخاب اعضای شورای ملی فدرال که یک نهاد مشورتی حاکمیت امارات است پای صندوق‌های رأی رفتند. در سال2006 تنها هفت‌هزار نفر می‌توانستند در این انتخابات شرکت کنند.

گروه‌های حامی حقوق بشر از امارات‌متحده‌عربی خواسته‌اند اتهامات وارده را علیه پنج ناراضی دستگیر شده لغو کند. فیلیپ لوتر، مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل در این‌باره می‌گوید: ما این پنج نفر را زندانی وجدان عمومی می‌دانیم و از مقامات اماراتی می‌خواهیم آنان را بدون هیچ شرطی آزاد کنند. کریستوفر دیویدسون، استاد دانشگاه دورهام در بریتانیا و نویسنده کتاب‌های متعددی درباره امارات‌متحده‌عربی نیز می‌گوید: من دو نفر از این ناراضیان را می‌شناسم. آنها اهل توهین به کسی نیستند. در ابوظبی وبلاگ‌نویس‌ها حمایتی شاید کمرنگ‌تر از این ناراضیان ابراز داشته‌اند. نور مبارک، یک مهندس زن 30ساله در این‌باره می‌گوید: بله، نیازهای اولیه ما تأمین می‌شود. ولی این کافی نیست. من می‌خواهم بتوانم آزادانه نظرم را بیان کنم. آنان باید حق آزادی بیان و اظهارنظر داشته باشند. البته در حال حاضر دیدگاه وی چندان عمومیتی در میان اماراتی‌ها ندارد.

منبع : تایم

کد خبر 191627

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز