به گزارش گیزمگ این پژوهشگران با افزودن ماده پرکننده (فیلر) بیشتر در اطراف این سلول‌ها توانستند باعث شونند سلول‌های پوشتی افراد پیر مانند سلول‌های افراد جوان عمل کنند.
ماده زمینه‌ای بیرون سلولی یا ECM مانند چارچوبی برای سلول‌های پوستی عمل می‌کند. ECM را رشته‌های ریز (فیبریل‌های) کلاژن تشکیل شده است که سلول‌های فیبروبلاست آن را تولید می‌کنند. هنگامی ما پوست ما پیر می‌شود، ECM به صورت قطعه قطعه‌شده در می‌آید. در نتیجه سلول‌های پوستی ما اتصال‌شان با این چارچوب را از دست می‌دهند. در نبود این چارچوب حمایت‌کننده، زوال این سلول‌های شتاب پیدا می‌کند.
دانشمندان در بخش درماتولوژی( پوست) دانشگاه میشیگان به یک ماده پرکننده که در جراحی زیبایی برای کاهش چین و چروک صورت به کار می‌رود را به پوست 21 فرد داوطلب که در دهه 80 زندگی بودند، تزریق کردند. این ماده پرکننده ECM را تقویت می‌کند و فضاهایی ایجاد شده در پوست در نتیجه پیری را پر می‌کند. آنها دریافتند که پس از این تزریق‌ها ژن‌ها مربوط به تولید کلاژن در فیبروبلاست‌ها
ظهور پیدا کردند و در نتیجه تولید بیشتر کلاژن میزان قطعه‌قطعه‌شدگی ECM کاهش یافت. در واقع کل پوست ضخامت بیشتری پیدا کرد و رگ‌های خونی بیشتری پدید آمدند که سلول‌ها را تغذیه کنند.
دکتر گری فیشر، استاد درماتولوژی مولکولی و سرپرست این پژوهش می‌گوید: " قطعه‌قطعه‌شدگی ماده زمینه‌ای بیرون‌سلولی نقش مهمی در پیری پوست دارد، اما با تغییر دادن این ماده زمینه‌ای با استفاده از یک ماده پرکننده خارجی و افزای شفشار داخلی، ما در واقع توانستیم پیامی برای بیدار کردن سلول‌های پوستی به آنها بفرستیم."
البته این پژوهش محدودیت‌هایی هم دارد. این پژوهشگران آزمایش‌شان را بر روی پوست باسن و نه پوست صورت- که بیش از همه در معرض تاثیر تخریب‌کننده اشعه ماورای بنفش قرار دارد و بیشترین اثرات پیری در آن مشاهده می‌شود- انجام داده بودند.
بنابراین این پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها به این معنا نیست که باید با پرکننده‌های زیبایی در پوست همه نواحی بدن به کار برد. اما به نظر آنها شناخت بهتر ECM می‌تواند به کشف شیوه‌های جدید پیشگیری و درمان آسیب سلول‌های پوستی بینجامد.
