به گزارش CHN، طبق برآوردهای انجام شده از سوی بانک جهانی درصورت ادامه روند تغییرات آب و هوایی، مخاطرات ناشی از خشکسالی و بالاآمدن آب دریاها، با تحمیل 35 میلیارد دلار خسارت، جاه طلبی‌های گردشگری در خاومیانه را مختل میکند.
علاوه بر خطر خشکسالی وکاهش بارندگی در سالهای اخیر، مشکل بالاآمدن آب دریاها مهمترین مراکز اقتصادی و تاریخی در امتداد ساحل دریای مدیترانه و کشورهای خاورمیانه را تهدید میکند.
در صورت افزایش سطح آب دریا تنها به میزان 50 سانتی متر، بیش از 2 میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود می‌شوند و علاوه براین 214 هزار شغل نیز از دست می‌رود. خسارت ناشی از این مشکل بر درآمد زمین و اموال گردشگری نیز بیش از 35 میلیارد دلار برآورد شده است.
این درحالی است که صنعت گردشگری در منطقه خاورمیانه بزرگ مجموعا درآمدی بالغ بر 50 میلیارد دلار امریکا تولید میکند که شامل طیف وسیعی از انواع فعالیتهای گردشگری از گردشگری مذهبی و زیارتی در عربستان گرفته تا گنجینههای باستانی در مصر و مناطق اسکی و آفتاب در لبنان تا مراکز بزرگ گردشگری در دبی میشود
اما همه مناطق گردشگری در منطقه خاورمیانه، به ویژه عرب، در خطر ناشی از خشکسالی از یک سو و بالاآمدن آب دریاها قرار دارند. شهرهایی همانند اسکندریه به ویژه با مشکل غرق شدن آثار تاریخی خود مواجهاند. مکانهایی همانند عمان که در سال 2010 براثر توفان با مرگ 44 نفر و خسارت 700 میلیون دلاری مواجه شد، بیش از سایرین مورد اشاره هشدار بانک جهانی هستند.
طبق همین گزارش 85 درصد از صخرههای مرجانی خلیج فارس براثر اجرای طرحهای گردشگری در معرض خطر نابودی هستند، اکوتوریسم را در این منطقه دچار آسیب کرده است.
در بخشی از این گزارش آمده است که سیل مخرب جده در سال 2009 که دوبار در سال شاهد بارندگی است، سبب مرگ 150 نفر و تخری7000 اتومبیل و 8000 خانه شد. این حادثه نشان از ناتوانی مقامات دولتی در این کشورها برای مبارزه با تغییرات سریع آب و هوایی است. راه کارهای انجام شده در دبی نیز که با سیلاب بزرگی درسال 2010 مواجه شد، نیز پاسخ های کوتاه مدتی هستند که با سرعت تغییرات آب و هوایی تناسب ندارند.
آشنایی با اثرات گرمایش جهانی بر کره زمین
اما علاوه بر خشکسالی مشکل بالاآمدن آب دریاها نیز مهمترین مراکز اقتصادی و تاریخی در امتداد ساحل دریای مدیترانه تهدید میکند. در صورت افزایش سطح آب دریا تنها به میزان 50 سانتی متر بیش از 2 میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود می‌شوند و علاوه براین 214 هزار شغل نیز از دست می‌رود. خسارت ناشی از این مشکل بر درآمد زمین و اموال گردشگری نیز بیش از 35 میلیارد دلار برآورد شده است.
