به گزارش همشهری آنلاین، عصر جمعه 29 دی 1391 بعد از چهار سال، «هانس ورنر آلبک» تازه ترین نقاشی های خود را بر روی دیوار گالری در تهران به تماشا گذاشت.
حدود 30 تابلوی کوچک و بزرگ که در هر یک از آنها نظم قاطع مهندسی مثالزدنی آلمانی و موتیف های الوان و المان های تغزلی ایرانی را یک جا در خود داشتند؛ این شاید سی امین نمایشگاه انفرادی او در تهران به حساب می‌آید که این روزها در گالری شکوه دایر است.
«آلبک» که متولد ویتسبورگ آلمان است،40 سال پیش به عنوان مهندس الکترونیک به ایران آمد و مدیر کارخانه گروندیک آلمان شد.
همان سالها،با بانوی ایرانی ازدواج کرد و حتی بعد از تعطیلی کارخانه در سال 1360 هم در تهران ماندگار ماند و اکنون فارسی را با لهجه ای خاص و شیرین صحبت می‌کند، در جامعه هنری ایران، او را به عنوان یک هنرمند آلمانی ایرانی می‌شناسند که آثارش سرشار از تاکید بر پیوندهای فرهنگی ایران و آلمان است.
در حاشیه افتتاح این نمایشگاه «آلبک» در گفتگوی کوتاهی با اشاره به دو سبک همیشگی آثارش (آبستره و سورئال) گفت: «پیداست که من به هر یک از این دو سبک نگاه کلاسیک ندارم و تلاش می‌کنم مثلا با نقاشی از کاشیکاری های ایرانی نگاه امروزی به آنها علاوه کنم».
آلبک تاکید می‌کند ریشه هویتی آثارش برآمده از اشتراکات فرهنگی آلمان و ایران است: «اگر در آثارم رد پای سبک های دوره مدرنیسم اروپا دیده می‌شود، با الهام هایی که از آثار هنری ایران گرفته ام آنها را پیوند می‌زنم و به زبان و تصویر خاص خودم بیان می‌کنم».
وی به عنوان نمونه به حضور پر تعداد دایره، سیب و انار در آثارش اشاره کرد و گفت: «دایره،نمادی از همین زمین است که محل سکونت همه بشر است تمثیلی از آفتاب که همه مردم دنیا در بهره مندی از آن مشترکند و حتی مریخ که چه بسا سیاره ای دیگر برای زندگی کردن باشد؛ تاکید من بر«سیب» عنصر مشترک آلمانی ایرانی است که در هر دو سرزمین نشانه عشق و محبت است و «انار» در هر دو فرهنگ مسیحیت و اسلام میوه ای بهشتی قلمداد می‌شود.
این عناصر بسته به سوژه تابلو کارکردهای موضوعی هم می‌یابند مثلا انار در خود انفجاری از رنگ قرمز دارد که به گمانم بسیار جلوه ای آرتیستیک است».
آلبک می‌گوید: «از معماری شگرف ایرانی نظیر مساجد اصفهان و نیز اشعار بزرگان فارسی زبان نظیر حافظ و سعدی الهام های بسیاری می‌گیرم.
من معمولا در سفر به شهرهای ایران از میراث فرهنگی آنجا عکاسی می‌کنم و سعی می‌کنم وجوه زیبایی شناسی آنها را در بوم هایم بازتاب دهم».
آلبک پالت رنگی وسیع آثارش را نیز از مینیاتور های ایرانی و نیز روزهای فراوان آفتابی در ایران وام گرفته و یادآوری می‌کند که برای هموطنان آلمانی اش (که تا به حال هفت نمایشگاه در آلمان برپا کرده) همین رنگ ها جذابیت بسیاری دارد.
هانس ورنر آلبک، نقاشی امروز ایران را صاحب موقعیتی ممتاز در منطقه ارزیابی می‌کند و اعلام کرد: «به گمانم دنیا آرام آرام با توانایی های نقاشی ایران آشنا می‌شود.
حضور موفق در حراجی هایی نظیر کریستی نقش بسیار تعیین کننده ای در این راه داشته است و نکته مهم دیگر اینکه در کنار پیشکسوتان حضور چهره های جوان موفق مثل افشین پیرهاشمی گویای وجود جریان پویا در نقاشی ایران است».
وی درپایان خواستار ارتباط مستمر فرهنگی میان آلمان و ایران شد و گفت :« تلاش بسیار خواهد کرد تا با آمد و رفت نقاشان آلمانی و ایرانی، پیوندهای فراوان فرهنگی این دو سرزمین کهن بیش از پیش این دو ملت را به هم نزدیک کند».
نمایشگاه نقاشی های آلبک تا چهارشنبه 4 بهمن در گالری شکوه واقع در بلوار اندرزگو، خیابان سلیمی شمالی، کوچه امیر نوری، پلاک 19 دایر خواهد بود.
