با وجود آن پس از مدت کوتاهی مقام‌های سوریه تأیید کردند که جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با تجاوز به خاک این کشور یک مرکز تحقیقاتی را در حومه دمشق هدف قرار داده‌اند تا در پرونده اسرائیل نقض دیگری از قوانین بین‌المللی ثبت شود. ناآرامی‌های سوریه کم‌کم وارد سومین سال خود می‌شود اما با همه حرف و حدیث‌هایی که تاکنون درباره مداخله نظامی در این کشور وجود داشته هیچ‌یک از طرف‌های خارجی به‌خاطر اختلاف‌های گسترده در شورای امنیت وارد عملیات نظامی مستقیم در این کشور نشده‌اند. خیلی از کشورهای غربی در طول ماه‌های گذشته تمایل داشته‌اند که درصورت به‌دست آوردن تأییدیه شورای امنیت در سوریه مداخله نظامی کنند تا شاید بتوانند ورق را به سوی مخالفان مسلح این کشور برگردانند. با رویارویی این کشورها در شورای امنیت با مهره‌های قدرتمندی مانند روسیه و چین اما هیچ‌کدام از آنها با وجود همه فعالیت‌های پشت پرده برای حمایت از مخالفان سوریه به‌خود اجازه این کار را ندادند. رژیم اسرائیل که پرونده قطوری در زیرپا گذاشتن قوانین بین‌المللی دارد اما این بار هم با حمایت آمریکا مانند گذشته بدون نگرانی از بازخواست با تجاوز به خاک لبنان و سوریه دست به عملیات نظامی در حومه دمشق زد.
دولت سوریه اعلام کرده است جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با تجاوز به خاک این کشور یک مرکز تحقیقاتی را در منطقه جمرایا در حومه دمشق هدف قرار داده‌اند. غربی‌ها اما مدعی شده‌اند که یک محموله شامل موشک‌های SA-17 در این حمله هدف قرار گرفته است. برخی هم گفته‌اند که خودروهای حامل این محموله موشکی در داخل این مرکز تحقیقاتی پارک بوده‌اند و هر دو هدف مورد اصابت موشک‌ها قرار گرفته‌اند.مسئله مهم اما در این میان هدف این عملیات نظامی به‌حساب نمی‌آید. چه مرکز تحقیقاتی و چه محموله موشکی در این حمله هدف قرار گرفته باشد جنگنده‌های رژیم صهیونیستی از طریق عبور از فراز لبنان وارد خاک سوریه شده‌اند و حریم دو کشور را به‌صورت علنی نقض کرده‌اند. کدام دولت در جهان به‌خود اجازه چنین حمله‌ای را می‌دهد و مقام‌های رژیم صهیونیستی با چه حمایتی دست به تجاوز به خاک کشور دیگری جلوی چشم‌های جامعه بین‌المللی زده‌اند؟
از سیاست ابهام تا تأیید غیرمستقیم
رژیم صهیونیستی با داشتن حداقل ۳۰۰کلاهک هسته‌ای بدون هیچ نوع بازرسی، ترور شخصیت و تجاوز به خاک کشورهای مختلف پرونده قطوری در زیر پا گذاشتن قوانین بین‌المللی دارد. مقام‌های رژیم صهیونیستی با انتشار خبر حمله به خاک سوریه مانند دیگر برگ‌های پرونده این رژیم در ابتدا سیاست سکوت را در پیش گرفتند اما با رسانه‌ای شدن موضوع ایهود باراک، وزیر جنگ این رژیم سرانجام در جریان کنفرانس امنیتی مونیخ در آلمان به‌صورت تلویحی اعلام کرد که اسرائیل مسبب این حمله بوده است. باراک با گفتن این جمله که «این حمله ثابت کرد که ما بی‌خودی حرفی نمی‌زنیم» نشان داد که مقام‌های رژیم صهیونیستی به نقض حریم کشورهای دیگر حتی افتخارهم می‌کنند. این مسئله نشان می‌دهد که اسرائیل مانند حملات خود به کشورهای دیگر برای بازخواست نشدن پشت واشنگتن پناه گرفته است تا کسی نتواند این رژیم را مورد سؤال و جواب قرار دهد. سیاست ابهام راهکاری است که مقام‌های اسرائیلی همواره در پرونده‌های سیاه خود درپیش می‌گیرند. همه کشورهای جهان می‌دانند که رژیم صهیونیستی صدها کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد اما این رژیم این مسئله را هیچ‌وقت نه تأیید کرده است و نه تکذیب. این رژیم یکی از معدود دولت‌هایی است که پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) را امضا نکرده و تاکنون پای هیچ بازرسی حتی برای یک‌بار به تأسیسات اتمی آن نرسیده است. در پرونده‌های مختلف ترور در کشورهای جهان هم ردپای این رژیم به وضوح قابل مشاهده است اما در این رابطه هم مقام‌های اسرائیل همیشه سکوت اختیار کرده‌اند. ترور عماد مغنیه، فرمانده ارشد حزب‌الله در دمشق در ۱۲فوریه ۲۰۰۸ و محمود المبحوح فرمانده ارشد حماس در دبی دو پرونده‌ای هستند که دست داشتن موساد در انجام آنها برای کارشناسان از روز روشن‌تر است. در نوزدهم ژانویه ۲۰۱۰ هیچ‌کس در هتل البستان دبی فکر نمی‌کرد مسافرانی که با لباس تنیس و گذرنامه‌های انگلیس، ایرلند، آلمان و فرانسه در حال رفت‌وآمد هستند عاملان یک حمله تروریستی باشند. اما چند ساعت بعد این گروه 11نفره محمود المبحوح، فرمانده نظامی جنبش حماس را در اتاقش ترور کردند. همیشه این آمریکایی‌ها بوده‌اند که با وجود واضح بودن جرم رژیم صهیونیستی باز هم به‌صورت تمام‌قد از این رژیم حمایت کرده‌اند تا اکنون کار به حمله نظامی به یک کشور دیگر در جلوی چشم جامعه بین‌المللی برسد. به‌عنوان نمونه می‌توانید ۲۲ مارس سال ۲۰۰۴ را به یاد بیاورید، روزی که شیخ احمد یاسین، بنیانگذار جنبش مقاومت اسلامی (حماس) در عملیاتی با نظارت مستقیم آریل شارون، نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی و با حمله موشکی به شهادت رسید. این ترور در زمان خود واکنش‌های گسترده بین‌المللی را به‌دنبال داشت و شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای را با ۱۱ رأی موافق و سه رأی ممتنع علیه اسرائیل تصویب کرد. مثل همیشه اما دولت آمریکا با استفاده از حق وتوی خود از ترورهای رژیم صهیونیستی دفاع و این قطعنامه را وتو کرد. در حمله به سوریه هم گزارش‌های مختلف از در جریان بودن واشنگتن برای تجاوز به خاک سوریه حکایت دارد.
چراغ سبز برای عبور از خط قرمز
روزنامه هاآرتص پس از این عملیات گزارش داد که رژیم صهیونیستی پیش از حمله هوایی به سوریه، مقام‌های آمریکایی را در جریان قرار است. لئون پانه‌تا، وزیر دفاع در حال کناره‌گیری آمریکا هم به‌صورت صریح در دو گفت‌وگو اعلام کرد که آمریکا از عملیات نظامی اسرائیل علیه سوریه به‌صورت کامل حمایت می‌کند. پانه‌تا با ادعای نگرانی آمریکا از رسیدن تسلیحات به حزب‌الله با اعلام رضایت از این حمله اعلام کرد که واشنگتن و تل‌آویو در جریان این عملیات بوده‌اند. رسانه‌های آمریکایی اعلام کرده‌اند که این کشور خودش هم بی‌میل نیست که دست به عملیات مستقیم نظامی در سوریه بزند.گزارش‌ها نشان می‌دهد که ماجرا تنها به چراغ سبز آمریکا برای این عملیات ختم نمی‌شود و مقام‌های کاخ سفید برای حملات دیگر و تجاوز بیشتر به خاک سوریه هم حمایت خود را از رژیم صهیونیستی اعلام کرده‌اند. ساندی تایمز گزارش داده است که مقام‌های این رژیم با ادعای امنیت خود به‌دنبال ایجاد یک منطقه حائل میان سرزمین‌های اشغالی و سوریه هستند. درحالی‌که بلندی‌های جولان در اشغال نیروهای رژیم صهیونیستی قرار دارد بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم قصد تجاوز بیشتر به خاک سوریه را دارد تا با ورود به عمق این کشور عملاً بخش‌هایی جدید به‌عنوان منطقه حائل به اشغال این رژیم درآید. در گزارش ساندی‌تایمز آمده است که براساس این طرح مقام‌های رژیم صهیونیستی می‌خواهند به بهانه اصابت خمپاره، نیروهای نظامی و تانک‌های خود را در این منطقه حائل مستقر کنند. این مسئله درصورت تحقق، اشغال بخشی جدید از خاک سوریه از سوی رژیم صهیونیستی به‌حساب می‌آید. منطقه تاریخی جولان در جنوب غربی سوریه در استان قنیطره واقع شده‌است. این بلندی‌ها در سال ۱۹۶۷ در جریان جنگ شش‌روزه توسط اسرائیل اشغال شد و اشغالگری این رژیم همچنان ادامه دارد. درحالی‌که مقام‌های آمریکایی در طول دوسال گذشته به‌صورت کامل از شورشیان سوریه حمایت کرده‌اند. مقام‌های اسرائیل اکنون به‌شدت نگران قدرت گرفتن گروه‌های افراط‌گرا هستند.
پرونده قطور تجاوز رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی مانند پرونده ترور شخصیت‌ها، در نقض حریم کشورها به وسیله جنگنده‌های خود پرونده قطوری دارد. لبنانی‌ها که این بار هم حریم هوایی‌شان توسط رژیم صهیونیستی مورد سوءاستفاده قرار گرفته بارها به سازمان ملل در این رابطه شکایت برده و به نتیجه‌ای نرسیده‌اند. رژیم صهیونیستی تقریبا هر روز حریم هوایی لبنان را نقض می‌کند. همین چند وقت پیش و در فصل پاییز هم جنگنده‌های رژیم صهیونیستی وارد حریم سودان شدند و یک کارخانه ساخت سلاح را در این کشور هدف قرار دادند. در این عملیات جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با ورود به خاک سودان مجتمع نظامی یرموک را بمباران کردند. سودان در سال۲۰۰۹ هم شاهد حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در خاک خود بود.
همچنین در سپتامبر سال۲۰۰۷ جنگنده‌های این رژیم با ادعای هدف قرار دادن یک مرکز هسته‌ای در عملیاتی موسوم به ارکارد به‌صورت ناگهانی وارد خاک سوریه شدند و هدفی در منطقه دیرالزور را بمباران کردند. پس از انجام این حمله مشخص شد که کاخ سفید و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) برای این عملیات همکاری نزدیکی با رژیم صهیونیستی داشته‌اند. آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای هیچ وقت ادعای مقام‌های رژیم صهیونیستی درباره فعالیت هسته‌ای سوریه در این منطقه را تأیید نکرد. هفت‌ژوئن سال ۱۹۸۱ هم عراق شاهد حمله مشابهی در عملیات موسوم به اپرا یا بابیلون بود. در این عملیات هم جنگنده‌های رژیم‌صهیونیستی وارد خاک عراق شدند و آنچه یک رآکتور هسته‌ای در حال ساخت خوانده شد را در ۱۷کیلومتری جنوب شرقی بغداد بمباران کردند. این اقدام با واکنش جامعه جهانی روبه‌رو شد. شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۱۹ ژوئن سال ۱۹۸۱ با صدور قطعنامه‌ای به‌شدت این اقدام رژیم صهیونیستی را محکوم کرد و این حمله را نقض آشکار منشور سازمان ملل و قوانین بین‌المللی دانست. در قطعنامه ۴۸۷ از رژیم صهیونیستی خواسته شد تا به پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) ملحق شود.
