به گفته وی در سال قبل 40هزار میلیارد تومان در بخش دارو و درمان در کشور هزینه شد که 25هزار میلیارد تومان آن را مردم تقبل و پرداخت کردند که این هزینه‌ها با مشکلات مالی و در شرایط کنونی اقتصادی دیگر از سوی مردم قادر به تأمین نیست.
امسال نیز50هزار میلیارد تومان در بخش دارو و درمان هزینه شد که بیماران حدود 30هزار میلیارد تومان آن را پرداخت کردند درحالی‌که این هزینه‌ها می‌توانست در پیشگیری از بیماری‌ها و ارتقای سلامت مردم مصرف شود.
طریقت منفرد درخصوص اقلام دارویی و تجهیزات مورد نیاز کشور گفته: امسال حدود دو هزار و 500میلیون دلار پیش‌بینی می‌شود در بخش تأمین دارو و تجهیزات پزشکی نیاز باشد که حدود یک هزار و800میلیون دلار آن پرداخت شده و بقیه در آینده تأمین خواهد شد.
به‌عبارت دیگر سهم مردم در پرداخت هزینه‌های سلامت 70درصد و سهم دولت حدود 30درصد است، این در حالی است که دولت سال گذشته سهم بخش سلامت از هدفمندی یارانه‌ها را به‌طور ناقص پرداخت کرده و بخش عمده‌ای از آن را نیز به موضوع مسکن اختصاص داد. در زمینه مشکلات اعتباری بخش سلامت با دو تن از مسئولان و کارشناسان ارشد این حوزه گفت‌وگو کرده‌ایم.
دکترحسن امامی رضوی معاون درمان وزارت بهداشت به خبرنگار همشهری گفت:
اگر بخواهیم در مورد مشکلات اصلی بخش درمان کشور در مقطع فعلی صحبت کنیم مهم‌ترین مشکل بحث تخصیص منابع است. به‌عبارتی در این مقطع زمانی منابعی که باید صرف سلامت مردم و درمان آنها شود به‌شدت با محدودیت روبه‌روست. مشکل دیگر در این زمینه این است که از همین منابع محدود نیز به‌خوبی و به‌صورت هزینه اثربخش استفاده نمی‌شود. برای اثر بخش‌شدن این هزینه نیاز به زیرساخت‌هایی در این زمینه داریم و زیرساخت اصلی برای این مسئله اجرای برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع است که در اولویت‌های وزارت بهداشت و نظام سلامت هم هست. سازوکارهایی برای این موضوع دیده‌شده که با اجراشدن آنها به اثربخش‌شدن هزینه نزدیک خواهیم شد.
معاون وزیر بهداشت اظهار داشت: ما باید ببینیم برای تأمین سلامت و درمان چه‌کسی باید هزینه کند. در قانون اساسی بحث بهداشت به‌عهده دولت گذاشته شده و بحث درمان هم به نوعی وظیفه حاکمیتی است ولی منابع دولت را هم مردم تأمین می‌کنند. این روال در تمامی کشور‌ها وجود دارد که مردم با پرداخت حق بیمه بخش درمان و مالیات، مسائل درمانی‌شان تحت پوشش قرار می‌گیرد، در کشور ما براساس قوانینی که داریم نه منابعی که از طریق حق بیمه پرداخت می‌شود کافی است و نه منابعی که از سوی دولت به این بخش اختصاص می‌یابد، به‌خاطر مشکلاتی که دولت با آن روبه‌رو است، منابع دولتی هزینه‌های درمان کشور را تأمین نمی‌کند، از سوی دیگر انتظار دریافت خدمات در کشور ما بالاست. یعنی با منابع محدودی که ما داریم قادر نیستیم در مناطق محروم به‌عنوان مثال تخت بیمارستانی، سی‌تی‌اسکن و ام‌آر‌‌آی داشته باشیم. وقتی ما برای این نوع هزینه‌ها منابع کافی نداشته باشیم قادر به ارائه خدمات درست به مردم نخواهیم بود.
دکتر علی یزدانی معاون آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی و عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی نیز به خبرنگار همشهری گفت:مهم‌ترین مشکل حوزه درمان ناهماهنگی بین هزینه‌های واقعی درمان و با نرخ‌های مصوب تعرفه است. مهم‌ترین بخش در نظام درمان پیشگیری است که متأسفانه اصلا به آن توجهی نمی‌شود.
در تمام دنیا برنامه‌هایی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها تدوین و اجرا می‌شود تا هزینه‌های ناشی از درمان را به‌شدت کاهش دهند درحالی‌که ما کمتر به آن اهمیت می‌دهیم. دومین مشکل در حوزه درمان پایین بودن سرانه درمان در این بخش است، حتی سرانه کسانی که تحت پوشش بیمه‌های مختلف درمانی هستند بالا نیست. درحالی‌که برای خرید مواداولیه، دارو و تجهیزات پزشکی به دلار نیاز داریم و این در حالی است که طی یک سال دلار سه برابر شده است و تعرفه‌ها هیچ‌کدام سه برابر نشده است.
دکتر یزدانی اظهار داشت: مردم به‌راحتی هزینه چند برابر شده مواد غذایی و دیگر کالاها را می‌پردازند درحالی‌که نسبت به افزایش تعرفه در بحث درمان واکنش‌های شدید نشان می‌دهند. این یک واقعیت است که افزایش قیمت در تمام زمینه‌ها در کشور تحمل می‌شود به‌جز در بخش درمان و پزشکی. چون سرانه درمان ما با واقعیت‌های جامعه همخوانی ندارد این مشکلات به‌وجود می‌آید. در حوزه سلامت بخش‌های دیگری هم وجود دارد که متأسفانه به‌خاطر درست‌انجام‌نشدن کارها در این بخش‌ها (که قابل مشاهده توسط مردم هم نیستند)، تمام مشکلات گریبان بخشی را می‌گیرد که مردم به‌طور مستقیم با آنها سروکار دارند؛ بنابراین مردم عامل نارسایی‌ها و کوتاهی‌ها را این بخش می‌دانند؛ یعنی جامعه پزشکی نه دست‌اندرکاران اصلی!
طاهره ساعدی
