به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهش‌های قبلی استرس مزمن را به اختلال کارکرد ایمنی و خطر بالاتر عفونت و سایر بیماری‌ها مربوط کرده بودند، اما در مورد اینکه پس از فروکش کردن استرس در دستگاه ایمنی چه رخ می‌دهد، چیزی نمی‌دانستند.
در بررسی جدیدی که در دانشگاه کالیفرنیای سانفرانسیسکو بر روی 100 نفر بزرگسال شاغل و 100 نفر بزرگسال بیکار بین سن 29 و 45 برای چهار ماه انجام شد، پژوهشگران هر ماه نمونه‌های خون آنها جمع می‌کردند تا از لحاظ میزان سلولهای "کشنده طبیعی"، یکی از سلولهای دفاعی بدن، شاخصی از قدرت دستگاه ایمنی آنها اندازه‌گیری شود.
این پژوهشگران دریافتند که به طور کلی در گروه بیکاران فعالیت سلولهای کشنده طبیعی از گروه شاغلان کمتر است.
با این حال 25 درصد افراد بیکار تحت آزمایش در طول دوران بررسی کار پیدا کردند، و سلولهای کشنده طبیعی آنها مجددا به حالت عادی بازگشت.
دکتر فرانسیس کوهن و همکارانش که این بررسی را انجام داده‌اند، در نشریه پزشکی روان‌تنی گزارش می‌کنند: "ما اعتقاد داریم که این اولین بررسی در انسان‌هاست که بازیابی کارکرد ایمنی را پس از پایان تعیین‌شده یک استرس‌زای مزمن ثابت می‌کند."
استرس مزمن ممکن است که کارکرد ایمنی را از طریق اثراتش بر دستگاه عصبی مختل کند.
غده‌های آدرنال هورمون نوراپینفرین را در پاسخ به استرس آزاد می‌کنند، و در آزمایشگاه نشان داده شده است که نوراپینفرین سلولهای کشنده طبیعی را کاهش می دهد.
اما یافته‌های اخیر بیانگر آن است که دستگاه ایمنی در مواجهه با استرس درازمدت "مقاوم" است و می‌تواند در صورت رفع عامل استرس‌زا کارکرد خود را اعاده کند. در این بررسی دستگاه ایمنی مشارکت‌کنندگان در این بررسی در اولین ماه اشتغال به کار جدید دوباره به حالت عادی بازگشت.
به گفته این پژوهشگران بررسی‌های بیشتری باید انجام شود تا بازیابی دستگاه ایمنی را پس از انواع مختلف استرس‌زاها بررسی کند، و مشخص کند بازیابی کارکرد ایمنی چگونه رخ دهد.
