این قانون اگرچه با تأخیری چند‌ساله در اجرایی شدن مواجه بود اما در این بیست‌و‌اندی سال که شهرها و روستاها شاهد حضور شوراها بوده‌اند، تجربه‌های ارزشمندی به‌دست آمده است. با نگاهی به تمام سال‌های قبل می‌توان فراز و فرود شوراها در شهرهای مختلف را دید. شوراهایی که منحل شدند و البته شوراهایی که با دید کارشناسی، همراه با مدیران اجرایی شهر، کار را پیش بردند.
شوراهای شهر و روستا در اصل همان پارلمان‌های شهری هستند که حضور مؤثر و دقیق آنها تعالی یک شهر را به‌دنبال دارد. البته در کنار شورایی که اعضای آن را کارشناسان و خبرگان شهر تشکیل داده‌اند باید مدیران اجرایی قوی و کارآمد نیز حضور داشته باشند تا بتوانند همگام و هماهنگ با شورای شهر قوانین، طرح‌ها و پروژه‌های یک شهر، را اجرایی کنند. شکل مثبت این جریان اتفاق بزرگی است که در سال‌های اخیر در شورای شهر تهران روی داده است.
شورای سوم شهر تهران با وجود 15عضو که از سلایق و دیدگاه‌های مختلف حاضر در جریان سیاسی کشور تشکیل شده است، توانسته در سال‌های اخیر ارتباط مثبت و مؤثری با شهردار تهران به‌عنوان ارشدترین مدیر اجرایی شهر داشته باشد؛ اتفاقی کم‌نظیر که باید آن‌را به‌عنوان نقطه عطفی در جریان کارهای دسته‌جمعی در کشور تلقی کرد.حالا قرار است تا کمتر از دوماه دیگر مردم پای صندوق‌های رأی بروند و همزمان با انتخاب رئیس‌جمهور، اعضای شورای شهرها و روستاهای خود را نیز انتخاب کنند؛ انتخابی که نیاز به مداقه و توجه کافی از سوی شهروندان دارد. در حال حاضر بیش از 302هزار نفر در سراسر کشور برای حضور در پارلمان‌های شهری ثبت‌نام کرده‌اند. درست است که شورای شهر به‌عنوان یک پارلمان اجتماعی و شهری معرفی شده است و حضور افراد علاقه‌مند به فعالیت‌های اجتماعی و امور شهری در قانون منعی ندارد اما باید این نکته را نیز درنظر گرفت که شورای شهر چه وظایفی برعهده دارد؟
اداره شهر نیاز به کارشناسانی دارد که مطالعات و تجربه حداقلی در این زمینه داشته باشند. شهری که رو به پیشرفت است و البته با معضلات بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کند نیاز به شورایی دارد که شهرسازی، درآمد پایدار، توسعه پایدار، معضلات اجتماعی و ده‌ها دانش دیگر را تجربه کرده باشد.
هیچ تضمینی نیست فردی که در حوزه کاری خود در زمینه‌های فرهنگی، ورزشی و هنری بسیار خبره بوده است بتواند در شورای شهر نیز موفق عمل کند. شاید حضور چنین نخبگانی در شورای شهر و ناآشنا بودن آنها به آنچه از لحاظ علمی و قانونی بر شهر رفته است، ترمزی بر ادامه فعالیت‌های گذشته باشد. درهرحال، شورای شهر پارلمانی شهری است که شهروندان واجد شرایط طبق قانون اجازه حضور در آن را دارند اما باید به این مهم نیز توجه کرد که صندلی شورای شهر باید برای فردی درنظر گرفته شود که دانش شهر را داشته باشد.
