اگر به جای این همه سر و صدا و دنبال مقصر و متهم گشتن، کمی به وظایفی که به عهده خودمان است، بیشتر توجه میکردیم، الان اوضاع اینطور نبود که میبینیم.
تحقیقات نشان میدهد تعداد کمی از مردم امروزی، دستورات ساده و پیشپاافتاده بهداشتی را رعایت میکنند. کارهای سادهای مثل شستن دست بعد از رفتن به توالت، یا قبل از آماده کردن غذا، دیگر به کارهایی «از مد افتاده» تبدیل شدهاست.
آمار میگوید تنها 53 درصد مردم بعد از عطسه و سرفه و آلودهشدن دستهایشان به ترشحات احتمالاً ویروسی تنفسی، آنها را میشویند و فقط 22 درصدشان بعد از دستمالی کردن حیوانات، دست شستن را واجب میدانند و آن را انجام میدهند.
بنابر تازهترین آماری که وزارت بهداشت انگلستان ارائه داده، یک نفر از هر 10 انگلیسی، بعد از توالت دستش را نمیشوید و یکچهارم مردم این کشور بعد از نوازش حیوانات محبوب خانگی، بدون این که اهمیتی به شستن دستها بدهند، سراغ تهیه و آماده کردن غذا میروند!
متاسفانه رعایت بهداشت در آقایان، بنابر همین آمار، ضعیفتر از خانمهاست و آقایان درجه تاسف از این آمار را به مراتب بالاتر میبرند.
در آمار سال گذشته این کشور هم اوضاع به همین ترتیب است، یعنی مشخص شد که بیش از نیمی از شهروندان، اصول ساده بهداشت را در آشپزخانه رعایت نمیکنند.
همین آمار باعث شد که سال گذشته دولت انگلستان تنها 5/2میلیون پوند صرف آموزش موارد ابتدایی، مثل نحوه صحیح شستشوی دستها و اهمیت آن به مردم بکند.
نکته جالب این که به عقیده این کارشناسان، مکانهای عمومی نظیر توالتهای شهری، به خصوص در کشورهای پیشرفته، بسیار تمیزتر از توالتهای خانههاست.
همینطور تختههای برش گوشت، کلیدهای برق و دستگیره درهای خانهها، جزء آلودهترین جاهایی هستند که میتوانند منبع مهمی برای انتقال انواع ویروسها و باکتریها باشند.
همین اطلاعات به تنهایی توجیه میکند که چرا فقط در انگلستان، به گزارش بی.بی.سی، سالانه 90 هزار مورد مسمومیت غذایی گزارش میشود.
بگذریم از مواردی که به بیمارستان مراجعه نمیکنند و بنابراین گزارش نمیشوند و همینطور از موارد مختلف بیماران آنفلوآنزایی و سرماخورده که از همین طریق به ویروسهای محیطشان آلوده شدهاند.
اینها همه در حالی است که کارشناسان بهداشتی تاکید زیادی روی شستن مکرر دستها طی روز دارند. آنها میگویند اگر میخواهید راه انتقال ویروسها و به دنبال آن بیماریهای پی در پی تنفسی یا گوارشی را بگیرید، باید حداقل روزی 6 یا 7 بار دستهایتان را بشویید.
پروفسور جان آکسفورد، استاد ویروسشناسی در دانشگاه «کوئینماری» لندن، در واکنش به این آمار وزارت بهداشت میگوید: «مردم در گذشته و در سالهای قبل از جنگ جهانی دوم، بیشتر به اصول بهداشتی پایبند بودند؛ سالهایی که هنوز آنتیبیوتیک کشف نشدهبود و انواع مختلف آن تا این اندازه رواج پیدا نکردهبود.»
اگر این اظهارنظر درست باشد، به نظر میرسد مردم با کشف آنتیبیوتیکها و همین طور انواع و اقسام ضدعفونیکنندههای رنگارنگ، دچار نوعی راحتی خیال کاذب شدهاند.
شاید هم مظاهر تمدن جدید و تروتمیزیهای ظاهری و زرقوبرقها، باعث شده این طور حس کنند و این قدر نسبت به رعایت بهداشت بیمبالات شوند. شاید هم جلوی جمع، این چیزها را، به عنوان جزئی از آداب معاشرت، رعایت میکنند و بعد، به قول حافظ، «چون به خلوت میروند، آن کار دیگر میکنند.»